«رضا مرعشی» مدیر پژوهشی شورای ملی ایرانی امریکایی (نایاک) که  برای بهبود روابط ایران و امریکا فعالیت می کند در مقاله ای تحلیلی در سایت «المانیتور» اشاره می کند که سخنان خصمانه ترامپ علیه ایران با هدف تضعیف دولت آن کشور ایراد شده اند با این حال این لفاظی ها می توانند به تقویت جایگاه و موقعیت حسن روحانی رییس جمهوری ایران منجر شوند و ایرانیان را حول محور دولت او با یکدیگر متحدتر از قبل سازند. 

به گزارش سايت روزنو، رضا مرعشی در ادامه می نویسد:«اکنون ترامپ پایبندی ایران به برجام را تایید نکرده است آن هم برخلاف آن که همه شواهد برخلاف نظر او هستند. واقعیت آن است که برخلاف اظهارات و حدس و گمان ها در خارج از کشور واقعیت آن است که سیاست ترامپ در قبال ایران در طولانی مدت می تواند به تقویت دولت روحانی در چندین مسیر کلیدی کمک کند».

مرعشی در ادامه این موارد را بر می شمارد:«نخست آن که ایرانیان اکنون به دنبال تهدیدات امریکا با یکدیگر متحدتر شده اند این موضع در نظام ساسی ایران دیده می شود. گزینه انتخابی ترامپ برای عدم تایید پایبندی ایران به برجام چشم انداز استراتژیک ارائه شده از سوی روحانی را تقویت می کند و به نظر می رسد این استراتژی از سوی مقام رهبری ایران نیز پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۳ میلادی پذیرفته شده است: لزوم حفظ وحدت بر سر موضع گیری ها در قبال امریکا فارغ از وجود توافق هسته ای یا بدون توافق هسته ای. این چشم اندازی بود که سبب پایان انزوای مالی و دیپلماتیک ایران شد که از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳ میلادی دست به گریبان آن بود. علیرغم اختلاف نظرها میان چهره های ارشد در ایران و جناح های مختلف سیاسی، اکنون نیاز به روحانی و تکنوکرات های او برای ترمیم و بازسازی اسیب های ناشی از دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد وجود دارد  و روحانی نیز به مقام های ارشد نیاز دارد تا از او در این روند محافظت سیاسی به عمل آورند».

مرعشی در ادامه اشاره می کند که از زمان به قدرت رسدین روحانی در چهار سال گذشته او به طور قابل ملاحظه ای ائتلاف سیاسی متنوع و فراگیری که حامی او بود و در طول تاریخ ۳۸ ساله جمهوری اسلامی ایران تقریبا بی سابقه بوده را حفظ کرده است. او می افزاید:«واقعیت آن است که نخبگان سیاسی در ایران برای حفظ خود هم که شده نیازمند روحانی هستند. در نه ماه گذشته، از زمان روی کار آمدن ترامپ سطح ملی گرایی سیاسی و اجتماعی در ایران به نقطه اوج خود رسیده است. این میزان از حس ملی گرایی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران و سقوط نظام پادشاهی در سال ۱۹۷۹ میلادی به این سو بی سابقه بوده است». 

این عضو ارشد نایاک در ادامه اشاره می کند که همین وحدت در داخل است که می تواند موضع روحانی را تقویت کند. او می نویسد:«روحانی در کتاب خاطرات خود با مضمون امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای اشاره می کند که همین وحدت رویه در طول دوران نظارت او بر مذاکرات هسته ای ایران در  فاصله سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ میلادی سبب شد تا مذاکرات با اروپایی ها پیش روند و تمام تصمیم گیری ها با هماهنگی و تایید مقام رهبری بودند. او از تیم های مذاکره کننده بعدی انتقاد می کند که بارها و بارها مرتکب خطای محاسبه و رها کردن استراتژی ایجاد وفاق و اجماع داخلی شدند و این موضوع نیز سبب ایجاد قطبی شدن در سیاست خارجی و داخلی ایران شد که تهدیدی برای ثبات کشور بود. تاریخ درست بودن این انتقادات روحانی را اثبات کرده است و به نظر می رسد مقام رهبری ایران نیز این موضوع را تایید کرده اند. این مسئله موضع سیاسی روحانی را تقویت می کند». 

مرعشی اشاره می کند که دومین نکته آن است که رویکرد خصمانه ترامپ می تواند به جایگاه داخلی روحانی کمک کند. او می نویسد:«روحانی پیش تر نیز در فاصله سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ میلادی و در سال ۲۰۱۳ میلادی نیز از استراتژی مشابهی استفاده کرده بود. او می گوید که در مورد مناقشه بر سر برنامه هسته ای ایران او سه هدف را دنبال کرد: همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی برای رسیدگی به نقض های ذکرشده در پرونده هسته ای ایران، مشارکت با اروپا برای بهبود روابط و خنثی کردن تجاوزهای امریکا. استراتژی روحانی در اوایل سال ۲۰۰۰ میلادی کارآمد بود. این موضوع سب خنثی شدن تهدید امریکا به جنگ علیه ایران آن هم پس از حمله امریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی شد. 

