مرد کر و لال که در یک درگیری مرتکب قتل شده و حتی از معرفی خود عاجز است، ١٥ سال است بدون اینکه نامی داشته‌ باشد در زندان به سر می‌برد. با اینکه اولیای‌دم از قصاص گذشت کرده‌اند، اما هیچ‌کس نیست که این مرد معلول را از زندان نجات دهد.

 اوایل آذر سال ٨١ به مرکز فوریت‌های پلیسی گزارش داده شد که درگیری بین چند نفر در یکی از محلات رودبار قصران در منطقه لواسانات اتفاق افتاده و مرد میانسالی به قتل رسیده‌ است. با حضور مأموران و تحقیقات میدانی مشخص شد که مرد میانسالی عامل این جنایت است. با توجه به مدارک موجود در صحنه قتل و اظهارات شاهدان عامل درگیری منجر به قتل که مردی کرولال بود، بازداشت شد.

در بازجویی‌های اولیه مرد کرولال که به‌سختی قادر به ارتباط با اطرافیان بود، به قتل اعتراف کرد و آن‌طور که مأموران از اشارات او متوجه شدند، علت این قتل نیز اختلافی بود که با مقتول داشت؛ با‌این‌حال مأموران به اشاراتی که متهم داشت، بسنده نکرده و یک کارشناس از مرکز بهزیستی را که می‌توانست با معلولان کر‌و‌لال ارتباط برقرار کند، به اداره آگاهی فراخواندند تا از طریق او از متهم بازجویی کنند.

کارشناس نیز با زبان اشاره با متهم صحبت کرده و به مأموران گفت: او قتل را قبول دارد و می‌گوید به دلیل اختلاف قبلی که با مقتول داشته‌ است، دست به این کار زده ‌است. با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست، پرونده به دادگاه کیفری استان تهران رفت و متهم باز هم با زبان اشاره با دادگاه صحبت کرد و گفت که قتل را قبول دارد؛ بااین‌حال توان بازگوکردن جزئیات را نداشت. وضعیت متهم به نحوی بود که اولیای‌دم اعلام کردند درخواست قصاص ندارند و فقط دیه می‌خواهند؛ به‌این‌ترتیب پرونده با صدور رأی پرداخت دیه به نتیجه رسید.

این در حالی بود که همچنان پیچیدگی‌های زیادی در این پرونده وجود داشت و دادگاه هنوز نتوانسته بود هویت واقعی این مرد را پیدا کند و حتی نام او نیز مشخص نبود. به‌این‌ترتیب با انتقال متهم به زندان، هم‌بندان او نام ناصر را برایش انتخاب کرده و او را این‌طور صدا می‌زدند؛ اما از‌آنجایی‌که متهم هیچ مدرک هویتی‌ای نداشت و خواندن و نوشتن هم بلد نبود، نتوانست خود را معرفی کند. در نهایت رأی صادره نیز تأیید شد؛ اما به دلیل پیدانشدن خانواده متهم و نداشتن اموال او همچنان در زندان به سر می‌برد.

محمد شهریاری، سرپرست دادسرای امور جنایی پایتخت، درباره این محکوم‌ به‌ قصاص گفت: در مدت ١٥ سالی که مرد میانسال بازداشت بوده است، هیچ اطلاعاتی از هویت خود ندارد یا در اختیار ما قرار نداده است. حتی اسم و فامیلش را هم نمی‌داند. البته در این سال‌ها برای شناسایی هویت این مرد، اقدامات گسترده و تخصصی انجام شده است که بی‌نتیجه بود است؛ اما ناپدیدشدن فردی با مشخصات این محکوم گزارش نشده است؛ حتی او سابقه کیفری هم ندارد که بتوان با توجه به آن سابقه هویت این محکوم را شناسایی کرد؛ اما از‌آنجایی‌که اسم ندارد، زندانیان او را ناصر صدا می‌زنند.

سرپرست دادسرای امور جنایی تهران ادامه داد: با تلاش واحد صلح و سازش این دادسرا، خانواده مقتول از حق قصاص گذشتند و شرط آزادی مرد مجهول‌الهویه را پرداخت دیه اعلام کردند؛ اما در‌این‌بین ما با دو مشکل مواجه هستیم، اول اینکه مرد زندانی هیچ هویتی ندارد و سؤال بزرگی که باعث نگرانی‌ می‌شود، این است که او پس از آزادی کجا می‌رود؟ به‌همین‌دلیل از جراید می‌خواهیم با انتشار تصویر مرد میانسال به ما در شناسایی هویت و اقوام او کمک کنند و از کسانی که هویت او را شناسایی کرده‌اند و اطلاعی از خانواده‌اش دارند، درخواست داریم به دادسرای جنایی مراجعه کنند.

قاضی شهریاری گفت: از مردم و خیّران درخواست دارم تا برای پرداخت دیه به این محکوم معلول کمک کنند. از‌ آنجایی‌که متهم مجهول‌الهویه است و خانواده‌ای ندارد که برای پرداخت دیه و جمع‌آوری مبلغ اقدام کنند؛ از‌این‌رو از مردم خواسته می‌شود که برای آزادی و جمع‌آوری دیه مرد زندانی که حدود ١٥ سال از عمرش را به خاطر شرایط نامناسب در زندان بوده است، کمک کنند.