پس از خروج ایالات متحده از برجام، وزیر امور خارجه مایک پومپئو پیشنهاد عادی سازی روابط اقتصادی و دیپلماتیک با ایران را در ازای تغییر در رفتار ایران ارائه داد. اما روشن است که ایران نسبت به این پیشنهاد چه پاسخی ارائه خواهد داد.
کره شمالی و ایران از برنامه های هسته ای خود سخن نمی گویند. آن چه مسلم است داشتن سلاح اتمی هيچ فرصتی نه برای ایران و نه هیچ کشور دیگری فراهم نخواهد کرد.
 
به گزارش  روز نو ، سایت هیل در گزارشی به راهکار ترامپ برای پیروزی بر ایران پرداخت و با ارائه پیشنهادی عجیب نوشت:  ایران بر خلاف کره شمالی هنوز سلاح هسته ای را در اختیار ندارد. اما به محض اینکه محدودیت های محدود تحت برنامه جامع اقدام مشترک(JCPOA) درباره غنی سازی اورانیوم و استفاده از سانتریفیوژ های پیشرفته منقضی شود، این کشور توانایی حرکت به آن سمت و سو را دارا خواهد بود.
 
پس از خروج ایالات متحده از برجام، وزیر امور خارجه مایک پومپئو پیشنهاد عادی سازی روابط اقتصادی و دیپلماتیک با ایران را در ازای تغییر در رفتار ایران ارائه داد. اما روشن است که ایران نسبت به این پیشنهاد چه پاسخی ارائه خواهد داد. درد ناشی از تجویز مجدد تحریم های ایالات متحده بعید است که بتواند در عزم ایران تغییری حاصل کند بلکه حتی در واقع، فشار بیشتر ممکن است چنین محاسباتی را تقویت کند.
 
اما یک جایگزین وجود دارد. ایالات متحده می تواند پیشنهاد کند تا مجوز برجام و لغو تحریم های عمومی علیه ایران از جمله تحریم های اولیه در مقابل قطعنامه شورای امنیت U.N. که یک صندوق U.N. به عنوان تنها دریافت کننده تمام درآمد حاصل از صادرات نفت ایران را تشکیل می دهد، لغو کند. این صندوق دارای ویژگی های زیر است.
 
اولا، بازپرداخت هفتگی درآمد حاصل از صادرات نفت ایران، که در راه درآمدی بی طرفانه تنظیم می شود، محدود خواهد بود. نرخ بازپرداخت تأثیر تخمین زده شده از لغو تحریم های ایالات متحده بر درآمد دولت ایران از منابع داخلی را جبران خواهد کرد.
 
در نتیجه، تضعیف تحریم ها به وسیلۀ اقتصاد ایران در کل، اما نه از سوی دولت ایران احساس خواهد شد. درآمد باقیمانده، که شامل درآمد تازه تولید شده از نفت در حال حاضر توسعه نیافته یا توسعه نیافته است، در بازارهای سرمایه بین المللی، به دنبال رهنمودهای سرمایه گذاری که توسط صندوق های مستقل ثروت استفاده می شود، سرمایه گذاری خواهد شد.
 
دوم، صندوق U.N. به عنوان مکانیسم بازدارنده عمل می کند. شورای امنیت سازمان ملل متحد قدرت را برای متوقف کردن بازپرداخت بودجه هر زمان و تا زمانی که ایران از پذیرفتن هر یک از قطعنامه های خود، چه مرتبط با هسته ای، مربوط به موشک خودداری کند، حواهد داشت.
 
سوم، صندوق U.N. انگیزه های دولت ایران را تغییر خواهد داد. نرخ بازپرداخت اولیه توسط شورای امنیت ایالات متحده با رضایت ایالات متحده افزایش می یابد. این امر دولت آمریکا را با یک مکانیسم اضافی برای استخراج امتیازات از ایران از طریق مذاکرات دوجانبه را فراهم می کند.
 
این ایده بدون پیش شرط در گذشته خود ایران نیست. در سال 1951، زمانی که ایران ملیت شرکت نفت انگلو-ایران را به عهده گرفت، انگلیس با تحمیل محاصره دریایی، مانع از صادرات نفت ایران شد. در همان زمان بانک جهانی پیشنهاد کرد که تولید و صادرات نفت ایران را متوقف کند، در حالیکه درآمد حاصل از آن تقسیم می شود، تا زمانی که یک معامله دائمی پیدا شود.
 
بر خلاف طرح 1951 که بخشی از آن رد شد، به دلیل اینکه کارشناسان خارجی که برای مدیریت چاه های نفت ایران دعوت شده بودند، شمارش می کردند، پیشنهاد ما کنترل صنایع ایران را از دست خواهد داد. این تنها کنترل بین المللی را برای فروش نفت برای بازارهای صادراتی ایجاد می کند. بنابراین اجرای آن لزوما نیازی به رضایت ایران ندارد. با این وجود، واردات نفت ایران نیاز به انطباق دارد.
 
پیشنهاد ما U.S.-U.N. مبادله تحریم ها باعث می شود که ایران به عنوان یک کشور سرکش عمل کند و از قطعنامه های U.N. با یک بازدارنده جدید که می تواند در برابر خزانه داری وابسته به نفت ایران استفاده شود، شورای امنیت ایالات متحده قادر خواهد بود تا اطمینان حاصل کند که ایران هیچ وقت نزدیک به داشتن یک سلاح هسته ای قابل تحویل نخواهد بود و تبدیل برجام به یک قرارداد دائمی خواهد بود.  
 
آیا دیگر اعضای دائم شورای امنیت ایالات متحده میخواهند به این معامله با ایالات متحده انتقاد کنند؟ علاوه بر رسیدگی به مسئله تهدیدات هسته ای و غیر هسته ای ایران، مبادله مجازات از کسب و کارهای غیر آمریکایی، به ویژه اروپایی ها، سود خواهد برد، زیرا تحریم های ثانویه اعمال شده توسط ایالات متحده لغو خواهد شد. این امر به نفع مصرف کنندگان جهانی انرژی، به ویژه چین خواهد بود، زیرا به طور قابل توجهی باعث افزایش عرضه نفت ایران به بازارهای بین المللی خواهد شد.
 
نیازی به گفتن نیست که یک کشور باز برای کسب و کار باعث ایجاد رفاه بیشتر برای ایرانیان عادی و فرصت های جدید برای شرکت های آمریکایی می شود که پس از ده ها سال تحریم، می توانند روابط اقتصادی خود را با ایران را ادامه دهمد. حتی اگر روسیه تصمیم به استفاده از حق وتو خود را داشت، قطعنامه هنوز یک پیروزی دیپلماتیک برای ایالات متحده خواهد بود؛ زیرا کرملین مسئولیت مستقیم اعمال تحریم های کنونی ایالات متحده و همچنین نقض معامله موجود را به عهده خواهد داشت.
 
به هر حال به نظر می رسد ایالات متحده برای کشاندن ایران بر سر میز مذاکره لازم است تا یا آنچه گفته شد را انجام دهد یا  امتیازات ملموسی را در عین اعمال تحریم ها به ایران ارائه دهد تا این کشور حاضر به مذاکره شود.