اکنون این ماجرا به شکل فراگیرتری مطرح است زیرا دکتر حسن روحانی هم در تبلیغات انتخاباتی خود این موضوع را مطرح کرد و خواستار پاسخگویی رییسی شد. در مقابل، مشاوران رییسی هم به این نتیجه رسیدند که باید درباره ماجرای مالیات ندادن آستان قدس رضوی، کاری انجام بدهند و در نتیجه ستاد رییسی مجبور شد با انجام یک مصاحبه تصویری در این باره اقدام کند و سخنان این نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری را دراین‌باره منتشر کند. در این فیلم تبلیغاتی جناب رییسی به چند نکته اشاره می‌کند که همه آنها قابل نقد است:

١- ایشان در این گفت‌وگو مدعی است که کل درآمد آستان قدس بر وقف و نذورات مردم بنا شده است و به همین دلیل اجازه داده شد که مالیات ندهند. این سخن هنگامی درست است که هنوز هم درآمد آستان قدس به همین شیوه تامین شود در حالی که می‌دانیم اکنون صدها شرکت اقتصادی و کارخانه و سرمایه‌گذاری بزرگ از سوی آستان قدس رضوی تاسیس شده و فعالیت آنها در جریان است و بخش عمده درآمد این مجموعه را درآمد این شرکت‌ها تشکیل می‌دهد. طبیعی است هرگونه فعالیت اقتصادی باید تابع قانون بوده و با منطق رقابت اقتصادی سازگار باشد. معنا ندارد شرکت‌های اقتصادی وابسته به آستان قدس با ندادن مالیات، توان رقابتی مضاعف پیدا کنند و شرکت‌های خصوصی فعال در عرصه اقتصادی را از دور رقابت خارج کنند. معلوم است که مردم انتظار ندارند از پول‌هایی که به عنوان نذر یا صدقات و هدایا در اختیار آستان قدس رضوی می‌گذارند مالیات گرفته شود یا موقوفات حضرت هم مشمول مالیات شود اما یقینا مساله درآمد شرکت‌های اقتصادی آستان قدس وضعیت دیگری دارند و صرفا با این ادعا که منشا اولیه این شرکت‌ها را نذورات و موقوفات تشکیل می‌دهند، نمی‌توان آنها را مصداق نذر و وقف دانست.
٢- ایشان مدعی می‌شود که این بخشودگی مالیاتی مربوط به اوایل انقلاب است و اجازه آن را امام خمینی داده‌اند. این سخن درست است اما طبعا دستور امام ناظر بر شرایط گذشته بود که درآمد آستان قدس بر نذر و وقف بنا شده بود اما طبعا الان وضعیت تغییر کرده و این آستان از آستان دوران امام متفاوت شده است. سرمایه‌گذاری بخش اقتصادی آستان قدس رضوی اکنون اشکال کاملا متفاوتی پیدا کرده و صرفا به مثابه یک کار عام‌المنفعه و برای عموم مردم نباید تلقی شود. این‌گونه فعالیت‌ها را باید با فعالیت مشابه دیگران یکسان تلقی کرد و تمایزی قایل نشد. طبعا وقتی یک شرکت اقتصادی تولیدی یا خدماتی مجبور به دادن مالیات نباشد می‌تواند با شرکت‌های دیگری که مالیات می‌دهند، به آسانی رقابت کند و حتی آنان را از دور خارج کند. مالیات ندادن شرکت‌ها و موسسات اقتصادی وابسته به نهادهای خاص موجب از دست رفتن بخشی از درآمد دولت خواهد شد و این با شعار آقای رییسی هم سازگار نیست که فرمودند از گردن‌کلفت‌ها باید مالیات گرفت و مالیات گرفتن از مردم عادی هنر نیست.
٣- یکی از دلایلی که جناب رییسی در این گفت‌وگوی تصویری برای توجیه مالیات ندادن آستان قدس رضوی مطرح کرد، محل هزینه شدن این پولی است که به عنوان مالیات به دولت داده نمی‌شود. ایشان گفتند درست است که ما مالیات نمی‌دهیم اما بیش از آن را برای خدمت به مردم و محرومان و زایران امام رضا (ع) هزینه می‌کنیم. این سخن محل مناقشه است زیرا با همین استدلال می‌توان بسیاری از مراکز دیگر را هم از دادن مالیات معاف کرد و استثنا قایل شدن برای برخی از این نهادها ممکن است مردم را نسبت به صحت عملکرد مسوولان این نهادها دچار تردید کند. به خصوص وقتی مردم و رسانه‌ها و نمایندگان مجلس نمی‌دانند که آمار و ارقام موجود چیست و میزان مالیاتی که نمی‌دهند چقدر است.
٤- در بسیاری از کشورها به شرکت‌ها و فعالان اقتصادی اجازه داده می‌شود که بخشی از مالیات یا تمام مالیات تکلیفی و مالیات بر درآمد را به فعالیت‌های عام‌المنفعه و عمومی اختصاص داده و مدارک آن را در اختیار اداره مالیات قرار بدهند. با این روش بخشی از مالیات را به سمت انجام کارهایی خاص هدایت می‌کنند و به پرداخت‌کنندگان مالیات هم اجازه می‌دهند که محل هزینه کردن مالیات را خودشان انتخاب کنند. آستان قدس رضوی هم می‌تواند به همین روش عمل کند یعنی کل مالیاتی را که باید به دولت پرداخت کند با اجازه دولت در مسیری هزینه کند که خودش می‌پسندد. با این روش تمام مالیات – نه کمتر و نه بیشتر – دقیقا محاسبه و عنوان بخشودگی مالیاتی منتفی می‌شود. همچنین آستان قدس می‌تواند ارقام مالیات خود را در ساختن خانه برای محرومان یا رسیدگی به اقشار کم‌درآمد هزینه کند و اسناد آن را در اختیار ادارات مالیاتی قرار دهد. با این کار شفافیت مالی هم ایجاد می‌شود و بیش از همه باعث می‌شود بدگمانی موجود نسبت به این نهاد عمومی از میان برود و افرادی که در آنجا خدمت می‌کنند در معرض اتهام قرار نگیرند. خوب است آقای رییسی در این زمینه اقدام کند.