اگر فرصت کردید امروز بدون آنکه نمادی از نامزدهای انتخابات همراه خود داشته باشید از چهارراه ولیعصر تهران به سوی میدان انقلاب پیادهروی کنید. در فاصله این خیابان پرتردد با گروههای حامی دو نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری برخورد میکنید که ممکن است با آنها وارد گفتوگو شوید. در گفت و گو با این دو گروه درک میکنید که هرکدام از دو گروه به این باور مشترک رسیدهاند که انتخاب صندوق رای به سود حسن روحانی و خانهنشینی در روز انتخابات به سود روحانی ابراهیم رئیسی است. جالب اینجاست اعضای ستاد رئیسی در گفتوگو با افرادی که قصد دارند به روحانی رای دهند، آنها را ترغیب به شرکت نکردن در انتخابات و خانهنشینی میکنند. البته این نخستین بار نیست که دلواپسان با افراد خارجنشین که معتقد به تحریم انتخاباتند در یک موضع سیاسی قرار
میگیرند.
همسویی دلواپسان با اپوزیسیون
طیف جبهه پایداری قابلیت عجیبی برای پیوستن به اپوزیسیون خارجی دارد. این جریان سیاسی سابقه قرار گرفتن در یک موضع سیاسی با دیگر افراطیونی را دارد که بر اساس مواضع جمهوری اسلامی، به دشمنی ایران برمیخیزند. بارزترین نمونه تلاقی این طیف سیاسی با مواضع به اصطلاح بیگانه موضع این گروه سیاسی در مسئله هستهای بود. از شروع مذاکرات گرفته تا به امروز این طیف سیاسی همچون گروههایی که به صورت رسمی اپوزیسیون خارجنشین شناخته میشوند سعی در کارشکنی علیه مواضع دولت روحانی داشتند. کسانی که تاب تحمل مذاکره با آمریکا بر سر مساله هستهای نداشتند اما چند ماه پیش به ترامپ رئیس جمهور جدید و تندروی آمریکا پیغام دادند برجام را پاره کند. این رفتار دقیقا همان موضعی بود که تعدادی از اپوزیسیون خارجنشین هم آن را دنبال کردند و در نامه به رئیس جمهور آمریکا خواستند تحریمها را به ایران بازگرداند. این همسویی طیف پایداری با اپوزیسیون یکبار دیگر اتفاق افتاده است. در حالی که همیشه در هر انتخاباتی حضور حداکثری مردم در پای صندوقهای رای یکی از تاکیدات مسئولان کشور بوده، طیف پایداری که از حامیان ابراهیم رئیسی است، تمام تلاش خود را میکند میزان مشارکت کاهش
پیدا کند. این موضعی است که« اوپوزیسیون خارج نشین» در سالهای متمادی از آن دفاع میکند.
ترس حامیان روحانی از مشارکت پایین در انتخابات
اگر در روزهای اخیر چند ساعت خود را در خیابانهای تهران سپری کرده باشید، فهمیدهاید فقط حامیان حسن روحانی به حضور حداکثری در انتخابات اصرار میکنند. مثلا در چهارراه ولیعصر به سوی میدان انقلاب حامیان روحانی در توجیه افرادی که هنوز تصمیمی برای شرکت در انتخابات ندارند، از تجربیات مثل سال 84 سخن میگویند که تعداد افرادی که در انتخابات شرکت نکردند از آرای رئیس جمهور منتخب بیشتر بود.
روحانی: بعضی کارها با رای 51درصدی انجام نمیشود
روحانی هم هفته گذشته دغدغه مشارکت حداکثری در انتخابات را نشان داد. او چهارشنبه در دیدار با جمعی از نمایندگان مجلس از آنها خواست تلاش کنند تا مشارکت در انتخابات به 80 درصد برسد. طبق آمار رسمی کشور 56 میلیون و 410 هزار نفر واجد شرکت در انتخابات هستند. به عبارت دیگر اگر میزان مشارکت آنگونه که خواست روحانی است محقق شود عددی حدود 45میلیون نفر در انتخابات شرکت خواهند کرد. حداقل آنچه روحانی آن روز اعلام کرد مشارکت40میلیونی یا 71درصدی در انتخابات بود. این در حالی است که در انتخابات سال 92، 73درصد از واجدین شرایط در انتخابات شرکت کردند که منجر به رای 51 درصدی روحانی شد. در واقع اگر میزان مشارکت انتخابات 92 در این دوره نیز تکرار شود، پیروزی از آن او خواهد بود. البته روحانی هم مثل روسای جمهور دیگر به فکر رای بالاتری نسبت به دوره قبلی خود است. او دوشنبه این هفته هم در جمع هواداران خود در تبریز گفته: بعضی کارها وجود دارد که با رای 51 درصد انجام نمیشود و رای بالاتری میخواهد. این کاندیدای انتخابات همچنین از مردم میخواهد روز جمعه به همراه 11 نفر دیگر پای صندوقهای رای بیایند.
ترس حامیان رئیسی از افزایش مشارکت در انتخابات
اگر در خیابانهای مرکزی شهر مثلا همان مسیر چهارراه ولیعصر به سوی میدان انقلاب بروید از مواضع حامیان رئیسی تعجب میکنید. افرد زیادی از حامیان روحانی گزارش دادهاند که اعضای ستاد رئیسی سعی کردهاند آنها را مجاب کنند که «اگر کشورشان را دوست دارند و میخواهند به روحانی رای دهند اصلا رای ندهند.» ظاهرا این طیف سیاسی با حامیان روحانی هم عقیده شدهاند که مشارکت بیشتر در انتخابات به سود روحانی و عکس آن به سود رئیسی خواهد
بود.
24میلیون نفر در خانه یا پای صندوقهای رای؟
با نگاهی به آمار کشمش بر سر رای دادن یا رای ندادن بهتر درک میشود. علیاصغر احمدی، معاون سیاسی وزارت کشور و دبیر ستاد انتخابات این وزارتخانه روز دوشنبه اعلام کرده میل به مشارکت در انتخابات به 57درصد رسیده است. در واقع اگر این رقم تغییری پیدا نکند، عددی حدود 32 میلیون نفر در انتخابات شرکت میکنند؛ به عبارت دیگر 24 میلیون نفر میل به شرکت در انتخابات ندارند. 24میلیون عددی بیش از آرای بسیاری از روسای جمهور بوده است. آرای اعلام شده محمود احمدینژاد در انتخابات سال 88 هم 24 میلیون بود.
با فرض بر آنکه میزان مشارکت 57 درصد خواهد بود، باید به نتیجه نظرسنجیها نیز توجه کرد. مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) در یک نظر سنجی از مردم پرسیده بود: «اگر فقط آقای روحانی و آقای رئیسی در انتخابات حضور داشته باشند به چه کسی رای میدهید؟» ایسپا اعلام کرد ۴۷.۷ درصد مردم به روحانی و ۳۸.۷ درصد به رئیسی رای خواهند داد. به این ترتیب میتوان درک کرد که چرا روحانی به افزایش مشارکت مردم در رایگیری و رساندن آن به بیش از 71درصد میاندیشد و در مقابل جریان مقابل او سعی دارد شیب افزایش میزان مشارکت را در سطح کنونی متوقف کند. در واقع تلاش حامیان روحانی این است که 24میلیون نفر را از خانهنشینی در روز انتخابات به سوی حوزههای رایگیری هدایت کنند و در مقابل خواسته حامیان رئیسی این است که 24 میلیون نفر و شاید بیشتر روز جمعه
در خانه بمانند.