پس از سخنرانی شدیداللحن ترامپ علیه ایران و عدم تایید پایبندی به برجام از سوی ایران توسط او رسانه های بین المللی واکنش های گسترده ای را به این موضوع نشان دادند. اکثر رسانه ها علیه ترامپ موضع گیری کردند. در ادامه به نظرات موافق و مخلف در این زمینه پرداخته خواهد شد. 

به گزارش سايت روزنو، روزنامه «گاردین» در بریتانیا با انتشار مقاله ای اشاره می کند که هشدار ژنرال های کاخ سفید درباره احتمال وقوع یک فاجعه در رابطه با ایران سبب شد تا ترامپ به طور کامل از برجام خارج نشود. این روزنامه می نویسد لابی گری ها تصمیم گیری ترامپ درباره ایران را با محدودیت هایی مواجه کرد اما هنوز هم نگرانی هایی درباره این موضوع وجود دارد که چه کسی و چگونه بر روی ترامپ و سیاستگذاری های او تاثیرگذار خواهد بود. 

این روزنامه در ادامه می نویسد:«تصمیم ترامپ برای پشت کردن به برجام که مورد تایید سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ میلادی قرار گرفته مورد انتقاد بسیاری قرار دارد. بریتانیا، فرانسه و آلمان از توافق هسته ای حمایت کرده اند. 

چین و روسیه نیز از توافق حمایت کرده و اقدامات ترامپ را غیر منصفانه و خطرناک و بی ثبات کننده خوانده اند. به نظر می رسد ترامپ خیلی اهمیتی نمی دهد که سایرین چه فکر می کنند اما به نظر می رسد که لابی گری ها تاثیراتی داشته اند و از بروز یک فاجعه دیپلماتیک و بدترین سناریوی ممکن جلوگیری کردند. 

انتظار می رفت که ترامپ از برجام به طور کامل عقب نشینی کند و سپاه را در فهرست گروه های تروریستی قرار دهد واقعیت این است که عدم این تصمیم گیری نتیجه لابی گری های سطح بالای پشت پرده بود. روسای ادارات و مقام های ارشد کاخ سفید و متحدان نزدیک ترامپ از جمله ترزا می نخست وزیر بریتانیا با تماس های حضوری و تفلنی نسبت به مخاطرات تصمیمات شدید ترامپ را آگاه می کردند. نتیجه آن که بدترین غرایز ترامپ در رابطه با ایران دست کم در شرایط کنونی محدود شده اند». 

این روزنامه در ادامه اشاره می کند که جیم متیس وزیر دفاع، جان کلی رییس کارکنان کاخ سفید و اچ آر مک مستر مشاور امنیت ملی ترامپ که هر سه از ژنرال های خدمت کرده در عراق بوده اند او را از خروج کامل از برجام برحذر داشتند. 

این روزنامه می افزاید:«بزرگترین نگرانی آنان درباره آینده از جانب کره شمالی است. کشوری که رییس جمهوری امریکا با بی احتیاطی آن را تهدید به نابودی و مرگ کیم جونگ اون رهبرش کرده است. کنگره به این نتیجه رسیده که رییس جمهوری توانایی اقدام هسته ای بدون هرگونه مشاوره پیشگیرانه با آن نهاد علیه کره شمالی را دارد و در حال تنظیم قوانینی برای محدود کردن این اقتدار است. در این میان اما سه ژنرال مذکور آخرین امید برای جلوگیری از تصمیم ترامپ به منظور آغاز جنگ جهانی سوم هستد». 

این روزنامه در ادامه می نویسد که متحدان اروپایی از موفقیت این گونه لابی گری ها در درون کاخ سفید و تاثیر آن بر روی تصمیم گیری ترامپ خوشحال هستند اما نه خوشحالی ای زیاد. این روزنامه می نویسد:«ترامپ نشان داده که اماده است هر لحظه که اراده کند به طور کامل سبب نابودی برجام شود.

 در عمل واقعیت آن است که سلطه امریکا بر نظام بانکی و ارزهای جهانی به او اهرم های لازم برای این کار را می دهد. ترامپ پیش تر نیز از معاهده تغییرات اقلیمی پاریس خارج شد. در آن مورد تلاش های مک مستر و تیلرسون وزیر امور خارجه نتیجه معکوس داشته است. 

در مورد ایران نیز ممکن است این لابی گری ها تاثیر معکوس داشته باشد. فراموش نکنیم که اسرائیل و عربستان  بلافاصله از ترامپ به دلیل موضع اخیر ضد ایرانی اش قدردانی کردند. تاثیرات این موضوع ناخوشایند است: امریکا دست عربستان سعودی در یمن را با نتایج فاجعه امیز باز می گذارد، با رژیم های ناقض حقوق بشر کاری نخواهد داشت و تنها در زمینه حقوق بشر ایران را مقصر خواهد دانست و به اسرائیل برای شهرک سازی های یهودی نشین و افزایش آن ها در سرزمین های اشغالی چراغ سبز نشان خواهد داد و روند صلح پایدار را تضعیف خواهد کرد. سعودی ها و اسرائیلی ها موفق شده اند تا ترامپ را متقاعد کنند که نفوذ منطقه ای ایران تهدیدی برای منافع ملی امریکا است». 

