به نظر می رسد سیاست های خصمانه دولت امریکا علیه ایران منجر به اوج گیری احساسات ناسیونالیستی (ملی گرایانه) در ایران شده است.

به گزارش سایت روزنو، «المانیتور» با اشاره به رشد احساسات وطن دوستانه در ایران می نویسد:«در واکنش ظاهری به سیاست های ترامپ رییس جمهوری امریکا، ایران در تلاش است تا زمینه اشتی ملی داخلی را فراهم کند. در این مسیر شاهد رشد ملی گرایی (ناسیونالیسم) در آن کشور هستیم. 

این در حالیست که امریکا و متحدان منطقه ای اش سعی می کنند تا حکومت ایران را از مردم آن کشور تفکیک کنند چرا که درصدد سرنگون ساختن جمهوری اسلامی هستند. «عبدالله رمضان زاده» که پیش تر سخنگوی دولت اصلاحات بود در روز ۹ مه به خبرنگاران گفت که بن سلمان، نتانیاهو و ترامپ مسئله شان با ایران فراتر از نظام سیاسی است. او گفت آنان با کشور بزرگی به نام ایران مشکل دارند. رمضان زاده که کرد است مدتهاست که از حقوق اقلیت های قومی حمایت کرده است. او پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ میلادی بازداشت شده بود. 

با این حال، شاید شگفت انگیزترین واکنش به سخنان ضد ایرانی ترامپ در هفته های اخیر یادداشت «اردشیر زاهدی» از مقام های ارشد رژیم پهلوی بود. بسیار عجیب بود که مردی که موقعیت و نفوذ خود را پس از ظهور جمهوری اسلامی ایران از دست داد با انتشار یادداشتی سرگشاده در نیویورک تایمز از سیاست خارجی فعلی دولت ایران دفاع کند. زاهدی در تاریخ ۲۵ ژانویه به وزیر امور خارجه امریکا «مایک پمپئو» درباره تهدیدات اش علیه تهران هشدار داد و نوشت ایران عراق نیست. او افزود در طول هزاران سال تاریخ ایران، کشورش زیر یوغ کشورهای خارجی نبوده وسر خم نکرده است و همواره در مواجهه با بحران متحد باقی مانده است. او به وزیر خارجه امریکا یاداور شد که تاریخ به متجاوزان خارجی نشان داده که باید فکر از بین بردن ایران را از سر بیرون کنند. زاهدی تاکید کرد که ایران در سوریه با دعوت مشروع آن کشور حضور یافته است. این در حالیست که ارتش های مخفی از امریکا و سایر کشورهای غربی با نقض حقوق بین الملل در سوریه حضور دارند. این نامه سرگشاده به سرعت با تحسین جناح های مختلف ایران به خصوص اصولگرایان مواجه شد و در صفحه اول اکثر روزنامه های کشور قرار گرفت».

این سایت در ادامه می نویسد:«عبدالله شهبازی مورخ محافظه کار در واکنش به این یادداشت در ۳ ژوئن در کانال تلگرام خود نوشت که زاهدی همواره مستقل بوده است و حتی در دوران در قدرت بودن شاه نیز او مستقل از وی عمل می کرد. روزنامه «جوان» نزدیک به سپاه نیز از مقام های ایرانی خواست تا زاهدی را برای بازگشت به ایران دعوت کنند. در داخل ایران نیز «صادق زیباکلام» از چهره هایی که در انتقاد اصولگرایان سخن می گوید و می نویسد گفت که اماده است تا اسلحه بردارد و برای دفاع از کشورش به خط مقدم جنگ برود او گفت که نگران است کشورش به سرنوشت سوریه دچار شود و آماده است تا از ایران دفاع کند. مصطفی تاجزاده یکی از زندانیان سیاسی سابق و از شخصیت های مشهور اصلاح طلب در روز ۲۹ ژانویه در توئیتر خود نوشت:«نادیده گرفتن طرح ترامپ، نتانیاهو و بن سلمان برای تبدیل ایران به سوریه منطقی نیست. او خواستار تلاش برای رسیدن به ازادی، عدالت و دموکراسی و در عین حال حفاظت از استقلال ملی، تمامیت ارضی و امنیت مردم شد».

«المانیتور» در ادامه اشاره می کند که همزمان با تهدیدهای مطرح شده از سوی ترامپ و پمپئوعلیه ایران،‌ آن چه بیش تر بر شدت ملی گرایی در ایران افزوده تهدید «محمد بن سلمان» شاهزاده سعودی بود که گفت جنگ را به داخل ایران می کشاند. این در حالیست که «جان بولتون» مشاور امنیت ملی ترامپ نیز روابط گرمی با  مجاهدین خلق (منافقین) دارد.

این سایت در ادامه اشاره می کند که توافق مشترک میان امریکا، عربستان سعودی و اسرائیل علیه ایران سبب ایجاد نوعی وحدت سیاسی در میان ایرانیان شده است. به نظر می رسد تهدید های صورت گرفته علیه ایران سبب شده تا ایرانیان به حمایت از برنامه موشکی بپردازند که نمادی از حاکمیت ملی و ضرورت بقای آن کشور است.

 به نظر می رسد  که نظام سیاسی ایران در سطوح عالی نیز محتاطانه تلاش می کند تا جناح های سیاسی مختلف ایران را به یکدیگر نزدیک تر سازد. شرکت کنندگان در سخنرانی های اخیر مقام عالی رهبری ایران نمادی از این موضوع هستند. 

برای مثال در مراسم افطار با حضور مقام عالی رهبری از شخصیت های اصلاح طلب که پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ میلادی بازداشت شده بودند نیز دعوت بعمل آمده اند. حضور افرادی چون شکوری راد از حزب اتحاد ملت، محمد عطریانفر از اعضای ارشد حزب کارگزاران و محمد علی ابطحی معاون سابق رییس جمهوری اصلاحات که اتفاقا او نیز مدتی پس از انتخابات بازداشت شده بود از شگفتی های این مراسم بودند».

«المانیتور» در پایان می نویسد:«در شرایط تهدید خارجی و ایجاد همبستگی ملی داخلی همه شواهد نشان از آن دارند که نظام سیاسی ایران در  حال التیام زخم های میان جناح های مختلف سیاسی پس از انتخابات بحث برانگیز سال ۲۰۰۹ میلادی است و در این راستا حرکت می کند. در این معادله، افزایش احساسات ملی گرایانه و تجدید خصومت امریکا در نهایت می تواند به تقویت جمهوری اسلامی ایران منجر شود و نه تضعیف آن».