به رغم گزارش های اخیر درباره تنش ها در روابط ایران و روسیه، ایران نگران وضعیت روسیه در برابر حضور خود در سوریه نیست، زیرا آنها نگرانی های ژئوپلتیک مشترک در مورد ایالات متحده دارند. به همین ترتیب، مسکو از مشارکت خود با ایران تا حد زیادی سود می برد
به رغم گزارش های اخیر درباره تنش ها در روابط ایران و روسیه، ایران نگران وضعیت روسیه در برابر حضور خود در سوریه نیست، زیرا آنها نگرانی های ژئوپلتیک مشترک در مورد ایالات متحده دارند. به همین ترتیب، مسکو از مشارکت خود با ایران تا حد زیادی سود می برد
در اوایل ماه سپتامبر، دولت ترامپ در نهایت اعلام کرد که پیشنهاد می دهد تا تنها بخشی از نیروهای آمریکایی در سوریه به طور نامحدود باقی بمانند. دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، پس از قبول این مساله اعلام کرد که می خواهد بخش عمده ای از سربازان آمریکایی را از این کشور خارج کند.
به گزارش روز نو ، الجزیره با تحلیلی پیرامون شرایط فعلی سوریه نوشت: فقط دو هفته قبل، در جریان سفر به اسرائیل، جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ، خواستار آن شد که ایران نیروهایش را از سوریه خارج کند. تهران با فرستادن امیر حاتمی، وزیر دفاع خود به دمشق، به نوعی پاسخ داد. طی اسن سفر او یک توافقنامه همکاری نظامی را امضا کرد که علاوه بر اینکه به طور موثری نقش ایران در دفاع در سوریه را تأمین می کرد همزمان روشن می ساخت که ایران قصد ندارد در آینده نزدیک این کشور را ترک کند.
ایران با فشار ناشی از فشارهای ایالات متحده و اسرائیل نه تنها عقب نشینی نمی کند، بلکه در واقع قصد دارد موضع خود را در خاورمیانه تقویت کند. در سوریه، هدف نهایی ایران این است که فشار علیه ایالات متحده را متوقف کرده، نفوذ آن را محدود کند و حضور نظامی خود را در آنجا افزایش دهد. برای انجام این کار، تلاش های خود را بر روی شمال سوریه متمرکز می کند، جایی که در تلاش است تا با کمک روسیه و ترکیه واقعیت های جدیدی ایجاد نماید.
این کشور در تلاش است تا با محاصره منطقه ای در شرق رود فرات که در حال حاضر تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) تحت حمایت ایالات متحده است، را افزایش دهد. ا این کار در واقع ایران قصد دارد نیروهای ایالات متحده را به عنوان عامل بی ثبات کننده ای که تلاش های ناامید کننده برای حل مسالمت آمیز بحران سوریه انجام می دهند، نشان دهد. تهران امیدوار است که با ترویج روایت اشغالگری آمریکا در سوریه جامعه بین المللی را علیه واشنگتن بشوراند..
اما یکی از مهمترین چالش هایی که ایران در اجرای طرح خود با آن مواجه است، استان ادلب، به عنوان آخرین پایگاه مخالفان مسلح سوری می باشد. به همین دلیل است که ایران با دولت سوریه همکاری می کند تا هر چه سریعتر مناطق تحت کنترل کرد ها را در اختیار بگیرد.
این استراتژی ای بود که ایران در گردهمایی 7 سپتامبر با روسیه و ترکیه در تهران پیگیری کرد. دولت ایران امیدوار بود که توافقی با روسیه و ترکیه در جهت مخالفت با مخالفان مسلح صورت گیرد و مجبور شود آن را برای پذیرش معاهده مصالحه، همانند آنچه که در حومه دمشق غوطه شرقی و در استان های جنوبی درعا و قنیطره رخ داد به اجرا درآورد.
هنگامی که این کار انجام شود، هدف بعدی منطقه ای تحت کنترل کردها خواهد بود که منافع روسیه، ترکیه و ایران به راحتی می تواند هماهنگ شود.