هم چنین، تیم روحانی با موفقیت از ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد جلوگیری کرد. نسخه به روز شده همان استراتژی از زمان انتخاب روحانی به عنوان رییس جمهوری در سال ۲۰۱۳ میلادی نیز ثابت شد و کارآمد بود. برجام پرونده هسته ای ایران را از فصل هفتم شورای امنیت سازمان ملل متحد بدون بمباران آن کشور حذف کرد و به نظر می رسد که به عنوان مانعی در برابر تهاجم ترامپ علیه ایران به شمار می رود چرا که بریتانیا، فرانسه، ‌آلمان، روسیه، چین، سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و آژانس بین المللی انرژی اتمی در حال حاضر با سیاست های امریکا مخالف هستند».

مرعشی اشاره می کند که روحانی در زمینه استراتژی هسته ای خود این گونه مقام رهبری را متقاعد کرد که باز بودن در مذاکره از سوی تهران، واشنگتن را وادار به پذیرش شرایط ایران و برسمیت شناختن جمهوری اسلامی ایران خواهد کرد و در مقابل نیز مقام رهبری استدلال کردند که چنین مشارکتی سبب می شود تا برای توافق و پس از آن باری از تعهدات بر دوش امریکا گذاشته شود. مرعشی می افزاید:«در نتیجه، در صورت لغو برجام نیز مردم ایران امریکا را سرزنش خواهند کرد نه دولتمردان کشور خود را». 

مرعشی اما اشاره می کند که در کوتاه فشار ترامپ علیه ایران به ضرر روحانی است چرا که تشدید تنش به احتمال زیاد بازار ایران را تحت تاثیر قرار خواهد داد و از سرعت توسعه اقتصادی و سیاسی در ایران می کاهد همانند سال های ۲۰۰۰۵ تا ۲۰۱۳ میلادی زمانی که تنش با امریکا به نقطه اوج خود رسید. 

این تحلیلگر مسائل ایران می افزاید:«در آن زمان این تهدیدات سبب شد تا چهره ها و نهادهای خواستار تقویت دستگاه های امنیتی و نظامی در ایران توجیه خوبی داشته باشند و بگویند که این موارد برای مقابله با تهدیداتی که متوجه موجودیت و بقای نظام هستند ضروری به نظر می رسند. همان طور که یک مقام ارشد ایرانی به «المانیتور» می گوید تهران پول بیش تری را برای عملیات اطلاعاتی و امنیتی در نظر گرفته است. چنین چیزی در شرایط عادی احتمالا روی نمی داد چرا روحانی در اولین دور ریاست جمهوری خود نیز اولویت را ثبات اقتصاد داخل قرار داده بود با این حال در بلند مدت ممکن است که او نتواند بخشی از وعده های داخلی خود را محقق کند با این حال، در بعد کلان او نمی تواند توجیه کند که پول اضافی برای مقاصد امنیتی غیر ضروری است». 

این سایت در ادامه اشاره می کند در نهایت مقام های ایرانی می توانند به مردم بگویند که کمبودهای اقتصادی به دلیل دشمنی امریکا بوده است. در حالی که سرخوردگی در بین ایرانیان عادی در آن کشور رشد خواهد کرد تهدید ترامپ این نتیجه گیری را امکان پذیر می سازد که در تصمیم گیری در واشنگتن و نه تهران است که تند مزاجی دیده می شود و این بدلیل سیاست درست روحانی بوده است». 

این مقام نایاک در پایان می نویسد:«برای نزدیک به چهار دهه است که امریکا تلاش کرده تا ایران را منزوی کند با این حال در دوران نه ماهه ریاست جمهوری ترامپ به نظر می رسد این امریکا است که منزوی شده است. عدم تایید پایبندی ایران به برجام از سوی ترامپ آخرین مورد از این انزوای امریکا بود. روحانی ثابت کرده است که ایران وضعیت سیاسی کنونی خود را به دلیل وحدت عمیق تر، مذاکره کنندگان بهتر، دیپلماسی بیش تر و ارزیابی واقع گرایانه تر از نقاط قوت و ضعف سیاسی خود در داخل و خارج از کشور بدست آورده و با ثبات تر و امن تر از گذشته است. در نتیجه، رویکرد ترامپ به جای تضعیف سیاستمداران ایرانی آنان را تقویت خواهد کرد».