چرا دیگران با تنها اظهار یکی از این گونه سخنان از همه چیز محروم می‌شوند و تحت تعقیب و مجازات قرار می‌گیرند ولی کسانی که با کمال جسارت اصل نظام و سلامت آنرا مورد تهاجم قرار می‌دهند برای خود آزاد و رها هستند؟ روزنامه جمهوری اسلامی در واکنش به اظهارات بقایی(اینجا) بعد از آزادی از نزدان با انتقاد از قوه قضائیه نوشته است: مردمی که می‌بینند در شرایط عادی مثلا مسئولین قضایی کوچکترین انتقادی را بر نمی‌تابند، چگونه امکان دارد فردی از دولت بهار! تازه از زندان آزاد شود و خودش و رفقایش از جمله رئیس‌جمهور گذشته همه حیثیت و آبروی قوه قضائیه این نظام را به شدت آماج حمله قرار دهند و از تغییرات قریب الوقوع در نظام حکومتی سخن آشکار بگویند و همانندآن هشت سال کذایی همه زبان‌های سخنگو در کام فرو رود؟