مردان روزهای انتخابات اصولگرایان یک به یک از گردونه حذف میشوند و سرعت این حذف شدنها بهاندازهای زیاد است که اکنون اگر بنا به برگزاری انتخاباتی باشد، نمیتوان نام 2 یا 3 نفر از ساکنان اردوگاه اصولگرایی را آورد که میتوانند کاندیدای انتخابات شوند. در سالهای دور وقتی قرار بود انتخاباتی برگزار شود لیست بلندبالایی از اصولگرایانی منتشر میشد که هر کدام دارای صلاحیت برعهده گرفتن مناصب انتخابی از سوی مردم بودند اما در طی دو دهه اخیر حتی یک لیست 5نفره هم نمیتوان در این موضوع منتشر کرد. جالب است اصولگرایانی که از گروه خارج میشوند شباهتهای زیادی به هم دارند که در این گزارش به سرنوشت قالیباف و احمدینژاد پرداخته خواهد شد که نقاط اشتراک زیادی با یکدیگر دارند.
شیفته پاستور
به گزارش روز نو : قالیباف و احمدینژاد در رزومه خود شهردار پایتخت بودن را ثبت کردهاند که البته در ظاهر بخت با احمدینژاد یار بود و توانست از بهشت به پاستور برود اما قالیباف این شانس را نداشت و بهرغم 3 بار کاندیداتوری در انتخابات ریاستجمهوری، نتوانست به پاستور برسد و به دلایلی که در ادامه به آن اشاره شده است، دیگر شانسی هم برای حضور در پاستور نخواهد داشت.
تخلفات
دیروز اما ورق برگشت و محمدعلی نجفی از تخلفات شهرداری در زمان حضور قالیباف رونمایی کرد؛ تخلفاتی که پس از آن بسیاری خواستار ورود دادستانی و مراجع قضائی برای پیگیری آن شدند. در این موضوع هم قالیباف و احمدینژاد دارای شباهتهایی با یکدیگر هستند چنانکه همین آقای قالیباف بود که پرده از تخلفات شهرداری در زمان شهردار بودن احمدینژاد برداشت و در مرداد 85 با اشاره به وجود اسناد تخلفات مالی شهرداری تهران از سال 82 به بعد، تصریح کرد: «اگرچه نمیتوانم اعداد و ارقام ارائه دهم اما آنچه مسلم است اینکه اسناد آنها در شهرداری موجود است.» احمدینژاد از سال 83تا 84 شهردار تهران بود بنابراین آنچه قالیباف به آن اشاره دارد تخلفاتی است که در دوران احمدینژاد رخ داده است. اما ماجرای تخلفاتی که قالیباف به آن اشاره کرد، چه بود؟ در مرداد 85 قالیباف در پاسخ به سوالی درباره تخلف 300میلیارد تومانی شهرداری تهران در دوره مدیریت قبلی و ادعای وزیر کشور در خصوص رد این تخلف، توضیح داد: «اخیرا کمیسیون عمران مجلس نامهای به شهرداری نوشته که بر این اساس طرح تحقیق و تفحص از شهرداری تهران را دنبال کند اما وزیر کشور به لحاظ اینکه شورای شهر این تخلفات را تایید نکرده، ادامه و پیگیری این قضیه را منتفی دانسته است اما گزارشهای مالی سال 82 به بعد نشان میدهد که اسناد این تخلفات کاملا در شهرداری موجود است و اگرچه من نمیتوانم عدد و رقمی در خصوص این تخلف ارائه دهم اما تاکید میکنم که این تخلفات فاقد سند نبوده و اسناد آن موجود است.» بنابراین با توجه به ادعای قالیباف باید تایید کرد تخلف در پرونده هر دو شهردار موجود است.
یاران نیمهراه!
نکته قابل تامل در اشتراک قالیباف و احمدینژاد به عقبنشینی امروز همراهان دیروز آنهاست. یعنی در زمانی که این شخص دارای جایگاهی در ریاستجمهوری و شهرداری بودند برخی خود را به آنها نزدیک کردند تا از منافع این نزدیکی بهرهمند شوند اما به محض اینکه خبر افشاشدن تخلفات منتشر شد، یا منکر این همراهی شدند یا تندترین القاب را در مورد قالیباف و احمدینژاد بهکار بردند. معدودی هم بودند که به دلایل دیگر ترجیح دادند ارتباط خود را با آنها قطع کنند. احمد توکلی یکی از حامیان قالیباف بود و نکته قابل تامل اینکه او سازمانی به نام «دیدبان شفافیت و عدالت» را هم مدیریت میکند که محمدحسين حسينزاده بحريني، احمد اميرآبادي فراهاني، محمد دهقان، محمود فرشيدي وزير سابق اسبق آموزش و پرورش، پرويز سروري عضو سابق شوراي شهر تهران، محمد كوثري و الياس نادران نمايندگان سابق تهران، مرتضي نبوي عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام و حسين نجابت نماينده تهران اعضای هیات موسس آن هستند که هر یک بارها بر طبل مبارزه با فساد زدند اما برخی از آنها حامی قالیباف بودند. توکلی پیش از گزارش نجفی پی به تخلفات شهرداری برده بود چنان که در 19 مرداد سال گذشته گفت: «من خودم 2 بار از آقای قالیباف در انتخابات ریاستجمهوری حمایت کردم اما با این قضایا دیگر نمیکنم.» علیرضا دبیر هم از حامیان دیروز و منتقدان امروز قالیباف است. دبیر که مدتی عضو شورای شهر بود، در 15 مرداد سال 94 گفته بود: «اگر این حجم تخلفات را میدانستم به قالیباف برای شهردار شدن در این دوره رأی نمیدادم.» در مورد احمدینژاد هم بسیاری آگاه هستند که چه افرادی در روزهای خوش ریاستجمهوری از او جدا نمیشدند اما با پایان حضورش در پاستور و علنی شدن برخی تخلفات به نحوی رفتار کردند که گویی در 8 سال ریاستجمهوری احمدینژاد در صف مقدم منتقدان حضورداشتند. برخی از آنها هم کنار نرفتن مشایی از کنار احمدینژاد را بهانه خوبی برای دور شدن خودشان اعلام کردند تا از این طریق محبوبیتی برای خودشان کسب کنند.
نقطه پایان
در نهایت دو شهردار تجربه خوبی از حضور در بهشت نداشتند و سرنوشت برای آنها چنین رقم خورد که در مدت کوتاهی اعتماد جامعه به آنها کمرنگ شود. اگر تا دیروز بازگشت احمدینژاد به قدرت از طریق نهادهای انتخابی امری نشدنی تصور میشد اکنون قالیباف هم با توجه به گزارش نجفی از تخلفات شهرداری در مسیر احمدینژاد قرار گرفته است. بهعبارتی باید اذعان داشت عمر سیاستورزی شهرداران اصولگرا هم به پایان رسید و هنوز شعار انتخاباتی «فقر و فساد و تبعیض، احمدینژاد بهپاخیز» و این جملات قالیباف که «ریشه فساد در کشور این است که ما مردمباور نیستیم و زمانی که اقتصاد را مردمی نمیبینیم اقتصاد هم مقاومتی نمیشود و نهایتا اقتصاد رانتی و دولتی میشود که اینگونه هر چه تلاش کنیم باز هم فساد وجود دارد چون امضای طلایی وجود دارد.» از اذهان پاک نمیشود و تنها نکته مجهول این است که چگونه از دل مبارزه با فساد تخلفات اقتصادی جوانه میزند.