روزنامه استرالیایی «سیدنی مورنینگ هرالد» نیز در مقاله ای تحلیلی می نویسد  شاید موفقیت ترامپ در تثبیت موضوع کره شمالی از طریق توئیتر است که او را واداشته تا موضع اش را به سمتی پیش ببرد که تنش با تهران را افزایش دهد. ترامپ چشم خود را بر روی این استدلال بسته است که ایران کشوری در مسیر دستیابی به توان ساخت تسلیحات هسته ای بود اما در جریان انعقاد قرارداد هسته ای در ازای لغو تحریم ها و دسترسی به نظام بانکی بین المللی فعالیت های هسته ای خود را محدود کرد. 

ترامپ اما باعث اختلال عملکردی در برجام شده است. او توافق هسته ای را در معرض خطر قرار داده است و این موضوع می تواند سبب افزایش احتمال بازگشت تهران به مسیر ساخت تسلیحات هسته ای باشد. 

او متحدان امريکا را تحقیر کرده و نشان داده که به طور یکجانبه تصمیم گیری می کند. او به کره شمالی، ایران و هر دشمن دیگر امريکا نشان می دهد که مذاکره با امریکا دشورا است و پیامد دارد چرا که پس از یک معامله و رعایت آن نیز ممکن است امریکا یکطرفه و به سادگی توافق را از بین ببرد. 

شبکه خبری الجزیره در گزارشی اشاره می کند که ترامپ می خواهد میراث دیپلماتیک دولت اوباما را از بین ببرد از جمله برجام. او استدلال می کند که توافق هسته ای قادر به جلوگیری از توسعه برنامه موشکی تهران و حمایت ایران از گروه های شبه نظامی در منطقه نشده است. 

این شبکه خبری می نویسد:«او ظاهرا می خواهد توافقی بزرگ تمام این مسائل را پوشش دهد. بدیهی است که در گذشته چنین معامله بزرگی روی میز گذاشته شد و رد شد. ایران پیش تر خود در سال ۲۰۰۳ میلادی پیشنهاداتی داد که جورج دبلیو بوش رییس جمهوری سابق موفق به دنبال کردن کردن آن نشد. 

در نتیجه آن شکست سبب شد تا ایران نبردی را با شدتی کمتر علیه امریکا در عراق اغاز کند. نتیجه آن سیاست بی ثباتی بیش تر در عراق و در منطقه بود. اکنون با تصمیم ترامپ از دید تهران به ویژه تندروها در داخل آن کشور، امریکا در جهت بی ثبات کردن منطقه گام بر می دارد و قابل اعتماد نیست. 

به نظر آن ها روابط ایران و امریکا پیشرفتی نداشته است. گویا تاریخ در حال تکرار است. در سال ۲۰۰۱ میلادی بوش جمهوری اسلامی را در زمره کشورهای محور شرارت قرار داد. عراق و کره شمالی نیز در این فهرست قرار داشتند. در سال ۲۰۰۳ میلادی امریکا در مرز ایران بود و به عراق حمله کرد. 

در آن زمان ایران پیشنهاد مذاکره جامع را داد و مایل بود تا از برنامه هسته ای اش بازرسی ها صورت گیرد و شریکی برای ایجاد ثبات در عراق باشد و در مبارزه علیه القاعده با امریکا همکاری کند و حاضر بود به واشنگتن پینشهاداتی ارائه دهد که اکنون ترامپ می خواهد. 

پاسخ اما از جانب دیک چنی معاون بوش این بود: ما با شرورها صحبت نمی کنیم. در نتیجه ایران تصمیم گرفت تا منافع امریکا در منطقه را تضعیف کند. یکی از ابزارها حمله به نیروهای امریکایی در عراق بود. 

در نتیجه امريکا مجبور شد هم با شبه نظامیان مورد حمایت ایران در عراق و هم با القاعده مقابله کند. منطق ایران این بود که بوش خواستار تغییر رژیم در ایران و بمباران تاسیسات هسته ای آن کشور است. 

اکنون باید از تجربیات سال ۲۰۰۳ میلادی درس گرفت. امرکیا در آن زمان از گفت و گو با ایران سرباز زد و نتیجه منفی این موضوع را دید. ایران می تواند از دیپلماسی استفاده کند و عراق را از واشنگتن دور کند. 

