سجاد از وقتی به لیگ ترکیه رفت تا بیشتر دیده شود، افت کرد و نیمکت نشینی‌های متوالی در این تیم و سپس بازگشت به ایران باعث شد تا او از چشم‌ها دور شود و به کل حضور در تیم ملی را از دست بدهد.

شهباززاده در آلانیااسپور تنها 4 بازی انجام داد، 148 دقیقه در زمین حضور داشت و یک گل به ثمر رساند.

گلی که باعث نشد او از زیر سایه واگنر لاو برزیلی در بیاید و به ترکیب اصلی آلانیا اسپور برسد. همین مساله او را به ایران برگرداند، آن هم در شرایطی که باشگاه‌هایی نظیر استقلال و تراکتورسازی نمی‌توانستند بازیکن جدیدی جذب کنند.

سجاد به نفت تهران رفت اما با این تیم هم موفقیت شخصی به دست نیاورد. ماحصل حضور شهباززاده در نفت تهران، انجام 8 بازی و 548 دقیقه بازی در لیگ برتر بود. او با پیراهن نفت هم گلی به ثمر نرساند و در پایان فصل از این تیم جدا شد تا به استقلال برگردد و جانشین کاوه رضایی در این تیم شود.

انتقالی که هم هواداران استقلال را امیدوار کرد و هم شهباززاده را تا دوباره احیا شود و نام خود را به‌عنوان یکی از بهترین گلزن‌های لیگ مطرح کند.

اوضاع برای سجاد، آنطور که تصور می‌کرد پیش نرفت. حضور گاه و بیگاه او در زمین همراه بود با موقعیت‌های متعددی که از دست می‌داد. همین باعث شد تا منصوریان و شفر به این عقیده برسند که شهباززاده با روزهای اوج خود فاصله دارد و بیشتر به درد نیمکت می‌خورد تا زمین مسابقه. با تمام این تفاسیر اما این فصل شهباززاده 6 بار در ترکیب استقلال به میدان رفته اما موفق نشده گلی به ثمر برساند.

  او در این دو فصل اخیر پیراهن 3 تیم را پوشیده و در 18 بازی تنها یک گل وارد دروازه حریفان کرده. شادی گل شهباززاده را از یاد برده‌ایم، بخصوص که او مقابل سیاه‌جامگان هم چند موقعیت مناسب را از دست داد تا بیشتر از همیشه به خط پایان و جدایی از استقلال نزدیک شود.