اختلالات آلرژیکی منجر به بروز بیماری های دیگر می شود.

اختلالات آلرژیک، از جمله آسم،‌ اگزما، رینیت آلرژیک و رینوسینوزیت، با افزایش خطر ابتلا به اضافه‌وزن و چاقی همراه هستند. استفاده از آنتی‌هیستامین‌های تجویزی نیز می‌تواند با افزایش وزن بدن همراه شود. دلیل چنین رابطه‌هایی از نظر علمی هنوز مشخص نیستند، اما فعالیت سلول مَست که نقش مهمی در واکنش‌های آلرژیک دارد، می‌تواند در رشد بیشتر سلول‌های چربی موثر باشد.

آلرژی‌های فصلی علاوه بر به‌وجود آوردن علائم مختلف، مانع از رسیدگی راحت و بدون دغدغه به وظایف شغلی یا مدرسه می‌شوند، و درنتیجه کیفیت زندگی را کاهش می‌دهند. آلرژی‌های بینی، آسم و اگزما به‌راحتی خواب شبانه را مختل می‌کنند، مشکلات مضاعفی مانند خستگی،‌ تحریک‌پذیری عصبی و افسردگی به‌وجود می‌آورند و حتی باعث اختلال در قوای حافظه و تمرکز می‌شوند. به همین دلیل است که پیگیری درمان‌های مناسب برای رینیت آلرژیک، عملکرد تحصیلی را در میان دانش‌آموزان مبتلا به این آلرژی بهتر می‌کند.

پس از تاثیر منفی بر عملکرد، شایع‌ترین عارضه آلرژی‌های فصل را باید ابتلا به بیماری‌های دیگر دانست، چون التهاب آلرژیک با افزایش آسیب‌پذیری نسبت به تهاجم‌های میکروبی همراه می‌شود. این رابطه به‌خوبی می‌تواند دلیل همراه شدن سرماخوردگی با ابتلا به رینیت آلرژیک را توضیح بدهد.

آلرژی‌های بینی و سرماخوردگی

رابطه دوطرفه بین رینیت آلرژیک و رینوویروس، نوعی چرخه مخرب و دائمی را ایجاد می‌کند. رینوویروس به گروهی از ویروس‌ها اطلاق می‌شود که باعث ابتلا به سرماخوردگی‌های رایج می‌گردند. درواقع، رینوویروس از طریق متصل شدن به مولکول ICAM-۱ که از واسطه‌های التهاب‌زا است، وارد سلول‌ها می‌شود. مبتلا بودن به آلرژی‌های بینی هم ذاتا میزان ICAM-۱ را در سلول‌های بینی افزایش می‌دهد و درنتیجه قابلیت فعالیت رینوویروس را تقویت می‌کند. در ادامه رینوویروس هرچه بیشتر سطح ICAM-۱ را بالا می‌برد و درنتیجه آلرژی‌های بینی را تشدید می‌کند.

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند زینک (روی) که امروزه در رژیم‌های غذایی به مقدار کمی وجود دارد، می‌تواند به ICAM-۱ متصل شود و از اتصال رینوویروس به ICAM-۱ جلوگیری کند. این مکانیسم اثرگذاری زینک، دلیل مهم بودن این ماده معدنی را در کاهش شدت و مدت‌زمان علائم سرماخوردگی توضیح می‌دهد.

علاوه بر این‌ها، رینیت آلرژیک شانس ابتلا به سینوزیت آلرژیک را هم افزایش می‌دهد. این اختلال ترکیبی، رینوسینوزیت نامیده می‌شود که قابلیت تبدیل شدن به یک بیماری مزمن را هم دارد. رینوسینوزیت علاوه بر ایجاد علائم مربوط به بینی می‌تواند ترشحات پشت‌حلقی، گلودرد، سرفه، درد در ناحیه صورت، سردرد و خستگی شود. این اختلال مانند رینیت‌های دیگر، می‌تواند در خواب و تمرکز ذهنی هم تداخل ایجاد کند و نقش مهمی در تشدید آسم ایفا سازد. به‌طور کلی آلرژی‌های فصلی، شانس ابتلا به عفونت‌های گوش، عفونت‌های برونشیال و پولیپ بینی را هم افزایش می‌دهند.

آلرژی‌های فصلی و اختلالات سیستمیک

آلرژی‌های فصلی می‌توانند با اختلالات التهابی در عضوهایی از بدن همراه شوند که معمولا مورد هدف آلرژن‌های محیطی قرار نمی‌گیرند. چنین اتفاقی از نظر پزشکی، از نشانه‌های التهاب سیستمیک محسوب می‌شود. اختلالات دستگاه گوارش که به همین دلیل در افراد مبتلا به آلرژی‌های فصلی به‌وجود می‌آیند، عبارت‌اند از کولیت اولسراتیو، ازوفاژیت ائوزینوفیلی (از علت‌های سوزش سر معده) و هایپرپلازی لنفوئید در روده بزرگ (از علت‌های درد شکمی).

اختلالات آلرژیک، از جمله آسم،‌ اگزما، رینیت آلرژیک و رینوسینوزیت، با افزایش خطر ابتلا به اضافه‌وزن و چاقی همراه هستند. استفاده از آنتی‌هیستامین‌های تجویزی نیز می‌تواند با افزایش وزن بدن همراه شود. دلیل چنین رابطه‌هایی از نظر علمی هنوز مشخص نیستند، اما فعالیت سلول مَست (mast) که نقش مهمی در واکنش‌های آلرژیک دارد، می‌تواند در رشد بیشتر سلول‌های چربی موثر باشد.