در دنیای امروز یک «سرباز» حق ندارد آخ بگوید، مریض شود یا حتی مقابل تیم سابقش مصدوم شود وگرنه با موجی بزرگ از هتاکان -که متاسفانه بخشی از آنها ورزشگاههای کشور را آلوده کردهاند- مواجه خواهد شد.
امید عالیشاه امروز در مقابل پرسپولیس خوش شانس نبود و پیش از اینکه بازی به دقیقه 30 برسد، به دلیل آسیبدیدگی و درد از زمین بیرون رفت. همین موضوع کافی بود تا بهانه به دست برخی افراد داده شود تا دوباره تئوری توطئه را به راه بیندازند. این اتفاق برای اولینبار نیست چه آنکه بارها شاهد حضور بازیکنان سرباز در تیم تراکتورسازی تبریز و فشار شدید روی این بازیکنان بودهایم؛ از جمله این سربازان میتوان به بختیار رحمانی اشاره کرد که بعد از گرفتن کارت پایان خدمت گفت: به خودم افتخار میکنم که از اون گودال وحشتناک خودم رو با سربلندی بیرون کشیدم!
حالا هتاکان فضای مجازی که هر کدام میتوانند با دهها نام کاربری به بازیکنان، مربیان یا ... حمله کنند -که این کار هم بعد از هر باخت یا ناکامی انجام میشود- طعمه جدیدی را پیدا کردهاند. حمله به پیج امید عالیشاه که تنها گناهش مصدومیت در ورزشگاه آزادی بوده، جدیدترین نوع از این اتفاقات تلخ در فوتبال کشورمان است که هرچند وقت یکبار زبانه میکشد و هواداران را به جان هم میاندازد.
لازم به ذکر است همانطور که ایرانپوریان بازیکن متعصب تراکتورسازی بعد از شکست امروز اشاره کرد، این تیم در 90 دقیقه بازی نتوانست موقعیت گلی ایجاد کند و بعید است با حضور تنها یک بازیکن به نام عالیشاه میتوانست با امتیاز زمین را ترک کند.
باید امیدوار بود شعارهای عجیب و غریب در ورزشگاهها جای خودش را به کریخوانی مطلوب و پرهیجان بدهد نه این که جو آنقدر شور شود که صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مجبور شود صدای بازی را چند دقیقه قطع کند تا شاید این شعارهای تند و غیرورزشی از روی سکوها محو شوند.
نکته جالب دیگر، حمله شدید قائم مقام و سرپرست تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز به هواداران پرسپولیس تنها ساعتی بعد از پایان بازی است و ادعای اینکه هواداران میزبان 90 دقیقه به طور ساماندهی شده به آنها فحاشی کردهاند. شاید لازم است این موضوع مهم هم یادآوری شود که اتفاقات بازی دو تیم در سالهای اخیر به دلیل جو نامناسب و شعارهای عجیب و غیرورزشی در هر دو ورزشگاه آزادی تهران و یادگار امام تبریز بوده و دور از انصاف است که امروز یک طرفه به قاضی برویم و تنها هواداران حریف را محکوم کنیم.