یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: امروز جامعه را یک گروه نمی‌تواند اداره کند، حتی اصولگرا و اصلاح‌طلب هم امروز نمی‌توانند جامعه را اداره کنند. این قدر مشکلات بالاست که تنها راه نجات استفاده از همه نیروها است.
 
به گزارش روز نو ، مناظره میان سید مصطفی تاجزاده و علیرضا زاکانی در مورد واکاوی موضوعات کوی دانشگاه سال ۷۸ بعد از ظهر امروز برگزار شد.
 
مصطفی تاجزاده در ابتدای صحبت‌هایش در این مناظره گفت: از آقای زاکانی که پذیرفت این گفت‌وگو  ایجاد شود، تشکر می کنم و ای کاش پرچم‌دار این گفت‌وگو صداوسیما و رسانه‌های داخلی می‌شدند تا جامعه احساس کند مهمترین مسئله‌ها را می‌تواند در رسانه‌های خودش ببیند و انتخاب کند. متأسفانه صدا و سیما در طول این بیست سال  از دوم خرداد به این طرف چنان یک طرفه عمل کرده است که زیان‌ده‌ترین سازمان شده است.
 
وی ادامه داد: از دانشجویان عزیز عذرخواهی می‌کنم تمایل داشتم این مناظره در دانشگاه‌ها باشد اما آقای زاکانی خواستند در محیط بسته باشد. معقتد هستم برای کشف حقیقت بدون تسامح هرچه اتفاق افتاده در گذشته باید نقل کنیم. اما برای آینده باید هر چه می‌توانیم تسامح داشته باشیم. برای این است که امروز جامعه را یک گروه نمی‌تواند اداره کند، حتی اصولگرا و اصلاح‌طلب هم امروز نمی‌توانند جامعه را اداره کنند. این قدر مشکلات بالاست که تنها راه نجات استفاده از همه نیروها است.
 
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: ۱۸ تیر که اتفاق افتاد یک هیأتی به پیشنهاد آقای خاتمی در شورای امنیت تشکیل شد. ۵ نفر از سپاه، وزارت علوم، قوه قضائیه و وزارت کشور درآن هیات حضور داشتند. چون مصوبات شورا باید به تصویب رهبری می‌رسید ایشان دونفر را اضافه کردند و شورا از ۵ نفر به ۷ نفر رسید. دو نفر سپاه، دو نفر  قوه قضائیه ، سه نفر ارشاد، و (وزارت) کشور و اطلاعات در آن هیات بودند . کمتر از ده روز از ۱۸ تیر نگذشته بود که این هیات تشکیل شد چون هم رهبری و هم رئیس‌جمهور  نظرشان این بود که مشخص شود چه اتفاقی افتاده است.
 
تاجزاده خاطرنشان کرد: جلساتی گذاشتند بعد از تحقیقات مفصل میدانی و اطلاعات و تحقیق، نهایتا گزارشی ارائه شد که آقای ربیعی و روحانی متولی آن بودند و در اختیار رهبر گذاشته شد و مورد تائید رهبری قرار گرفت و برای اولین و آخرین بار در تلویزیون قرائت شد. یافته‌های دبیرخانه حاکی است که ۱۴ راهپیمایی در کوی دانشگاه تهران با توجه به اسناد موجود در طول سال ۷۶ منتهی به سال ۷۷ انجام شده که دو مورد آن به خارج از کوی دانشگاه کشیده شده است.
 
وی افزود: این موارد غالباً با یک هسته ۱۰ الی ۱۵ نفره، از مقابل ساختمان شماره ۲۲ بین ساعات ۲۲ و ۲۳ آغاز و پس از خروج از درب نگهبانی و ورود به خیابان کارگر شمالی،‌ به سمت اتوبان جلال‌آل‌احمد طی مسیر می‌شده است. جمعیت در این راهپیمایی‌ها به طور متوسط ۱۵۰-۱۰۰ نفر ثبت شده است. در مقابل این اقدامات غالباً کلانتری یوسف‌آباد راهپیمایی‌ها را متوقف و با شیوه‌های مناسب راهپیمایان را به سمت کوی هدایت می‌کرده است. شعارهای این راهپیمایی‌ها نیز غالباً در ارتباط با موضوع بوده است.
 
تاجزاده با تاکید بر اینکه معلوم شد این راهپیمایی سابقه داشته است، اظهار داشت:  کسی در کوی دانشگاه غربیه رفته است یا خیر؟ گزارشی به این کمیته واصل نشده است. آیا دانشجویان سازمان‌دهی شدند، معلوم شد که چنین چیزی نبوده است و تا امروز هیچ سرنخی از اینکه گروهک بوده باشد تا الان که بیست سال گذشته نه سپاه و نه اطلاعات گزارشی به دست نیاورده است. راهپیمایی طبیعی انجام شده است، شعار دانشجویان که ثبت شده تشکر تشکر است و  دو ماشینش به محل ماموریت برمی‌گردد.
 
وی اضافه کرد: در ساعت‌های بامداد ۱۵ نفر بیرون کوی مشغول گفت‌وگو  بودند که آقای امیر احمدی به آن‌ها می‌گوید داخل کوی شوند که قبول نمی‌کنند. وی از کلانتری‌های مختلف تقاضای نیرو می‌کند، چرا؟ معلوم نیست. به محض تقاضای ایشان نیروی انتظامی از کلانتری‌های اطراف می‌آیند. آقای کوهی وارد گفت‌وگو می‌شود و می‌گوید ۵ دقیقه مهلت بدهید این ۱۵ نفر را داخل ببرم ایشان قبول نمی‌کند درگیری می‌شود، دانشجویان به پرتاب اشیا می‌پردازد نیروی انتظامی هم مقابله می‌کند.   
 
این چهره سیاسی اصلاح‌طلب گفت: در این میان یکی از سربازان پایش به جدول برخورد می‌کند و توسط  دانشجویان دستگیر می‌شود. مواضع و شعارهای دانشجویان به تندی می‌گراید. ۵۰۰ تا ۶۰۰ سنگ‌پرانی از سوی دانشجویان شروع می‌شود نیروی انتظامی مقابله می‌کند. در این فاصله مدیرکل سیاسی استان تهران در ساعت دو و پانزده دقیقه به کوی می‌رود و می‌گوید من نماینده تاجزاده هستم و شروع می‌کند به آرام کردن که صدای شلیک گلوله از جنوب خیایان کارگر شمالی کار را خراب  می‌کند.
 
وی ادامه داد: بعداز حضور جانشین فرمانده نیرو انتظامی درگیری‌ها به طور پلکانی اوج می‌گیرد برخوردهای نیروی انتظامی از یک سو  و دانشجویان از سوی دیگر به آشوب کشیده می‌شود. به اعتقاد اعضای جلسه در آن شرایط جانشین منطقه بزرگ تهران فاقد تدبیر لازم بوده، بی‌تدبیری های نامبرده موجب ناآرامی‌ها می‌شود.
 
ادامه دارد...