عصرخبر - محمود ملکی - سید ابراهیم رئیسی اکنون دیگر تولیت آستان قدس رضوی است؛ به همین خاطر اکراه دارم از او به عنوان کاندیدای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری 96 نام ببرم؛ بهتر و پسندیده تر آن است که به حرمت آستان قدسی که او مسئولیت سنگینش  را بر عهده دارد، اینگونه او را مخاطب قرار دهیم: سید ابراهیم رئیسی تولیت محترم آستان قدس رضوی! حتی تمایل ندارم که به او یادآوری کنم که انتخابات و فضای تبلیغاتی به پایان رسیده است و دیگر سخنرانی هایی مانند سخنرانی شب گذشته وی در مشهد و حمله به رئیس جمهور کشور در شان تولیت آستان قدس رضوی نیست!قطعا موضوع این یادداشت شکست انتخاباتی و یا حمله تولیت آستان قدس رضوی حتی پس از انتخابات به دولت نیست؛ موضوع این یادداشت سیاست خارجی و یادآوری است! یادآوری چند نکته غیر انتخاباتی به حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رئیسی!

تولیت آستان قدس رضوی، شب گذشته فرموده اند که دولت در سیاست خارجی باید این رفتار ملمتمسانه را کنار بگذارد؛ زانو زدن در مقابل یک مقام عربی وقتی هزاران نفر در منا به شهادت رسیده اند، رفتار ملتمسانه است. در این باره نکاتی به محضر مبارک تولیت آستان قدس رضوی یادآوری می شود:

اول: در مساله کشتار منا و عدم پاسخگویی عربستان به خانواده هایی ایران، ایران چه اقدامی می توانست انجام دهد تا خانواده هایی که عزیزانشان را از دست داده بودند و برخی دیگر از خانواده های خود اطلاع نداشتند، از سرنوشت عزیزانشان مطلع شوند؟

یک راه این بود که از طریق روابط رسمی بین دو کشور این مساله رسیدگی می شد که در آن زمان رابطه رسمی بین دو کشور به دلایلی که البته تولیت آستان از آن مطلع است،وجود نداشت. یک راه دیگر هم استفاده از قوه قهریه بود؛ در شکل نرم آن  به صورت تهدید و در شکل سخت آن حمله نظامی. تهدید لفظی را که در بالاترین شکلش علیه سعودی ها انجام دادیم؛ اما ما یک جنازه هم تحویل نگرفتیم! اتفاقا جنازه ایرانیانی که هیچگاه بدان دست پیدا نکردیم و در آنجا دفن شدند زمانی بود که در حال تهدید عربستان بودیم. پس خوب است آقای سید ابراهیم رئیسی بدانند که با تهدید، به یک نفر از آن هزار نفر هم دست پیدا نکردیم.  البته می توانستم برای تحویل شهروندانمان دست به حمله نظامی هم بزنیم، می توانستیم حدود هفتاد هزار نفر از حجاج ایرانی را در دستان سعودی به گروگان بگذاریم و با درگیر کردن شهروندان و کشور در جنگی تمام عیار، افتخار کنیم که جنگیدیم و همه هفتاد هزار نفر حاجی ایرانی را به کشتن دادیم و بعد هم مدال شجاعت بین خودمان تقسیم کنیم.

یک راه هم این بود که وقتی سفارت عربستان را اشغال کرده ایم و جایی برای رابطه دیپلماتیک باقی نگذاشته ایم، تهدید هم کرده ایم بی ثمره بوده است، فرمان  حمله نظامی برای نجات حجاج هم از سوی مقامات عالیه نظام صادر نشده بود، باید از ظرفیت سازمان های بین المللی و واسطه گری کشوری به عنوان واسطه استفاده می کردیم و چه کشوری بهتر از کویت می توانست از واسطه بین این دو کشور متخاصم گردد.
در این بین البته تولیت پرهیزکار آستان قدس رضوی از نشستن دکتر ظریف در کنار صندلی امیر کویت در حین سخنرانی سران دولت ها را زانو زدن تعبیر کرده اند؛ اما احتمالا تولیت آستان قدس رضوی که نگران جان هم میهنان عزیز هستند، اطلاع دارند که در آن روزها فرصت دیدار رسمی نبود و دکتر ظریف در اولین جایی که ممکن بود، حین سخنرانی سران دولت ها در ملل متحد و در زمانی که امیر کویت مشغول گوش دادن به سخنرانی بود، خود را به او رسانده تا مساله  حجاج ایرانی را حل نماید. با شناختی که از دکتر ظریف وجود دارد این یقین هست که او برای حفظ جان حتی یک شهروند ایرانی، هر کاری که از دستش بر می آمد را انجام می داد. چرا که او معتقد است حفظ جان یک ایرانی از هر امر دیگری مهم تر است؛ با علم به اینکه حتی تولیت آستان قدس رضوی ها، از این بهانه ها خواهند ساخت، از امیر کویت خواست که در این بین و برای تحویل جنازه ها و حجاج ایرانی واسطه گری کند. مگر یک دیپلمات چه ابزاری دارد جز دیپلماسی که آن را هم طرفداران تولیت آستان قدس با حمله به کنسولگری عربستان در مشهد و سپس حمله به سفارت عربستان در تهران، آن را از او دریغ کرده اند!

برای ظریف که آسان تر بود مانند سایرین دور بنشیند، بیانیه بخواند و حرف درشت بزند و هیچ جناره ای هم به ایران نرسد و شهروندان ما هم در گروگان سعودی ها باقی بمانند. این هنری است که دوستان به آن می نازند! بیانیه خواندن و حرف درشت زدن و ضربه زدن به ایران و ایرانی! تولیت آستان قدس رضوی همه اینها را می داند؛ متاسفانه یا خوشبختانه! اما انتخابات است دیگر! باید به خاطر رای حلال تهمت ها زد!

تولیت محترم آستان قدس رضوی! آیا فراموش کرده که رهبر انقلاب  با چه شدتی حمله به سفارت انگلستان را محکوم کردند؟ آیا از آن بیانات شما استفاده کردید قبل یا بعد از حمله به کنسولگری عربستان در مشهد؟ آیا تندروی ها را محکوم کردید؟ چرا در مناظرات انتخابات از دیپلماسی ملتمسانانه صحبت نکردید؟ چرا از اشغال سفارت عربستان صحبت نکردید؟ چرا نگفتید اگر شما بودید چه کار می کردید ؟ حتما رای حلال می خواستید دیگر!