هنوز تاریخ دقیقی برای انتخابات وزنه برداری مشخص نشده است ولی می گویند بعد از ماه مبارک رمضان.با نزدیک شدن به این تاریخ، طبیعی است که نگرانی ها زیاد شود،نطق ها افزایش پیدا کند و خانواده بزرگ وزنه برداری حساسیت های خاص خودشان را داشته باشند.

با این حال این روزها هر کسی از یک نگرانی می گوید و احتمالا برای آن هم دلیل دارد.اما یک سری از بحث هایی که مطرح می شود را باید در یک گوشه از ذهن نگه داشت و اجازه داد تا پس از انتخاب رییس جدید به آن رسیدگی شود.مثل برقراری رابطه با رییس فدراسیون جهانی.اصلا چه کسی گفته که این رابطه وجود ندارد؟مگر می شود رییس فدراسیون جهانی با زیر مجموعه خودش ارتباط نداشته باشد؟اگر این طور است پس چطور در جلسات مختلف از نمایندگان ایران دعوت می شود؟چطور تیم های ایرانی به مسابقات مختلف و بدون هیچ مشکلی اعزام می شوند؟چطور در برنامه های مختلف نام ایران هم دیده می شود؟آیا اتفاقی افتاده است که باید نگران این موضوع بود؟این را قبول داریم که در زمان ریاست علی مرادی بر فدراسیون رابطه ها به سمت خاکستری شدن رفت و ناملایمتی هایی پیش آمد اما این رابطه حتی به ظاهر قطع نشد.سیاستی که علی مرادی داشت فاصله با فدراسیون جهانی را زیاد کرد اما شکی وجود ندارد که یکی از برنامه های رییس آینده زدن پل های ارتباطی برای برقراری تعامل بیشتر است.حالا رییس هر که می خواهد باشد. دوستان دلواپس مطمئن باشند که هر کدام از کاندیدای مورد نظر که به صندلی ریاست برسد قطعا برنامه ای برای تعامل بیشتر با فدراسیون جهانی و تصدی پست های بین المللی خواهد داشت و این اتفاق فقط مختص یک نفر نخواهد بود!

نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است .در مسیر پیش رو مهمترین مسابقاتی که وزنه برداری ایران باید با آن دست و پنجه نرم کند مسابقات جهانی است و المپیک.دلواپسان نگران چه چیزی هستند که مدام بر طبل می کوبند و سعی می کنند جو را طوری مه آلود کنند که انگار در وزنه برداری بلبشو است؟ترکیب تیمی که قرار است به مسابقات جهانی اعزام شود تا حدودی مشخص است و برای المپیک هم که ترکیب دو نفر اعزامی را می شود به راحتی حدس زد.حتی اگر رییس جدید هم روی کار بیاید در این زمان کوتاه چه شق القمری قرار است بکند که جامعه وزنه برداری را این طور نگران می کنید؟خبری نیست آقایان.ملی پوشان که دارند تمرینات شان را انجام می دهند و حالا چه حسن رییس باشد چه حسین آنها بی خیال جهانی و المپیک نخواهند شد.

شکی وجود ندارد نفراتی که برای انتخابات وزنه برداری ثبت نام کرده اند در اصطلاح،هر کدام به اندازه خودشان «چپ شان پر است.»آنها به خوبی می دانند که چندرغاز بودجه ای که به فدراسیون تعلق می گیرد کفاف برگزاری اردوها،اعزام های برون مرزی،برگزاری مسابقات مختلف داخلی و حتی حقوق کارمندان داخل فدراسیون را هم نمی دهد.یعنی این طور نیست که فقط یک یا دو نفر از کاندیدا دست به جیب باشند یا یک حامی مالی را پشت سرشان ببینند.چه خوب است که هیات ها با رعایت انصاف و عدالت نگاه شان به آینده باشند و بدون در نظر گرفتن زرق و برق این روزهای انتخاباتی،گزینه ای را انتخاب کنند که نه فقط در آستانه انتخابات،بلکه همیشه و در همه حال نگران و دلسوز وزنه برداری باشد.