روز گذشته سه نامزد نهایی دریافت جایزه عنوان برترین بازیکن سال آسیا معرفی شدند.
 در حالیکه اهالی فوتبال در ایران انتظار داشتند علیرضا بیرانوند به عنوان یکی از نامزدهای برترین بازیکن سال آسیا انتخاب شود، در نهایت این دروازه بان شایسته ایرانی علی رغم عملکرد درخشانش در جام جهانی 2018 و لیگ قهرمانان آسیا، جایی در بین سه نامزد نهایی نداشت.
 
در این میان اما نکته ای که قابل تامل است، فرایندی است که منجر به انتخاب نامزدها و برندگان نهایی می شود. فرایندی که شفافیت چندانی ندارد و مشخص نیست بر چه اساسی صورت می گیرد.
 
به طور مثال در اتحادیه فوتبال اروپا(یوفا) هنگامی که قرار است نفرات برتر جهت اهدای جایزه بهترین بازیکن این قاره را مشخص کنند، از 80 سرمربی حاضر در رقابت های لیگ قهرمانان اروپا(32 تیم) و لیگ اروپا(48 تیم) به اضافه 55 روزنامه نگار شاخص و شناخته شده در عرصه فوتبال اروپا نظرخواهی می کنند و در نهایت با رای آن ها نفرات برتر انتخاب می شوند.
 
چنین ساز و کار مشخصی اما در قاره کهن به چشم نمی خورد و مشخص نیست که بر چه اساس این انتخاب ها صورت می گیرد.
 
به همین دلیل باشگاه پرسپولیس می تواند با ارسال نامه ای به کنفدراسیون فوتبال آسیا، خواستار شفاف سازی دقیق در این حوزه شود و بپرسد که فارغ از هرگونه نتیجه ای که در نهایت در این انتخاب حاصل شود، این سه بازیکن بر چه اساسی برگزیده شده اند و چرا روی نام بیرانوند خط قرمز کشیده شده؟
 
بی تردید چنین شفاف سازی ای وظیفه هر کنفدراسیونی از جمله AFC است.