استقلال فصل گذشته برای نیم‌فصل دوم، دو خارجی خرید. یکی بویان که خرید نامناسبی بود و دوم مامه‌تیام که نشان داد بهترین بازیکن خارجی تاریخ باشگاه استقلال است. او در مدت کوتاهی توانست تمام رکوردها را جابه‌جا کند. تیام در آسیا بی‌نظیر بود و در ۶ مسابقه ۷ گل زد. هنوز هت‌تریک رؤیایی او مقابل ذوب‌آهن در مرحله یک‌هشتم لیگ قهرمانان فصل قبل از یاد آبی‌ها نرفته است. استقلال، اما با وجود داشتن قرارداد با این بازیکن ترجیح داد او را بفروشد و در عوض فورواردهای دیگری بگیرد. احتمالاً آن روز آبی‌ها فکر می‌کردند بعد از فروش او و درآمد ۳۵۰ هزار دلاری، می‌توانند فوروارد دیگری بیاورند که جای تیام را پر کند. ولی آیا موفق بوده‌اند؟ این مطلب آماری به‌خوبی نشان می‌دهد پاسخ منفی است. 

همه روی هم اندازه یک تیام!
تیام در ۶ بازی لیگ برتر برای استقلال ۴ گل زد. در فینال حذفی یک بازی انجام داد و در آن گل قهرمانی در این رقابت‌ها را به ثمر رساند. در آسیا هم زننده ۷ گل بود تا در مجموع ۱۱ گل برای این تیم بزند. حالا نگاهی به لیست آمار بازی و گلزنی مهاجمان استقلال در «لیگ برتر» بیندازید.
مرتضی تبریزی ۲۱ بازی ۴ گل
ایسما ۱۲ بازی ۳ گل
اللهیار صیادمنش ۱۵ بازی ۲ گل
روح‌الله باقری ۱۲ بازی یک گل
گادوین منشا ۱۵ بازی یک گل
الحاجی گرو ۷ بازی بدون گل

حالا گل‌های زده این بازیکنان در لیگ برتر را با هم جمع بزنید. عجیب نیست؟ به عدد ۱۱ می‌رسید! یعنی همه این بازیکنان روی هم فقط به اندازه نیم‌فصل حضور تیام در استقلال گل زده‌اند. فراموش نکنید باشگاه برای خرید این بازیکنان چقدر هزینه کرده است؛ هزینه‌ای چند برابر با قرارداد درخواستی مامه. تیام حاضر بود با ۸۰۰ هزار دلار در استقلال بماند. از سویی او با این باشگاه قرارداد داشت و نمی‌توانست سرخود برود. وقتی استقلال با این بازیکن، بند توافق ۲۰۰ هزار دلاری برای جدایی داشته ولی از جدایی او ۳۵۰ هزار دلار عایدش شده یعنی کاملاً پیداست عامدانه او را فروخته است. خرید تبریزی چیزی حدود ۳ میلیارد برای استقلال آب خورد، ایسما هم حدود ۴۰۰ هزار دلار، گادوین منشا هم همین‌طورو گرو هم که ۲۵۰ هزار دلار گرفت و رفت. واقعاً برای استقلال بهتر نبود تیام را حفظ کند؟ این آمار کاملاً گویاست. این باشگاه هنوز از جدایی تیام ضربه می‌خورد.