اصولگرایان با سکوتشان به دولت اجازه فعالیت دهند
 
 نزدیک به دو هفته است که هنوز هجمه‌ها علیه وزیر امورخارجه درباره سخنانش درباره موضوع پولشویی در کشور تمام نشده و هر روز مساله جدیدی به میان می‌آید، برای بررسی این موضوع ودیگر مسائل سیاسی روز  با محمد مهاجری، روزنامه‌نگار اصولگرا گفت‌وگویی داشته که در ادامه می‌خوانید.
 
اخیرا دعواهای درون حزبی انتخاباتی در دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا بیشتر شده. این موضوع را چگونه تبیین می‌کنید؟
 
به گزارش روز نو : حدود 14 ماه تا انتخابات مجلس و 3 سال و نیم تا انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است و مطرح شدن این موضوعات فضای سیاسی را مسموم می‌کند و باید گفت مطرح کردن این گونه مسائل برای جامعه مضر و هیچ منفعتی ندارد. مطرح کردن این‌گونه مسائل نوعی بی‌انگیزگی در فعالیت مسئولان فعلی و حتی یک نوع گمانه‌زنی نادرست از آینده سیاسی کشور دارند. بنابراین بهتر است که رسانه‌ها از این گونه موضوعات عبور کنند.
 
پیشنهادتان به احزاب در این‌باره چیست؟
 
گروه‌ها و احزاب سیاسی به جای آن‌که بر طبل گمانه‌زنی زده و بگویند چه کسی در آینده رئیس‌جمهور می‌شود، برنامه‌هایشان را برای آینده کشور ارائه دهند و اگر در حزب برای مدیریت اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و روابط بین‌الملل آینده کشور برنامه‌ای در دست دارند آن را در گروه‌ها، احزاب و رسانه‌ها به بحث بگذارند. هنگامی که به زمان انتخابات می‌رسیم احزاب به طور ناگهانی سکوت کرده و هیچ برنامه‌ای برای ارائه ندارند و فقط به این موضوع می‌پردازند که آیا فلان شخص رئیس‌جمهور می‌شود یا خیر؟ یا در زمان انتخابات مجلس یک لیست 30 نفره ارائه و در کل کشور منتشر می‌شود که حتی چهار فردی که به طور واقعی اهل فکر یا برنامه باشند در آن وجود ندارد. احزاب سیاسی بهتر است درباره برنامه‌های آینده کشور از جمله خروج از تحریم و مقابله با آن بپردازند؟ بنابراین احزاب ابتدا اعلام کنند که قصد انجام چه کاری را دارند سپس برای اجرایی آن برنامه‌ها تیم خود را معرفی کنند.
 
چرا هنوز مباحث سال‌ها قبل مطرح است؟
 
من درباره افراد سخن نمی‌گویم که در فلان سال چه کسی دست به اقدامی زده یا نزده. فضای سیاسی کشور باید برای تمام افراد به طور یکسان قابل نفس کشیدن باشد، در این فضای سیاسی افرادی که با یکدیگر دائما در جدال هستند باید یکجا نشسته و صحبت‌هایشان را مطرح کنند. اینکه فردی از یک جناحی بیاید و مطرح کند که چند سال پیش کار اشتباهی کردی بحث نیست، چرا که ممکن است 20 سال پیش همان جناح کار اشتباهی کرده باشد. در حال حاضر زمان دعوا با یکدیگر نیست، مطرح کردن اینگونه بحث‌ها دردی از جامعه دوا نخواهد کرد. بنابراین تاکید می‌کنم بهتر است درباره برنامه‌های آینده خود به صحبت بپردازند.
 
