موضوعى که در این سالها برایم بیشترین اهمیت را داشته، سربلندى سرزمینى است که بىگزافه، گهواره تمدن و فرهنگ در این کره خاکی است.
هم میهنان باارزشم
باید بدانیم که ایران امروز در یکى از حساسترین روزهاى عمر کهناش قرار دارد؛ چه از بعد داخلى، چه شرایط اسفناک منطقهاى و چه بحرانهای بینالمللی که با آن دستبهگریبان است.
به هیچ روى مپنداریم که انتخابات پیشِ رو صرفاً انتخاب یک رییسجمهور برای ۴ سال آینده است؛ این انتخاب سرنوشت ۴٠ سالِ آتی این سرزمین را رقم خواهد زد و این باور عالِمان کشور است و کنارهگیری از انتخاب آینده ایران، بهدور از عقلانیت و دلسوزی است.
بارى
خردمندان بر این باورند که نگاه اندیشمندان به امور، مبتنی بر دانش، هوشمندی و تجربه است و نزدیک به حقیقت؛ با نگاهى گذرا به اسامى حامیانِ نامزدی «حسن روحانى»، افرادی را میبینیم که، قطعاً صلاحیت تشخیص «منافع ملى» را دارند پس اگر هنوز برای شرکت در این انتخابات دچار سستى هستیم به احترام نظر بزرگانى که سالهاى گرانبهاى عمر خود را به پاى سربلندى عشق اول و آخرمان، ایران گذاردهاند، لحظهاى در فشردن دست نصیریانها، خاتمىها، فرهادىها، بنىاعتمادها، کلهرها، ظریفها و ... درنگ نکنیم؛ باور کنیم ایشان با اعتبار کمنظیرشان، آبروى خود را به هیچ مال و مقامى نفروخته و جز صلاح سرزمینمان چشمداشتى ندارند.
دریغ است ایران که ویران شود ....
باید که اراده کنیم
کوچک شما
سهراب پورناظرى