پرسپولیس در هفته‌های اخیر و خصوصاً پس از ماجرای مهدی طارمی که منجر به محرومیت این باشگاه از 2 پنجره نقل و انتقالات و البته جدایی این بازیکن شد، شرایط خاصی پیدا کرده است که در نتایج تیم و کیفیت بازی و البته استقبال تماشاگران تاثیر گذاشته است.

شاید یکی از دلایلی که پرسپولیس از تیم شکست ناپذیر و البته جذاب گذشته فاصله گرفته است، جدایی چهره‌های جذاب و شاخص این تیم است که به نوعی نقش ابرقهرمان را برای سرخپوشان ایفا می‌کردند و هم لحاظ فنی یک وزنه در زمین محسوب شده و هم چهره ویژه‌ای روی سکوها بودند.

بازیکنانی مثل رامین رضاییان، سروش رفیعی و این اواخر مهدی طارمی مثلث قهرمانی فصل گذشته سرخپوشان را تشکیل دادند ولی هر کدام در مقطعی و به نوعی از این تیم کنار رفتند تا پرسپولیس تبدیل به تیمی شود پر از بازیکنان خوب، با کیفیت و حتی در پست خود بهترین ولی نه در قامت یک سوپر استار.

حسین ماهینی در سمت راست سرخپوشان تبدیل به یک وزنه شده است و بازی‌های کم اشتباه وی او را به یکی از بهترین‌های این پست در ایران بدل کرده است ولی خصیصه‌های بازی وی و جایگاه او با رامین رضاییان متفاوت است و به همین دلیل است که کمتر این بازیکن را در قامت ستاره زمین دیده‌ایم.

در پست هافبک طراح هم اگرچه سرخپوشان بشار رسن و مسلمان را در اختیار دارند ولی غیب هافبک عراقی در هفته‌های اخیر مسلمان را تنها گذاشته است و ضمن اینکه این زوج مثل زوج مسلمان - رفیعی موفق عمل نکرده است.

در خط حمله هم بدون شک نبود آقای گل و بهترین بازیکن 2 فصل اخیر لیگ برتر ضربه بزرگی به پیکر سرخپوشان زده است. اگرچه منشا و علیپور در حد خود در ترکیب خوب ظاهر شده و در حال حاضر هم از بهترین خط حمله‌های لیگ برتر را تشکیل داده‌اند ولی نمی‌توان گفت جای خالی طارمی به چشم نمی‌آید.

این مشکل با توجه به محرومیت سرخپوشان از نقل و انتقالات تابستانی باعث شده نگرانی برای آینده بهترین تیم 2 فصل اخیر لیگ برتر شکل بگیرد و ممکن است پرسپولیس فصل هجدهم به طور جدی دچار مشکل شود.