اویل پرایس نوشت؛
اویل پرایس در گزارشی تاکید کرد: عاملی که نشان‌دهنده ضعف رویکرد اتحادیه اروپا در خصوص ایران است، این واقعیت است که هیچ کشور اروپایی مایل به میزبانی ساز و کار ویژه مالی اروپا نیست، زیرا آنها از نفوذ واشنگتن هراس دارند.
اویل پرایس در گزارشی تاکید کرد: عاملی که نشان‌دهنده ضعف رویکرد اتحادیه اروپا در خصوص ایران است، این واقعیت است که هیچ کشور اروپایی مایل به میزبانی ساز و کار ویژه مالی اروپا نیست، زیرا آنها از نفوذ واشنگتن هراس دارند.
به گزارش روز نو ، اویل پرایس نوشت: تأثیر تحریم‌های ایالات متحده بر ایران همچنان باید مورد بررسی قرار گیرد، چرا که ابعاد اصلی این تحریم‌ها همچنان مبهم است.
اویل پرایس با اشاره به اینکه ترس فعلی اوپک در سال ۲۰۱۹ فراوانی تولید نفت است، یادآور شد: البته ممکن است این اتفاق تحقق نیابد؛ چراکه اصول بازار انرژی هنوز هم قوی است، به ویژه با توجه به اینکه پالایشگاه‌های ایالات متحده پس از سال‌ها تولید را افزایش می‌دهند، در حالیکه تبادل نفت ایران به زودی با وجود تحریم‌ها پایان می‌یابد. با این حال، یکی از جنبه‌های مثبت حال حاضر برای ایران می‌تواند رویکرد فعلی اتحادیه اروپا باشد، که عمدتا تلاش می‌کند تا تاثیر تحریم‌های ایالات متحده را بر شرکت‌ها مالی و تجاری کاهش دهد.
در ادامه این گزارش آمده است: تلاش‌های اروپا برای محافظت از تجارت با ایران، در جهت کاهش تاثیر تحریم‌های ایالات متحده صورت می‌گیرد. آخرین عاملی که نشان‌دهنده ضعف رویکرد اتحادیه اروپا در خصوص ایران است، این واقعیت است که هیچ کشور اروپایی مایل به میزبانی ساز و کار ویژه مالی اروپا نیست، زیرا آنها از نفوذ واشنگتن هراس دارند. رهبران قدرت‌های اروپایی - بریتانیا، آلمان و فرانسه - در حال حاضر به دنبال قانع کردن لوکزامبورگ برای میزبانی اس پی وی هستند.
اویل پرایس پیش‌بینی کرد که احتمال دارد کشورهای عضو اروپای شرقی و بالکان ساز و کار ویژه مالی را رد کنند، این در حالی است که ایتالیا و اسپانیا هنوز در حال نادیده گرفتن این برنامه هستند. بازارهای آسیایی همچنان به خرید نفت و محصولات ایران ادامه می‌دهند، اما به نظر می‌رسد که واردات نفت خام پس از پایان معافیت‌های فعلی آمریکا پایان می‌یابد. در عین حال، تأثیر محرومیت دسترسی به سیستم مالی بین‌المللی (سوئیفت) برای جلوگیری از انجام معاملات با ایران، میزان تجارت ایران را به طور قابل توجهی کاهش داده است.
نویسنده این گزارش با بیان اینکه برای ایران، آینده چندان روشن نیست، نوشت: ناامیدی از اروپا احتمالا می‌تواند پایان قرارداد هسته‌ای موسوم به برجام باشد. باید منتظر واکنش ایران به این موضوع باشیم، زیرا این مساله موجب افزایش انتقادهای تندروها در تهران خواهد شد.
در ادامه این گزارش آمده است: رهبران اوپک اوایل ماه دسامبر در وین، برای بررسی توافقنامه کاهش تولید نفت نشستی برگزار می‌کنند. وضعیت ایران تا آن تاریخ واضح خواهد شد. واقعیت این است که در حال حاضر بعضی از واردکنندگان عمده نفت ایران در آسیا مانند کره‌جنوبی در جهت تهدیدات آمریکا عمل می‌کنند، این موضوع باید نشانه‌ای از این باشد که حتی بدون رویکرد تحریم چندجانبه، واشنگتن هنوز هم قادر به تحمیل تحریم‌ها علیه ایران است.