آنکارا نیروهای اکثریت کرد را به عنوان شاخه ای از حزب کارگران کردستان (PKK) می بیند و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، بارها تأکید کرده که تأمین امنیت مرز ترکیه و سوریه علیه "تروریست ها" یکی از بالاترین اولویت هایش خواهد بود.
اگر چه این سه کشور موفق به توافق بر روی یک برنامه برای ادلب در نشست تهران نشدند، اما از سوی دیگر، حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، گفت که قدم نهایی برای حل بحران سوریه "در شرق فرات یعنی جایی که نیروهای آمریکایی حضور دارند خواهد بود.
ده روز پس از آن، روسیه و ترکیه در سوچی برای ایجاد یک منطقه امن در ادلب توافق کردند و برای از بین بردن گروه های تروریستی در این منطقه شروع به کار نمودند. گرچه در نگاه اول این معامله علیه منافع ایرانیان به نظر می رسد، اما تهران نیز از آن حمایت کرده است. این احتمالا آن را به عنوان یک حل و فصل موقتی برای کمک به حل و فصل اختلافات در حال تغییر با ترکیه برای راه حل دائمی برای ادلب می بیند.
توافقنامه "سوچی" و منطقه امن اعلام شده حمله انتحاری را تنها به طور موقت به تاخیر می اندازند. ایران در هفته ها و ماه های آینده تلاش خود برای دستیابی به یک راه حل را به صورت دیپلماتیک یا نظامی افزایش خواهد داد.
اگر چه اختلافات عمده بین ایران، روسیه و ترکیه وجود دارد، اما در نهایت مهم است که آنها همه مخالف سیاست های کنونی ایالات متحده در سوریه هستند. هر سه کشور از تحریم های آمریکا رنج می برند و همه با دولت ترامپ مواجه هستند. آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، با اشاره به این موضع مشترک گفت: ایران و روسیه باید همکاری نزدیک خود را در راستای این هدف ادامه دهند.
به رغم گزارش های اخیر درباره تنش ها در روابط ایران و روسیه، ایران نگران وضعیت روسیه در برابر حضور خود در سوریه نیست، زیرا آنها نگرانی های ژئوپلتیک مشترک در مورد ایالات متحده دارند. به همین ترتیب، مسکو از مشارکت خود با ایران تا حد زیادی سود می برد.
در اوایل ماه سپتامبر، دولت ترامپ در نهایت اعلام کرد که پیشنهاد می دهد تا تنها بخشی از نیروهای آمریکایی در سوریه به طور نامحدود باقی بمانند. دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، پس از قبول این مساله اعلام کرد که می خواهد بخش عمده ای از سربازان آمریکایی را از این کشور خارج کند.
به گزارش روز نو ، الجزیره با تحلیلی پیرامون شرایط فعلی سوریه نوشت: فقط دو هفته قبل، در جریان سفر به اسرائیل، جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ، خواستار آن شد که ایران نیروهایش را از سوریه خارج کند. تهران با فرستادن امیر حاتمی، وزیر دفاع خود به دمشق، به نوعی پاسخ داد. طی اسن سفر او یک توافقنامه همکاری نظامی را امضا کرد که علاوه بر اینکه به طور موثری نقش ایران در دفاع در سوریه را تأمین می کرد همزمان روشن می ساخت که ایران قصد ندارد در آینده نزدیک این کشور را ترک کند.
ایران با فشار ناشی از فشارهای ایالات متحده و اسرائیل نه تنها عقب نشینی نمی کند، بلکه در واقع قصد دارد موضع خود را در خاورمیانه تقویت کند. در سوریه، هدف نهایی ایران این است که فشار علیه ایالات متحده را متوقف کرده، نفوذ آن را محدود کند و حضور نظامی خود را در آنجا افزایش دهد. برای انجام این کار، تلاش های خود را بر روی شمال سوریه متمرکز می کند، جایی که در تلاش است تا با کمک روسیه و ترکیه واقعیت های جدیدی ایجاد نماید.
