بسیاری از تحلیلگران از خواسته های پمپئو برای ایران به عنوان «رویاهایی دست نیافتنی» یاد کرده اند پس چرا وزیر امور خارجه امریکا این خواسته ها را مطرح کرده است؟

به گزارش سایت روزنو، «شهیر شهید ثالث» تحلیلگر مسائل ایران در مقاله ای تحلیلی در «میدل ایست آی» به تحلیل چرایی طرح شروط ۱۲ گانه مایک پمپئو وزیر خارجه تازه امریکا برای ایران پرداخته است.

او می نویسد:«در میان خواسته های پمپئو لزوم توقف غنی سازی اورانیوم از سوی ایران دیده می شود. موضوع به صفر رساندن غنی سازی در طول یک دهه گذشته از ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ میلادی محل مناقشه میان ایران و امریکا بوده است. 

با این حال، ایران هرگز تسلیم نشد و ضرر ۱۸۵ میلیارد دلاری را بر اثر تحریم ها متحمل شد تا زمانی که اوباما به قدرت رسید و به این نتیجه رسیده بود که غنی سازی صفر در داخل ایران تنها می تواند یک ایده آل ذهنی باشد که تحقق آن امکان پذیر نیست. 

ایران در عوض، بازرسی های سخت گیرانه آژانس بین المللی انرژی اتمی را پذیرفته است و از غنی سازی بالا در حدود ۹۰ درصد اورانیوم که در ساخت تسلیحات هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد منع شده است. 

غنی سازی تنها در سطح ۵ درصد در نیروگاه های هسته ای و ۲۰ درصد در راکتورهای تحقیقاتی یا برای اهداف پزشکی مجاز شناخته شده اند. از ۱۲ شرط پمپئو، ایران قطعا ۸ شرط را رد می کند از جمله اجازه بازرسی بازرسان آژانس برای بررسی در هر نقطه ای، پایان دادن به برنامه موشکی، پایان دادن به حمایت از حزب الله ، حماس و جهاد اسلامی، پایان دادن به حمایت از انصارالله در یمن، خروج از سوریه و خلع سلاح شبه نظامیان شیعه در عراق. واقعیت آن است که پمپئو به سادگی  از حکومت ایران می خواهد هویت خود را تغییر دهد».

او می افزاید:«رابرت اینهورن» مقام پیشین دولت اوباما در امور برنامه هسته ای ایران می گوید فهرست پمپئو صرفا رویاهایی جاه طلبانه و غیر واقعی و دست نیافتنی هستند. در این میان اروپایی ها متحدان امریکا نیز با ترامپ همراه نشده اند و به خصوص فرانسه پایبندی خود را برای ماندن در برجام اعلام کرده است. در نتیجه، پرسش اینجاست که امریکایی ها چرا چنین اقداماتی را انجام می دهند که موفقیت آن تقریبا غیر ممکن است»؟‌

این تحلیلگر سیاسی می نویسد:«واقعیت آن است که امریکا قدرت تحریم ها را بیش از اندازه زیاد قلمداد کرده است و معتقد است که با تحریم های حداکثری حکومت ایران وادار به تغییر هویت خود می شود. 

واقعیت اما چیز دیگری است. در سال  ۲۰۰۵ میلادی، «جان ساورز» یکی از مذاکره کنندگان بریتانیا و رییس سابق سرویس امنیتی آن کشور گفته بود که ایران غنی سازی اورانیوم را حتی به بهای وقوع یک جنگ آغاز خواهد کرد. 

در صورتی که ترامپ بتواند در بی ثبات سازی ایران موفق باشد و تظاهرات بیش تری در ایران صورت گیرد جمهوریخواهان و بخشی از دموکرات هایی که از حمایت اسرائیل برخوردارند و نیروی قابل توجهی را در کنگره تشکیل می دهند در برابر ترامپ سکوت کرده و از طرح اتهام های بیش تر درباره مسائل داخلی علیه او خودداری خواهند کرد. 

در چنین شرایطی که اروپایی ها نیز از بازار ایران به دلیل فشار تحریمی امریکا و ترس از مجازات تحریم ها خارج شوند ایران تصمیم می گیرد که از برجام بیرون برود. این همان چیزی است که پمپئو می خواهد و به همین خاطر شرایط غیر قابل قبولی را برای ایران مطرح کرده تا امکان مذاکره میان طرفین از بین برود و کاخ سفید با دست باز فشار اقتصادی علیه ایران را تشدید کند».

«شهید ثالث» در پایان می نویسد:«با این حال منطق حکم می کند که در مقابل گرفتن «هیچ»، امتیاز زیادی ندهید. در مقابل شروط ۱۲ گانه پمپئو برای ایران، مقام عالی رهبری ایران در روز چهارشنبه مجموعه ای از شروط را برای قدرت های اروپایی تعیین کردند. ایشان گفتند اگر آن ها می خواهند تهران پس از خروج امریکا از برجام در توافق هسته ای باقی بماند باید این شرط ها را عملی سازند که از جمله آن ها می توان به لزوم تعهد بانک های اروپایی به تجارت با ایران، خرید نفت از ایران، عدم مذاکره درباره برنامه موشکی و فعالیت های منطقه ای ایران اشاره کرد.

 ایشان هشدار دادند اگر اروپایی ها این شروط را براورده نکنند ایران از برجام خارج خواهد شد. ایران امیدوار است که امریکا را با این شروط به عقب نشینی وادار کند همانند فاصله سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳میلادی که در نهایت اوباما پس از سال ها کشمکش بر سر موضوع غنی سازی اورانیوم در داخل ایران آن را پذیرفت و حقوق ایران را برسمیت شناخت.

 با این حال، در این مسیر ممکن است دو موضوع دنبال شوند: ایران برنامه هسته ای خود را با سرعت بیش تری ادامه دهد و دوم آزمایش های موشکی را ادامه داده و برد موشک هایش را افزایش دهد. در آن صورت اروپا دیگر هیچ گزینه ای برای رویارویی با امریکا ندارد و مجبور به همراهی با آن کشور برای مقابله با ایران خواهد شد. این آن چیزی است که امریکا می خواهد. این روندی است که آغاز شده است».