مدیران پیشین استقلال روزی که محمد حسین کنعانی زادگان ۵۰ میلیونی را از جلوی در باشگاه پرسپولیس قاپیدند و به ۱۹ برابر قیمت با او قرارداد بستند، باید فکر امروز را میکردند؛ امروز که مدافع متوسط فوتبال ایران جلوی چشم همه خبرنگاران بگوید:
«اسم استقلال را نیاورید، خوشم نمیآید.»
این که «بچه» است و شاید درست نمیداند در مورد چه تیم بزرگی با چه تیراژی از هوادار و افتخار حرف میزند، اما هزاران افسوس به حال مدیرانی که با سهلانگاریهایشان چنین بستری برای خودنمایی به این قبیل بازیکنان میدهند. ۹۵۰ میلیون دادید که یک دفاع وسط معمولی، برای چند ماه شش قلب قرمزش را از اینستاگرام پاک کند و چهار قلب آبی جایش بگذارد.
این بد و بیراهها هم لابد اشانتیون معامله است.
پرسپولیسیها هم البته قند ته دلشان آب نشود و به یاد بیاورند روزی را که استاد با عصبانیت از ساختمان باشگاه خارج شد و گفت:
«اینها طوری با من رفتار میکنند که انگار همان محمد حسین کنعانی زادگان قدیم هستم.»
نه، نبودی، اما نه کنعانی قدیم چنگی به دل میزد و نه ورژن جدیدش که هر لحظه یک رنگ است. راستی راستی مدیران این فوتبال سیلی لازم دارند.