اوایل این هفته رویترز اعلام کرد که نفت ایران برای دومین ماه به دلیل تحریم مجدد ایالات متحده به کره جنوبی وارد نشده است. در ۱۰ماه اول سال ۲۰۱۸ واردات نفت خام از ایران به کره جنوبی به طور واقعی به نصف کاهش یافت.
به گزارش روز نو ، اویل پرایس نوشت: تأثیر تحریم‌های ایالات متحده بر ایران همچنان باید مورد بررسی قرار گیرد، چرا که ابعاد اصلی این تحریم‌ها همچنان مبهم است.
اویل پرایس با اشاره به اینکه ترس فعلی اوپک در سال ۲۰۱۹ فراوانی تولید نفت است، یادآور شد: البته ممکن است این اتفاق تحقق نیابد؛ چراکه اصول بازار انرژی هنوز هم قوی است، به ویژه با توجه به اینکه پالایشگاه‌های ایالات متحده پس از سال‌ها تولید را افزایش می‌دهند، در حالیکه تبادل نفت ایران به زودی با وجود تحریم‌ها پایان می‌یابد. با این حال، یکی از جنبه‌های مثبت حال حاضر برای ایران می‌تواند رویکرد فعلی اتحادیه اروپا باشد، که عمدتا تلاش می‌کند تا تاثیر تحریم‌های ایالات متحده را بر شرکت‌ها مالی و تجاری کاهش دهد.
در ادامه این گزارش آمده است: تلاش‌های اروپا برای محافظت از تجارت با ایران، در جهت کاهش تاثیر تحریم‌های ایالات متحده صورت می‌گیرد. آخرین عاملی که نشان‌دهنده ضعف رویکرد اتحادیه اروپا در خصوص ایران است، این واقعیت است که هیچ کشور اروپایی مایل به میزبانی ساز و کار ویژه مالی اروپا نیست، زیرا آنها از نفوذ واشنگتن هراس دارند. رهبران قدرت‌های اروپایی - بریتانیا، آلمان و فرانسه - در حال حاضر به دنبال قانع کردن لوکزامبورگ برای میزبانی اس پی وی هستند.
اویل پرایس پیش‌بینی کرد که احتمال دارد کشورهای عضو اروپای شرقی و بالکان ساز و کار ویژه مالی را رد کنند، این در حالی است که ایتالیا و اسپانیا هنوز در حال نادیده گرفتن این برنامه هستند. بازارهای آسیایی همچنان به خرید نفت و محصولات ایران ادامه می‌دهند، اما به نظر می‌رسد که واردات نفت خام پس از پایان معافیت‌های فعلی آمریکا پایان می‌یابد. در عین حال، تأثیر محرومیت دسترسی به سیستم مالی بین‌المللی (سوئیفت) برای جلوگیری از انجام معاملات با ایران، میزان تجارت ایران را به طور قابل توجهی کاهش داده است.
نویسنده این گزارش با بیان اینکه برای ایران، آینده چندان روشن نیست، نوشت: ناامیدی از اروپا احتمالا می‌تواند پایان قرارداد هسته‌ای موسوم به برجام باشد. باید منتظر واکنش ایران به این موضوع باشیم، زیرا این مساله موجب افزایش انتقادهای تندروها در تهران خواهد شد.
در ادامه این گزارش آمده است: رهبران اوپک اوایل ماه دسامبر در وین، برای بررسی توافقنامه کاهش تولید نفت نشستی برگزار می‌کنند. وضعیت ایران تا آن تاریخ واضح خواهد شد. واقعیت این است که در حال حاضر بعضی از واردکنندگان عمده نفت ایران در آسیا مانند کره‌جنوبی در جهت تهدیدات آمریکا عمل می‌کنند، این موضوع باید نشانه‌ای از این باشد که حتی بدون رویکرد تحریم چندجانبه، واشنگتن هنوز هم قادر به تحمیل تحریم‌ها علیه ایران است.
اوایل این هفته رویترز اعلام کرد که نفت ایران برای دومین ماه به دلیل تحریم مجدد ایالات متحده به کره جنوبی وارد نشده است. در ۱۰ماه اول سال ۲۰۱۸ واردات نفت خام از ایران به کره جنوبی به طور واقعی به نصف کاهش یافت.
منبع: ایلنا
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