«نواصولگرایی» که از سوی آقای قالیباف مطرح شده تا چه اندازه موفق خواهد بود و آیا ممکن است مانند جمنا با مشکل برخورد کند؟
 
هر طرحی که در میان اصولگرایان و یا اصلاح‌طلبان به دنبال ایجاد یک ایده نو باشد را باید به فال نیک گرفت، حتی نباید به آن موضوع بدبین بود و بگوییم فلان شخص در فلان تاریخ چه مواضع و عملکرد بدی داشته است. همین اندازه که جریان اصولگرایی می‌خواهد بگوید که سال‌های سال در یک قسمت‌هایی اشتباه کرده و در حال حاضر قصد جبران این اشتباهات را دارد یک گام مثبت و رو به جلوست که باید آن را مورد تقویت قرار داد. اما درباره انگیزه و عملکرد موضوع دیگری است که باید به آن پرداخت.
 
اخیرا انتقادات از سوی اصلاح‌طلبان به دولت رو به افزایش است. انگیزه این گونه انتقادات را در چه می‌بینید؟
 
می‌توان گفت اصلاح‌طلبان با دو انگیزه به دولت انتقاد دارند، اول آنکه قصد دارند حسابشان را از دولت جدا کنند، زیرا تصورشان آن است که انتقاد از دولت باعث می‌شود که بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان به سمت آنان گرایش پیدا کند. گروه دوم هم تصورشان آن بود که باید از دولت دارای سهمی باشند و آن سهم به آنها داده نشده است. عده‌ای که دنبال سهم بسیار زیادی از سوی دولت بودند اما به آن نرسیدند با بهره‌وری از آقای‌جهانگیری سعی دارند اینگونه نشان دهند که اختلافات روحانی و او بسیار زیاد است و باید آقای جهانگیری کنار برود و از این موضوع به عنوان فشار بر دولت مطرح می‌کنند. این گونه موضوعات، بحث‌های جدی نیست و بیشتر به لطیفه‌های سیاسی نزدیک است و تصور بر آن است که شاید برخی از سیاستمداران بیکار بوده و علاقه به صحبت زیاد دارند. بنابراین روی این گونه موضوعات مانور می‌دهند.
 
جریان اصولگرا به جای کمک به دولت دائم از عملکردش انتقاد می‌کند.
 
بهترین کاری که اصولگرایان می‌توانند انجام دهند، سکوت است و اجازه دهند دولت به فعالیت خود ادامه دهد. اصولگرایان اگر مدعی هستند می‌توانند طی برگزاری جلساتی به جای گلایه و بهانه‌گیری از دولت و دیگران خودشان برنامه‌ای را تدوین کنند که شاهد به وجود آمدن احمدی‌نژادی دیگر نباشیم.
 
با سخنان آقای ظریف درباره پولشویی هجمه‌های بسیاری به ایشان وارد شد. تا چه اندازه صداقت را در گفتار آقای ظریف دیدید؟
 
صداقت در سخنان ظریف به طور کامل نمایان بود، گمان نمی‌کنم که ایشان حرفی را بدون علت بیان کرده باشند. در حال حاضر پرونده‌های متعدد مفاسد اقتصادی در کشور وجود دارد که می‌تواند مصادیقی از پولشویی باشد. اگر برخی معتقدند که در کشور پولشویی وجود ندارد چرا قانون برای این موضوع تصویب شده است؟ این موضوع نه فقط در سال جاری بلکه در سال‌های بسیار دورتر هم وجود داشته، بنابراین باید گفت پولشویی یک واقعیت مسلم است.
 
با توجه به صداقت آقای ظریف چرا عده‌ای به دنبال تضعیف او هستند؟
 
آقای ظریف آیینه‌ای از پولشویی در کشور نمایش داد، افرادی بلافاصله عصبانی شدند. ای‌کاش این افراد عاقلانه‌تر با این موضوع برخورد می‌کردند و به محض آن‌که این صحبت‌ها را شنیدند دستشان را بالا نمی‌بردند، متاسفانه برخورد آنها ناشیانه بود.
 
توقع این بود که آقای روحانی زودتر از آقای ظریف حمایت می‌کردند. دیراقدام کردن ایشان چه دلیلی داشت؟