این کشور در تلاش است تا با محاصره منطقه ای در شرق رود فرات که در حال حاضر تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) تحت حمایت ایالات متحده است، را افزایش دهد. ا این کار در واقع ایران قصد دارد نیروهای ایالات متحده را به عنوان عامل بی ثبات کننده ای که تلاش های ناامید کننده برای حل مسالمت آمیز بحران سوریه انجام می دهند، نشان دهد. تهران امیدوار است که با ترویج روایت اشغالگری آمریکا در سوریه جامعه بین المللی را علیه واشنگتن بشوراند..
اما یکی از مهمترین چالش هایی که ایران در اجرای طرح خود با آن مواجه است، استان ادلب، به عنوان آخرین پایگاه مخالفان مسلح سوری می باشد. به همین دلیل است که ایران با دولت سوریه همکاری می کند تا هر چه سریعتر مناطق تحت کنترل کرد ها را در اختیار بگیرد.
این استراتژی ای بود که ایران در گردهمایی 7 سپتامبر با روسیه و ترکیه در تهران پیگیری کرد. دولت ایران امیدوار بود که توافقی با روسیه و ترکیه در جهت مخالفت با مخالفان مسلح صورت گیرد و مجبور شود آن را برای پذیرش معاهده مصالحه، همانند آنچه که در حومه دمشق غوطه شرقی و در استان های جنوبی درعا و قنیطره رخ داد به اجرا درآورد.
هنگامی که این کار انجام شود، هدف بعدی منطقه ای تحت کنترل کردها خواهد بود که منافع روسیه، ترکیه و ایران به راحتی می تواند هماهنگ شود.
آنکارا نیروهای اکثریت کرد را به عنوان شاخه ای از حزب کارگران کردستان (PKK) می بیند و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، بارها تأکید کرده که تأمین امنیت مرز ترکیه و سوریه علیه "تروریست ها" یکی از بالاترین اولویت هایش خواهد بود.
اگر چه این سه کشور موفق به توافق بر روی یک برنامه برای ادلب در نشست تهران نشدند، اما از سوی دیگر، حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، گفت که قدم نهایی برای حل بحران سوریه "در شرق فرات یعنی جایی که نیروهای آمریکایی حضور دارند خواهد بود.
ده روز پس از آن، روسیه و ترکیه در سوچی برای ایجاد یک منطقه امن در ادلب توافق کردند و برای از بین بردن گروه های تروریستی در این منطقه شروع به کار نمودند. گرچه در نگاه اول این معامله علیه منافع ایرانیان به نظر می رسد، اما تهران نیز از آن حمایت کرده است. این احتمالا آن را به عنوان یک حل و فصل موقتی برای کمک به حل و فصل اختلافات در حال تغییر با ترکیه برای راه حل دائمی برای ادلب می بیند.
توافقنامه "سوچی" و منطقه امن اعلام شده حمله انتحاری را تنها به طور موقت به تاخیر می اندازند. ایران در هفته ها و ماه های آینده تلاش خود برای دستیابی به یک راه حل را به صورت دیپلماتیک یا نظامی افزایش خواهد داد.
اگر چه اختلافات عمده بین ایران، روسیه و ترکیه وجود دارد، اما در نهایت مهم است که آنها همه مخالف سیاست های کنونی ایالات متحده در سوریه هستند. هر سه کشور از تحریم های آمریکا رنج می برند و همه با دولت ترامپ مواجه هستند. آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، با اشاره به این موضع مشترک گفت: ایران و روسیه باید همکاری نزدیک خود را در راستای این هدف ادامه دهند.
به رغم گزارش های اخیر درباره تنش ها در روابط ایران و روسیه، ایران نگران وضعیت روسیه در برابر حضور خود در سوریه نیست، زیرا آنها نگرانی های ژئوپلتیک مشترک در مورد ایالات متحده دارند. به همین ترتیب، مسکو از مشارکت خود با ایران تا حد زیادی سود می برد.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
