از اینرو وقتی بخواهیم سطح تشعشعات آنتنها یا دکلها مخابراتی را باهدف بررسی عواقب احتمالی آن برای سلامت انسان مورد ارزیابی قرار دهیم، نیاز است که این اندازهگیریها بهصورت مستمر و در مکانهای مختلف انجام شود. بدیهی است انجام این حجم از اندازهگیریها، مستلزم صرف زمان و هزینهی بسیار ازسوی اپراتورهای مخابراتی و همینطور دیگر نهادهای متولی نظارت بر این امور خواهد بود.
حال، پژوهشگران کشورمان در دانشکدهی مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد توانستهاند الگوریتمی را ابداع کنند که بهکارگیری آن میتواند صرفهجویی زیادی را در کل زمان صرفشده برای انجام فرایند اندازهگیریها در پی داشته باشد. این الگوریتم که براساس میانگین متحرک مرتبهی دوم طراحی شده، برای اندازهگیری میانگین مقادیر سیگنالهای متغیر بسیار سودمند خواهد بود.
تصویر تجهیزات بهکاررفته در اندازهگیریهای میدانی (الف) فضای بسته (ب) فضای آزاد محوطهی دانشگاه فردوسی مشهد
بهگفتهی پژوهشگران دستاندرکار، بهکارگیری این الگوریتم جدید منجر به معرفی یک مدل تجربی شده است که همزمان با حفظ یک دقت قابلقبول، توانسته زمان معدلگیری را بهخوبی کنترل کند.
گفتنی است پژوهشگران بااستفاده از تجهیزات اختصاصی، پیشتر توانسته بودند اندازهگیریهای میدانی لازم را در چندین نقطه از محوطهی پردیس دانشگاه مشتمل بر محوطهی دانشگاه فردوسی مشهد انجام دهند. این اندازهگیریها در محیطهایی مختلف (شامل فضاهای آزاد و سرپوشیده) از فضای دانشگاه انجام گرفت تا سطح تشعشعات ناشی از میدانهای الکترومغناطیسی آنتنهای مخابراتی تلفن همراه نصبشده در پردیس دانشگاه سنجیده شود.
درادامه، پژوهشگران کشورمان با پردازش دادههای حاصل از این اندازهگیریها بهکمک الگوریتم تازهی خود توانستند تنها با اعمال مقادیر مؤثر (RMS) یک دقیقهای، سطح میدان الکترومغناطیسی این آنتنها را با دقتی چشمگیر (خطای کمتر از ۵ درصد) محاسبه کنند.
بدینترتیب، الگوریتم جدید باکاهش ۸۳ درصدی کل زمان اندازهگیری، میتواند دستاوردی بزرگ برای صرفهجویی در زمان و هزینههای ناشی از فرایند ثبت و پردازش دادهها از سوی اپراتورها و سایر نهادهای نظارتی تلقی گردد.