مجله نشنال اینترست آمریکا در گزارشی نوشت: وضعیت برنامه موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی(SLBM) کره شمالی چگونه است؟ موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی نوعی برنامه کلاسیک برای حمله متقابل است که حتی اگر کشور هم در حمله نظامی از بین برود، زیردریایی پنهان در عمق دریا می تواند یک حمله هسته ای، را تلافی کند. کره شمالی - یک کشور با زرادخانه های هسته ای محدود - می تواند برای جلوگیری از حمله پیشگیرانه آمریکا از موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی استفاده کند. در مقابل، زیردریایی های موشکی کره شمالی می تواند فرصتی را برای حمله پیشگیرانه علیه ژاپن و یا آمریکا ایجاد کند.

 

موشک

در سه سال گذشته کره شمالی به تدریج آزمایش دقیق تری از موشکی را که تحلیلگران غربی آن را KN-11 توصیف کرده اند، انجام داده اند. برآورد ها از بُرد موشک KN-11 به 2500 کیلومتر رسیده است، اگر چه انواع تست شده آن تاکنون تنها 500 کیلومتر برد داشته است. در حالی که در انواع اولیه آن از سوخت مایع استفاده شده، در نسخه های اخیر این موشک به نظر می رسد از سوخت جامد استفاده شده باشد. برخی از تحلیلگران مدعی شباهت قابل توجهی میان این موشک ها با موشک های چینی شده اند، اگر چه تبانی در این خصوص بی اساس است.

گزارش ها نشان می دهد که بسیاری از آزمایش ها تاکنون از بارج های شناور انجام گرفته است. آزمایش پرتاب موشک از این زیردریایی که بعدا در آسمان منفجر شد، احتمالا به زیردریایی آسیب زده است. با این وجود، آزمایش ها پیشرفت قابل توجهی نشان داده است، و به نظر می رسد که کره شمالی بتواند مشکلات فنی باقی مانده را برای عرضه یک موشک قابل اعتمادتر رفع کند. استقرار چنین موشکی حتی با قابلیت اطمینان محدود، می تواند تلاش های دفاع موشکی کره جنوبی و آمریکا را پیچیده سازد و همچنین به کره شمالی دسترسی بیشتری به سلاح های هسته ای شان بدهد.

 

زیردریایی

در مورد سکوی پرتاب موشک چه می شود گفت؟ ساخت و استفاده از یک زیر دریایی موشک بالستیک متعارف (SSB) در سال 1960 توسط اتحاد جماهیر شوروی صورت گرفت و اکنون کره شمالی نیز این توانایی را دارد. در دهه 1950 اتحاد جماهیر شوروی یک گروه از زیردریایی های دو هزار تنی مدل زولوی خود را به موشک های بالستیک تبدیل کرد. اندکی بعد، اتحاد جماهیر شوروی زیر دریایی های تا حدودی بزرگتر مدل گلف، و برای حمل سه موشک بالستیک ساخت. تعدادی از زیردریایی های گلف در دهه 1990 برای اوراق شدن راه خود را به سمت کره شمالی کج گرد؛ فرایندی که ممکن است به کره شمالی برای توسعه زیردریایی خود کمک کرده باشد. با وجود ادعاهایی که نشان می دهد کره شمالی ممکن است یکی از زیردریایی های شوروی سابق را مرمت کرده باشد، هیچ مدرکی برای تایید این ادعا وجود ندارد.

در عوض، به نظر می رسد که کره شمالی یک قایق جدید ساخته باشد. سینپو (یا وال) یک قایق تقریبا 1600 تنی برقی – دیزلی است که قادر است یک موشک بالستیک را تنها از یک سیلو در بادبان خود شلیک کند. با توجه به تجربه شوروی با تکنولوژی های مشابه، این احتمال وجود دارد که در زمان شلیک موشک،  زیر دریایی باید به سطح نزدیک شود.