از سال ۲۰۰۳ میلادی به این سو دولت در بغداد تحت نفوذ و تاثیرگذاری امریکا و ایران بوده و هر یک تلاش دارند تا این نفوذ را افزایش دهند. تا سال ۲۰۱۴ میلادی تهران و واشنگتن تلاش کردند تا بر سر منافع مشترک برای حفظ ثبات در عراق از نوری مالکی نخست وزیر سابق حمایت کنند اما پس از آن و قدرت گیری حیدر عبادی این اجماع موقت از بین رفت. انتخابات پارلمانی در سال ۲۰۱۸ میلادی در عراق برگزار خواهد شد.

 ایران می تواند حمایت مالی از احزاب و چهره های مورد حمایت خود به عمل آورد و شاید عبادی بار دیگر نخست وزیر شود. ایران هم چنین می تواند بر احزاب کرد در عراق نیز تاثیرگذار باشد. امریکا بازهم با ادامه بحران دیپلماتیک میان اربیل و بغداد با مشکل مواجه خواهد شد مگر آن که تهران برای حل آن میانجی گری کند. فارغ از آن که ترامپ دوست داشته باشد یا نداشته باشد ایران یکی از مهم ترین بازیگران در خاورمیانه است و ثبات آتی این منطقه به ان کشور بستگی دارد. 

پیامدهای عدم تعامل با تهران و پیگیری سیاست تهاجمی در قبال آن کشور همان گونه که بوش و چنی انجام دادند در عراق نیز به ضرر امریکا خواهد بود». 

در میان تحلیل های ارائه شده تنها نئومحافظه کاران از تصمیم ترامپ در قبال ایران حمایت کرده اند. برای مثال، «نیوت گینگریچ» از نمایندگان پیشین جمهوریخواه امریکایی و از حامیان منافقین در یادداشتی در شبکه خبری دست راستی «فاکس نیوز» در حمایت از تصمیم ترامپ می نویسد:«چرا تصمیم او در قبال ایران درست است؟ واقعیت آن است که پرزیدنت ترامپ به درستی شعار مرگ بر امريکا ایران را محکوم کرد.

 تجربه نشان می دهد که ایران می خواهد امریکا و اسرائیل نابود شوند. خوشبختانه او بهتر از بسیاری از کارشناسان سیاسی در امریکا مقاصد ایران را درک کرده است. آن کارشناسان می گویند این شعارها لفظی هستند و در مرحله عمل اجرایی نخواهند شد.

 ترامپ دقیقا زمانی که تصمیم به تمدید تحریم ها علیه ایران گرفت و از برجام انتقاد کرد تصمیم درستی اتخاذ کرد. او از زمانی که نامزد ریاست جمهوری بود وضعیت امروز ایران را با وضعیت ۱۹۹۴ کره شمالی مقایسه کرد. او به درستی گفت هر چه تهدید ها نادیده گرفته شوند خطرناک تر می شوند. 

رییس جمهوری متوجه شده امروز ما با همان انتخابی در قبال ایران مواجه هستیم که در سال ۱۹۹۴ میلادی در قبال کره شمالی مواجه بودیم. او با شجاعت تصمیم گرفت تا حقایق را بیان کند. این یک شگفتی برای ایران و کره شمالی خواهد بود و ایران بارها نشان داده که خواستار آرام ماندن و مذاکره نیست. 

در طول بحران گروگان گیری این موضوع را نشان داد پس از آن نیز ایران به طور متناوب توان موشکی خود را گسترش داده است. شکست سیاست اوباما سبب شد تا هژمونی ایران در لبنان و غزه نیز افزایش یابد. در نتیجه ما اکنون در حال مواجه با آماده سازی برای جنگی در خاورمیانه هستیم که از زمان جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ میلادی بین اسرائیل و اعراب تاکنون دیده نشده است. 

حزب الله نیروی مورد حمایت ایران در لبنان بیش از ۱۰۰ هزار موشک در اختیار دارد. این تهدید برای اسرائیل بزرگ است اما ایران را متوقف نکرده و آن کشور درصدد ساخت کارخانه های تولید موشک در سوریه و لبنان است. ضعف و سردرگمی امریکا در قبال سوریه سبب شد تا اتحادی روسی – ایرانی با اسد و حزب الله صورت گیرد که تهدیدی عمده علیه اسرائیل است. ایران کشوری خطرناک است که ظرفیت نظامی خود را افزایش می دهد و با پول های گرفته شده از سوی اوباما از مخالفان عربستان سعودی حمایت کرده است». 

گینگریچ در ادامه می نویسد که برجام نشانه ای از ضعف تیم اوباما بود در ازای آن امریکا هیچ چیزی بدست نیاورد. او می نویسد:«برخلاف اوباما، پرزیدنت ترامپ سیاست جامع در قابل ایران را با قاطعیت و صراحت بیان کرد. او خواستار اعمال فشار واقعی برای دستیابی به نتایج واقعی است».