پس از آنکه حسن روحانی کابینه مورد نظر خود را به مجلس معرفی کرد، بسیاری از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و اصول‌گرا زبان به نقد وزرای پیشنهادی روحانی گشودند و معتقد بودند روحانی می‌توانست گزینه‌های توانمندتری را برای کابینه دوازدهم انتخاب کند. اما در نقطه مقابل، برخی دیگر نیز وزرای پیشنهادی را مطلوب می‌دانند. «عبدالواحد موسوی لاری» در این زمینه می‌گوید:کابینه در حقیقت محصول نظر آقای روحانی و تعدادی از مشاوران نزدیک ایشان است. شاید بعضی از وزرایی که معرفی شده‌اند در گروه‌ها، احزاب و تشکل‌های اصلاح‌طلب یا اعتدال گرا و در کل، در نهادهای مدنی به آن صورت مطرح نباشند، اما خود آقای روحانی با تعدادی از همکارانشان، به یک جمع‌بندی رسیده‌اند و این افراد را معرفی کرده‌اند. در دو حوزه سیاسی و اقتصادی نیز تغییرات اساسی دیده نمی‌شود و در این حوزه‌ها دولت دوازدهم تفاوت معنا‌داری با دولت یازدهم ندارد. در سایر حوزه‌ها تغییراتی داده شده که به نظر می‌رسد آقای روحانی تحت شرایط خاصی به آن سمت رفته است.

به گزارش روز نو : به نظر من در حوزه‌هایی مثل وزات فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزرات آموزش و پرورش و وزارت علوم وتحقیقات، به هر دلیل نتوانسته است گزینه‌های اول خود را مطرح کند. افرادی که مطرح شده‌اند با آنکه به هر طریق توسط آقای روحانی انتخاب شده‌اند، اما این انتخاب تحت شرایطی ویژه‌ای صورت گرفته است. این شرایط به ویژه در وزارت علوم وجود دارد و وضعیت به گونه‌ای است که برای این وزارتخانه هنوز امکان جمع‌بندی فراهم نشده است. افرادی که برای این وزارتخانه معرفی شده‌اند یا خودشان از حضور انصراف داده‌اند، یا به هر شکل موانعی پیش روی آنها قرار گرفته که نتوانسته‌اند حضور یابند. به هر حال کسانی که در حال حاضر مطرحند، افراد شریفی‌اند، اما آقای روحانی تحت شرایط خاصی آنها را برای این سمت‌ها برگزیده است. در مجموع تحلیل من از کابینه این است که تغییر محسوسی نسبت به کابینه اول رخ نداده و تغییرات، با انتظاراتی که خود آقای روحانی پیش از انتخابات ایجاد کرد، متناسب نیست.

موسوی‌لاری در باره چینش کابینه و این‌که نظر اصلاح‌طلبان در آن تامین نشد، گفت: آقای روحانی در چهار سال آینده به همراهی همه عناصر تاثیرگذار جامعه نیاز دارد. کشور یک مشکل یا دو مشکل ندارد. مشکلات عدیده‌ای در عرصه‌های اقتصاد، بین‌الملل و سایر عرصه‌ها وجود دارد. این مشکلات اقتضا می‌کند که آقای روحانی به سمت همگرایی بیشتر با جریانات تاثیرگذار جامعه حرکت کند. به همین دلیل هم به نظر من منطقی است که آقای روحانی نگاه غالب جامعه یعنی آن 24 میلیون را در تصمیمات خود لحاظ کند. نماد حضور جریان اکثریت جامعه همین افرادی هستند که از مردم رای گرفته‌اند و مردم آنها را برای حضور در مجلس انتخاب کرده‌اند. همچنین جریان اصلاحات که به عنوان یک نهاد مدنی تفکر اکثریت را نمایندگی می‌کند یکی دیگر از جلوه‌های بروز خواست مردم است.

