در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ با پیوستن اصلاح طلبان به اعتدالیون و بازگشت جناح چپ به دامان آیت الله هاشمی رفسنجانی، جبهه ای بزرگ و عظیم ایجاد کرد که طی آن بر سر کاندیداتوری حسن روحانی به اجماع رسیدند و حاصل آن پیروزی بود که در سال 96 هم این سیاست بار دیگر به بار نشست.

ابراهیم اصغرزاده در گفتگو با سايت روزنو، پیرامون این موضوع با اشاره به اینکه حسن روحانی با کمک اصلاح طلبان و اعتدالیون به قدرت رسید و توانست فشار بر روی اصلاح طلبان را بشکند و در چانه زنی ها در بالا راه را برای بازگشت آنان به عرصه های انتخابی بگشاید، معتقد است: منظر دیگری نیز وجود دارد که نباید از آن غافل شد، واقعیت این است که تندروها به این نتیجه رسید که راه حذف اصلاح طلبان و بمباران و شخم زدن آن ها نه تنها جواب نداد بلکه پایگاه اجتماعی آنان را قوی تر کرد و اصولا پروژه حذف اصلاح طلبان از ابتدا اشتباه و نتایج آن برای کشور زیان بار بوده است. 

این فعال اصلاح طلب با بیان اینکه شورای نگهبان می توانست هم در انتخابات ۹۲ و هم در انتخابات اخیر شورای شهر و مجلس شورای اسلامی مجددا تمامی اصلاح طلبان را رد صلاحیت کند اما نکرد، می گوید: همین مورد نشان دهنده این است که حاکمیت نیز به این نتیجه رسیده است که حذف اصلاح طلبان از مناصب انتخابی نه تنها دردی نه از حکومت و نه مردم دوا نمی کند بلکه در قریب به ۱۰ سالی که تمام مناصب در اختیار اصولگرایان بود وضعیت بد اندر بدتر می شد.

اصغرزاده در انتها با اعتقاد به این موضوع که به هر حال اصلاح طلبان باید قدر این تجارب گزافی که در این دوران خاکستر نشینشان بدست آوردند همچون دور و گوهر بدانند، خاطر نشان می کند: اصلاح طلبان به همین شیوه قدم به قدم و گام به گام در جهت تصدی و حفظ قدرت در مناصب سیاسی اداره کشور قدم بردارند از تفرقه بپرهیزند و جلوی تندروی های احتمالی در درون خود را بگیرند.