انشعاب مجمع روحانيون از جامعه روحانيت مبارز زاييده اختلافاتي بود كه اگرچه در سال‌هاي ابتدايي انقلاب فرصت و مجال بروز و ظهور نيافته بود اما نهايتا به عنوان امري ناگزير در سال ٦٦ اتفاق افتاد. فعاليت اين تشكل در فروردين ماه سال ٦٧ رسميت پيدا كرد و مهدي كروبي، شخصيتي كه در اين انشعاب نقش مهمي را ايفا كرده بود، دبيركلي آن را به عهده گرفت. انتخابات مجلس سوم نهايتا زمينه جدايي دو طيف آشتي‌ناپذير جامعه روحانيت مبارز را فراهم كرد. انشعابي كه براي مجمع روحانيون مبارز مبارك بود و پيروزي اين جريان را در انتخابات موجب شد. اختلاف بر سر حضور فخرالدين حجازي و محمود دعايي در ليست جامعه روحانيت مبارز براي انتخابات مجلس سوم بود و اكثريت جامعه روحانيت موافق آن نبود.

حالا ٣٠ سال بعد از جرقه‌هاي آن انشعاب سيد محمد موسوي‌خوييني‌ها موثرترين عضو مجمع، به حوادث آن سال پرداخته است. او در كانال تلگرامي‌اش به اين سوال كه «علت انشعاب مجمع روحانيون از جامعه روحانيت چه بود؟» پاسخ داده و توضيح مي‌دهد كه تجربه سال‌ها بعد اين تشكل، حقانيت انشعاب را نشان مي‌دهد.

موسوي‌خوييني‌ها پس از گذشت ٣٠ سال از انشعاب مجمع روحانيون از جامعه روحانيت مبارز معتقد است كه حق با امام بوده كه با انشعاب موافقت كرده است. او در اين خصوص توضيح مي‌دهد: اگر بخواهم بدون ارزش‌گذاري و تنها به عنوان يك ناظر بيروني به اين انشعاب نگاه كنم، اينگونه توضيح مي‌دهم كه عملكرد اين دو مجموعه روحاني خود نشان‌دهنده آن است كه حق با حضرت امام (رض) بود كه با اين انشعاب موافقت كردند و معتقد بودند كه اين دو نمي‌توانند زير يك سقف فعاليت كنند.

موسوي‌خوييني‌ها با بيان اينكه نگاهي به اسامي مندرج در فهرست‌هاي انتخاباتي هريك از اين دو مجموعه نشان مي‌دهد كه داراي دو ديدگاه متمايز از هم هستند، اظهار كرد: اعضاي مجمع روحانيون، پيش از تشكيل آن، همگي از حاميان بدون ترديدِ دولت آقاي مهندس موسوي بودند و هيچ‌يك از كساني كه پس از تشكيل مجمع، به عضويت آن درآمدند و نيز افرادي كه در فهرست‌هاي انتخاباتي مورد حمايت مجمع قرار گرفتند در فهرست معروف ۹۹ نفر نبودند.

وي افزود: در انتخابات رياست‌جمهوري پس از رحلت حضرت امام(رض)، مجمع روحانيون از مرحوم آيت‌الله هاشمي، كه در آن زمان عضو جامعه روحانيت بود، حمايت كردند، ولي آينده نشان‌داد كه جوهر افكار آن مرحوم به مجمع نزديك‌تر بود تا به جامعه.

اين عضو مجمع روحانيون مبارز تاكيد كرد: مجمع روحانيون در پرونده فعاليت سياسي خود حمايت از رياست‌جمهوري جناب آقاي خاتمي را دارد و جامعه روحانيت حمايت از آقاي احمدي‌نژاد را؛ مجمع روحانيون امروز هم همچنان به آن حمايت خود وفادار است، ولي گويا جامعه از آن حمايت هنوز لب مي‌گزد.

موسوي خوييني‌ها با اشاره به اينكه پس از انتخابات ۸۸، هرچند كه ابر و باد و مه و خورشيد و فلك به كار گرفته‌شد تا يك جريان و جناح سياسي نيرومند را از صحنه سياسي كشور حذف كنند يا آن را بي‌اثر سازند، تصريح كرد: ولي مجمع روحانيون و ديگر دوستان‌شان -به لطف خداوند- تدبيري به كار گرفتند كه اجازه ندادند كشور براي بار دوم به سوي احمدي‌نژاد ديگري فروغلتد.

او ادامه داد: من هنوز به پايان دو فهرست عملكرد مجمع و جامعه نرسيده‌ام، اما آيا همين اندازه كافي نيست تا نشان‌دهد كه اين انشعاب بايد اتفاق مي‌افتاد.

اين عضو مجمع روحانيون مبارز گفت: در آغاز اشاره كردم كه من در پي ارزشگذاري نيستم و نمي‌خواهم سبب رنجش دوستانِ جامعه شوم؛ تنها در مقام آن هستم كه بگويم اين دو مجموعه روحاني حامل دو پيام، دو ديدگاه و دو روش در مديريت كشورند و نگاه‌شان به حكومت و حق حاكميتِ مردم دو گونه است. نگاه اين دو مجموعه به دخالت و ورود نيروهاي مسلح در امور سياسي دو گونه است؛ نگاه‌شان به ميزان ورود و دخالت شوراي نگهبان در امور مربوط به انتخابات دو گونه است؛ نگاه‌شان به اصل طلايي «ميزان، رأي ملت است» دو گونه است؛ مجمع معتقد است تمام سازوكارهاي لازم بايد به كار بسته شود تا اين اصل شرعي و عقلاني در اداره امور كشور تجلي عيني پيدا كند و تحقق اين اصل با هيچ‌گونه توجيه شرعي، مصلحتي و... خدشه‌دار نشود.

وي با اشاره به اينكه حاميانِ مجمع روحانيون هرگز اعتقاد به ضرب‌وشتم مخالفان خود نداشته‌اند، گفت: اگر فهرستي از اين‌گونه رفتارهاي حاميان جريان رقيب داده شود، قطعا موجب وهن نظام خواهد شد؛ به همين جهت از آن درمي‌گذرم.  سيدمحمد موسوي‌خوييني‌ها در پايان گفت: تفاوت‌هاي ديگري را نيز مي‌توان برشمرد تا بيشتر نشان داده شود كه حق با كساني بود كه اين پيشنهاد را دادند و نظر موافق امام هم آنان را در انجام آن كار قويدل كرد. بجاست خاطره‌اي را نيز اضافه‌كنم: روزي اعضاي مجمع روحانيون مهمان مقام معظم رهبري بودند. ايشان در شروع صحبت‌شان سراغ همين انشعاب رفتند و گفتند كه ما در اول موافق نبوديم، اما بعدا ديديم كه نظر حضرت امام درست بوده است.