اصلاح‌طلبان هیچ گاه نخواسته‌اند که آقای روحانی سهمی از قدرت به آنها بدهد، البته نیازی هم به سهم نداشته‌اند. اما واقعیت این است که اگر آقای روحانی همراهی عقبه قدرتمندی را بخواهد که در انتخابات از او حمایت کرد، نباید نقطه نظرات این مجموعه را نادیده بگیرد. آقای روحانی چه در شکل‌گیری کابینه و چه در برنامه‌ریزی‌های آتی در حوزه‌های مختلف باید توقعات این جریان را در نظر بگیرد. بالاخره جریانی که از آقای روحانی حمایت کرد و در مقابل همه آن مسائلی که وجود داشت پشت او ایستاد، قاعدتا دیدگاه‌ها و نظراتی دارند که البته 24 میلیون نفر هم با پذیرش آن دیدگاه‌ها به آقای روحانی رای دادند. آن 24 میلیون در مقابل یک سلسله شعار‌ها، خط مشی و ‌اندیشه آقای روحانی که برآمده از ‌اندیشه اصلاح‌طلبی بود، وی را انتخاب کردند. آقای روحانی در میتینگ‌های انتخاباتی‌اش گفتمان اصلاح‌طلبی را انتخاب کرده بود و با درود به آقای ‌هاشمی و آقای خاتمی، سخنرانی‌های خود را شروع می‌کرد. پس نمی‌شود که آقای روحانی در چینش کابینه یا خط مشی‌های آتی این فضا و عقبه‌ای را که از ایشان حمایت کرده است، نادیده بگیرد. اگر این کار را بکند خود به خود دولت دچار مشکل می‌شود.

باز هم تاکید می‌کنم این به آن معنا نیست که آقای روحانی باید به کسانی که به او رای داده‌اند سهمی از قدرت بدهد؛ لازم نیست ایشان به افراد سهمی از قدرت بدهد، اما حتما باید این تفکر را در کل برنامه‌ها مورد توجه قرار دهد و از‌اندیش‌ ای که 24 میلیون رای برای او آورد حمایت کند. اگر این موارد در نظر گرفته نشود، خود دولت دچار مشکل خواهد شد.

وزیرکشور دولت اصلاحات در پاسخ به این پرسش که ادامه حمایت اصلاح طلبان از روحانی مشروط است و چک سفید امضا به روحانی داده نشده است؟ گفت:

خب این امر طبیعی است. چرا اصلاح ‌طلبان از آقای روحانی حمایت کردند؟ برای یک سلسله آرمان‌ها و اهدافی که دولت بهتر از دوره 8 ساله آقای احمدی‌نژاد اداره شود. آقای روحانی در چند سال اول تا حد زیادی در این مسیر حرکت کرد، منتهی در چهار سال دوم باید یک گام به جلو بردارد و شفاف‌تر و قدرتمند تر در جهت بهبود شرایط زندگی جامعه در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد، امنیت، آزادی‌های اجتماعی و فردی، روابط بین الملل و... گام بردارد. این انتظارات از آقای روحانی بوده و هست و اگر این انتظارات برآورده نشود چرا باید حمایت‌ها ادامه پیدا کند. مسئله این است که جریان‌ها و افرادی که از آقای روحانی حمایت کردند، به دنبال حمایت از شخص او نبودند، بلکه این حمایت از یک سری برنامه‌ها و اهداف بود، اگر این برنامه‌ها اجرا نشود طبیعی است که این حمایت هم نمی‌تواند ادامه پیدا کند.

وی در ادامه در باره وزارت کشور دولت روحانی و انجام انتخابات گفت: وزیر کشور حلقه ربط دولت ملی و دولت منطقه‌ای است. به هر‌اندازه‌ای که وزارت کشور بتواند در مناطق افرادی را انتخاب کند که نماد حضور دولت در آن مناطق باشند، دولت قوی‌تر خود را نشان می‌دهد. 

از نظر من انتخابات مشکلی نداشت و سالم برگزار شد. تنها مشکل در ساعات پایانی رخ داد، در آن ساعات مردم در صف‌ها ایستاده بودند و مشکلی در اخذ آرا پیش آمده بود که مقامات مسئول آن را پیش بینی نکرده بودند؛ مسلم است که باید این مسائل هم پیش بینی می‌شد. اینکه درصد زیادی از مردم از بعد از ظهر در صف‌ها بایستند و نتوانند رای دهند پسندیده نیست و باید تمهدیداتی‌اندیشیده میشد. اما به طور کلی آنچه مهم است این که انتخابات در سلامت برگزار شد و مشکل جدی نداشت.

روزنامه همدلي