ساعت 9 صبح 20 تیر راننده یک کامیون در حال عبور از بیابان‌های اطراف فرودگاه امام خمینی(ره) بود که چشمش به یک جسد روی تپه‌ها افتاد. وی با دیدن جسد مرد میانسال بلافاصله با پلیس تماس گرفت و موضوع را گزارش کرد.
 
نخستین بررسی‌ها نشان می‌داد جسد متعلق به مردی 40 ساله است که از پشت سر هدف گلوله اسلحه شکاری قرار گرفته و بررسی صحنه و آثار خون روی زمین و نحوه قرار گرفتن جسد حکایت از آن داشت که قتل در محل دیگری رخ داده و جسد توسط عامل یا عاملان جنایت به آنجا منتقل شده است.
 
از آنجایی که هویت جنازه مشخص نبود به دستور بازپرس شعبه ششم دادسرای امور جنایی تهران انگشت نگاری از مقتول صورت گرفت و جسد به پزشکی قانونی منتقل شد.با بررسی اثر انگشت مرد جوان، هویت او شناسایی شد.
 
همچنین  کارشناسان شماره تلفنی کف دست مقتول پیدا کردند که برخی از عددهایش پاک شده بود. در ادامه مشخص شد مقتول ساکن یکی از شهرستان‌های غربی ایران بوده و مدتی قبل به تهران آمده بود.
 
با شناسایی خانواده بهروز - مقتول - همسرش در تحقیقات گفت: شوهرم هفته گذشته به تهران آمد، گفت با مرد میانسالی به‌ نام شاهرخ که از اشرار منطقه غرب کشور است قرار دارد.  اما دیگر خبری از او نشد. در ادامه تحقیقات شماره تلفنی که کف دست مقتول به‌دست آمد سرنخ اصلی را به دست تیم تحقیق داد. پس از بررسی‌های فراوان مشخص شد شماره متعلق به همان مرد ثروتمند یعنی شاهرخ است که یک شرکت تجاری در شمال تهران دارد.
 
در بررسی‌های صورت گرفته مشخص شد که شاهرخ اختلاف قدیمی با مقتول داشته و بر سر همین اختلافات نیز از سوی دادگاه محکوم به پرداخت دیه شده است.
 
سرنخ‌های به‌دست آمده باعث شد تا بازپرس محسن مدیر روستا دستور بازداشت شاهرخ را صادرکند. بدین ترتیب مرد ثروتمند توسط کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی بازداشت شد، اما او در بازجویی‌ها منکر ملاقات با بهروز و این جنایت شد. تحقیقات در این رابطه همچنان ادامه دارد.