در گوشه ای از کمپ نشسته و نگاهش را به زمین دوخته بود. از روی سایه ای که بر زمین نقش بسته بود متوجه حضورمان شد، از جا بلند شد و سلام کرد.
 
مسئول کمپ ترک بانوان از او خواست اگر تمایل دارد سرگذشت زندگی خود را تعریف کند. گفت از کجا بگویم که خودم هیزم آتش اعتیاد را روشن کردم و هیچ کسی در اعتیاد من نقش نداشته است.
 
 
 
هر چه هست، خودم کردم و لجبازی، مرا به یک معتاد و زن مطلقه بی بند و بار تبدیل کرد.خودش را مریم و 28 ساله معرفی کرد و درباره زندگی اش گفت: خانواده خوبی داشتم، پدر و مادرم از دست من دق کردند و از دنیا رفتند، برادر و خواهرم برای همیشه مرا فراموش کردند. زمانی که دیپلم گرفتم عاشق پسر همسایه ام بودم و اهالی محل این موضوع را می دانستند اما پدرم راضی به ازدواج ما نشد، حتی بارها به او و خانواده اش توهین کرد تا این که عشق من از این شهر رفت و بعد از یک سال با دختر عمویش ازدواج کرد.
 
من هم برای این که لج پدرم را دربیاورم به مصرف سیگار و قلیان رو آوردم و آن دختر زبانزد فامیل، تبدیل به یک رفیق باز حرفه ای شد و در همین رفت و آمدها پای بساط مواد مخدر نشستم و با این که می دانستم خانمانسوز است اما می خواستم بیشتر لج پدر و مادرم را در بیاورم. تا چشم باز کردم در مدتی کوتاه وابستگی شدیدی به کریستال و شیشه پیدا کردم و در همین دورهمی ها با پسر جوانی که معتاد بود آشنا شدم و زمان زیادی طول نکشید که به خواستگاری ام آمد که پدرم او را از منزل بیرون کرد.من هم بعد از دو شب از خانه خارج شدم و با هم فرار کردیم و به یکی از استان های مرکزی رفتیم.
 
در آن جا با همدیگر ازدواج کردیم اما عمر این ازدواج کوتاه بود و بعد از یک سال کامران مرا رها کرد و مجبور شدم طلاق غیابی بگیرم. مریم، دست هایش را به هم گره زد و ادامه داد: در آن شهر تنها شده بودم و در مغازه ای شروع به فروشندگی کردم که همسایه محل کسب به من ابراز علاقه کرد. من هم برای نجات از تنهایی و تغییر نگاه مردم با او ازدواج کردم که بعد از یک سال و شش ماه خانواده اش متوجه موضوع شدند و بار دیگر راه کلانتری و دادگاه را پیشه کردم و با مقدار پولی که به من دادند طلاق گرفتم.در این شرایط مانده بودم چه کار کنم که دوباره به بیرجند آمدم، از پدر و مادرم خبری نداشتم چون منزل را فروخته بودند.
 
تازه از همسایه ها فهمیدم که پدر و مادرم به دلیل فرار من دق کردند. بعد از مدتی دوباره سردمخانه ای را برای ساعت های خماری پیدا کردم و روز از نو روزی از نو. کارم شده بود مصرف اعتیاد و بی بند و باری. دوباره در یکی از همین سردمخانه ها با فردی دیگر آشنا شدم که او هم مرا فقط برای هوس خودش می خواست و وقتی مهلت صیغه ام تمام شد مرا رها کرد. دیگر خسته شده بودم و دست به هر کاری می زدم تا از نشئگی و خماری رهایی یابم که در همین رفت و آمدها با یکی از همین دوستان که هر روز پای بساط بودیم تصمیم گرفتیم خود را به کمپ معرفی کنیم.