سرعت و برد موشک نامشخص است، اگر چه احتمالا با قایقی با اندازه و ساخت مشابه، ما می توانیم آن را در حدود 20 گره با شعاع 750 مایل حدس بزنیم. اولین قایق سینپو که به عنوان سکوی پرتاب موشک KN-11 عمل کرده و در دریا مستقر شده است، ممکن است یک نمونه اولیه برای زیردریایی بزرگ تر باشد.

البته عدم اطمینان همچنان یک مشکل کلیدی برای زیردریایی ها و موشک ها کره شمالی باقی مانده است. آزمایش های ناموفق موشکی در دریا می تواند به تخریب یک زیردریایی منجر شود. شوروی در دوران جنگ سرد نزدیک به چندین قایق موشک های بالستیک خود را از دست داد، و شایعاتی نیز وجود دارد که چین هم یکی از قایق های ابتدایی خود را از دست داده است.

 

استراتژی

مشخص نیست که کره شمالی چگونه قصد استفاده از موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی خود را دارد. به طور معمول، زیردریایی های موشک بالستیک امن ترین نوع بازدارندگی را در برابر حملات ارائه می کنند؛ زیرا زیردریایی ها سخت تر از تاسیسات موشکی ثابت یا فرودگاه می توانند هدف دشمن قرار گیرند. با این حال این قایق ها فاقد راکتورهای هسته ای لازم برای گشت های دوربردِ بلند مدت، و همچنین فاقد بسیاری از ویژگی های مدرن هستند که اجازه می دهد زیردریایی های معمولی از گونه های با قابلیت هسته ای و بزرگ تر خود راحت تر شناسایی شوند. در واقع، توانایی زیردریایی مدل سینپو برای فرار از بندر بدون شناسایی از سوی آمریکا، ژاپن و کره جنوبی بسیار زیر سوال است. و حتی اگر بتواند فرار کند، مدل های ROKN، JMSDF و USN سطح و زیر سطح گسترده ای برای ردیابی و هدف قرار دادن زیر دریایی در حال گشت زنی دارند.

علاوه بر این، کره شمالی فاقد الزامات اساسی برای اجرای استراتژی سنگریابی و استحکامات برای انجام عملیات ضد زیردریایی و دفاع ضد موشکی است. نیروهای دریایی کره شمالی فاقد قدرت تخریب سریع در طول حمله احتمالی آمریکا است.

در نهایت، هر زیردریایی موشک بالستیکی به احتمال زیاد در هر حمله پیشگیرانه ای از سوی آمریکا علیه تاسیسات موشکی کره شمالی هدف قرار خواهند گرفت.

با وجود این آسیب پذیری، بعید است که نیروهای ژاپنی یا آمریکایی به سادگی زیردریایی های کره شمالی را هدف قرار دهند.

 

سخن پایانی

• برنامه موشک های بالستیک کره شمالی به اندازه کافی پیشرفته هست که بتواند موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی را توسعه داده و یا مستقر کنند.

• زیردریایی های در ابعاد لازم برای پرتاب موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی به خوبی در قابلیت های نیروی دریایی کره شمالی هستند.

• این زیردریایی ها کاملا برای مقابله با حملات قدرت بازدارندگی ندارند زیرا آنها نسبت به حملات دریایی یا موشکی (در بندر) بسیار آسیب پذیرند.

• این زیردریایی ها به طور بالقوه می توانند نخستین بازوی حمله علیه اهدافی از دشمن باشند که کره شمالی در غیر این صورت به راحتی نمی تواند به آنها دست پیدا کند؛ اگر چه استقرار آنها به طور قابل توجهی تنش ها را تشدید می کند.

موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی کره شمالی قطعا کار رویارویی نظامی آمریکا، کره جنوبی و ژاپن را پیچیده تر می کند، اما آنها در حقیقت قابلیت عملی برای حملات ثانویه را ندارند.