روزنامه «گاردین» در گزارشی اشاره می کند که وزیر امور خارجه بریتانیا در سفر اخیر خود به تهران نتوانست با تصمیم گیرندگان کلیدی در مورد پرونده «نازنین زاغری » صحبت کند: دادگاه های انقلابی و مقام های قضایی و نسبت به این موضوع ابراز تاسف می کند. 

به گزارش سايت روزنو، روزنامه «گاردین» در ادامه می نویسد:«مدت زمانی پیش از سفر جانسون به تهران برای گفت و گوهای دو روزه بوریس جانسون ایران را به عنوان کشوری توصیف کرد که بسیار از روسیه پیروی می کند توصیف او بدان معنا بود که نهادهایی در ایران وجود دارند که از قدرت تاثیرگذاری شاید حتی بیش از دولت برخوردارند و انتخابی هم نیستند.  

در یک سطح بخش عمده مذاکرات او با روحانی و ظریف بود. اما او در تلاش هایش برای ازادی «نازنین زاغری» به دادگاه های داخلی و انقلاب که تصمیم گیرندگان واقعی در این عرصه بوده اند دسترسی نداشت.

رابطه میان دو نهاد موازی انقلابی و دولت ایران مبهم است. جانسون زمانی که توانست با «علی لاریجانی» رییس مجلس، «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی و روحانی رییس جمهوری ایران دیدار کند نشان داد که به اهرم های مربوط به قدرت در ایران دست یافته است. ممکن است نارضایتی هایی از عدم توان جانسون در متقاعد کردن تهران برای ازادی نازنین زاغری وجود داشته باشد اما واقعیت آن است که آزادی فوری او از زندان بسیار نامحتمل است». 

«گاردین» در ادامه می نویسد:«با این وجود نشانه هایی دیده می شوند که او پیشرفت هایی را بدست آورده است. به نظر می رسد که طرح اتهامات بیش تر علیه زاغری که در رسانه های ایران مطرح شده بود از دستور کار خارج شده است. این کورسوی امیدی برای «ریچارد راتکلیف» شوهر اوست که امیدوار باشد این به تعویق افتادن صدور احکام سنگین تر می تواند به نفع جانسون باشد که پیش تر به اشتباه این ادعا را تایید کرده بود که زاغری راتکلیف برای آموزش روزنامه نگاری به ایران رفته بود اتهاماتی که علیه او از سوی دستگاه قضایی ایران مطرح شده و به همین اتهام بازداشت شده است». 

این روزنامه در ادامه می نویسد:«جانسون در گفت و گوهای خود با روحانی توانست یک کارت قدرتمند دفاع قوی از توافق هسته ای ایران در سال ۲۰۱۵ میلادی که اکنون تحت فشار از سوی دونالد ترامپ رییس جمهوری امریکا قرار دارد را رو کرده و با آن بازی کند.

طرف ایرانی از جانسون خواست تا او به رییس جمهوری امریکا بگوید که توافق هسته ای در معرض خطری جدی قرار دارد. به طور مشابه در برسمیت شناختن اورشلیم (بیت المقدس) به عنوان پایتخت اسرائیل که از سوی امریکا صورت گرفته و لندن آن را رد کرده است این موضوع به ایران ثابت می کند که بریتانیا مایل است مستقل از ایالات متحده باشد و برای منافع خود تصمیم گیری کند. 

هرچند که وزارت خارجه بریتانیا هرگونه پیوندی با آزادی گروگان ها را انکار کرد جانسون پیش از رفتن به ایران زمانی را در عمان گذراند و مسائلی را درباره لزوم حل بحران یمن مطرح کرد موضوع و مسئله ای که ایران و بریتانیا به طور فعالی درباره آن در مقابل یکدیگر قرار دارند. 

تمام این نشانه ها ظرفیت بالقوه ای هستند که نشان از امکان تنظیم رابطه ای پایدارتر را دارند با این حال، هر دو کشور هنوز مسائل خاصی دارند که آنان را جدا از یکدیگر قرار داده است. سیاستمداران بریتانیایی از جمله «نورمن لامونت» استدلال کرده اند که کارزار تهران علیه دوتابعیتی ها احتمالا استراتژی ای عمدی از سوی تندروها در ایران است که مخالف توافق هسته ای هستند و می ترسند که دو تابعیتی ها بتوانند در نتیجه برجام و دستاوردهای آن در ایران سرمایه گذاری کنند. به همین خاطر است که پرونده های انفرادی علیه این افراد با سخت گیری بیش تری در ایران دنبال می شوند. 

ایران می خواهد بریتانیا مبلغ ۳۰۰ میلیون پوند را به آن کشور تحویل دهد.  بریتانیا اما می گوید که راهی برای پرداخت این مبلغ پیدا نکرد و نمی توان از تحریم ها سرپیچی کند. تهران هم چنین می خواهد که سه بانک اصلی ایران در بریتانیا و سفارت ایران ازادانه وارد سیستم بانکی بریتانیا شوند.

 با این حال، این اقدام برای بانک مرکزی انگلستان که به دلیل قوانین و مقررات غیر عملی است. در نهایت، ایران از این موضوع خشمگین است که چرا سطح روابط تجاری با بریتانیا همراه با سایر کشورهای اروپایی از زمان لغو تحریم ها تاکنون افزایش نیافته است. 

دلیل این موضوع آن است که تحریم های اولیه امریکا باقی مانده اند. افراد و شرکت های امریکایی به طور گسترده ای سایر شرکت ها را از معامله با موسسات دولتی و مالی ایران منع کرده اند مگر آن که چنین فعالیت هایی توسط دفتر کنترل دارایی خارجی مجاز شناخته شده باشد. 

بانک های بزرگ بریتانیا برخلاف بانک های اصلی آلمان تحت تاثیر و در معرض تحریم های امریکا قرار دارند و اگر با ایران تجارت کنند از مواجهه با جریمه های بزرگ هراس دارند.

 اگرچه این برای زاغری راتکلیف خوشایند نیست که مدت زمان زندان اش ادامه یابد اما او تنها می تواند امیدوار باشد که اخر هفته ای آرام و همراه با بازسازی و بهبود روابط میان ایران و بریتانیا در نهایت به آزادی او کمک کند».