گفته تلگرامی سروش در جلسات هفته گذشته مجلس با ادبیاتی دیگر بیان شد. ماجرا از آنجا کلید خورد که حسینعلی حاجی دلیگانی از نمایندگان نزدیک به پایداری ها با مسعود پزشکیان که بر صندلی ریاست مجلس تکیه زده بود درگیری لفظی پیدا کرد و گفت: «مجلس براساس قلدری اداره می‌شود یا آیین نامه؟» جمله ای که با این توضیح پزشکیان همراه شد که « برای این ادبیات شما متاسفم.» حاجی دلیگانی حتی در زمانی که پزشکیان مشغول توضیح دادن بود هم فریاد می زد. 

همین تذکر پرحاشیه کافی بود تا اینبار آن احتمالِ تلگرامی علنا از تریبون مجلس آنهم توسط یک نماینده دیگر مطرح شود، آنجا که محسن بیگلری، نماینده مردم سقز و بانه گفت: «من تعجب مي‌كنم چرا وقتي رئيس جلسه عوض مي‌شود، يك عده فكر مي‌كنند جلسه قلدرمأبانه اداره مي‌شود؟» کنایه ای دیگر به دلواپسان مجلس.

حاجی دلیگانی اما این ادعا را رد می کند. او پس از پایان جلسه علنی به خبرآنلاین درباره عمدی بودن فریادهایش گفت: اصلا قبول ندارم. خدا شاهد است اینگونه نیست. اصلا خدا نیامرزد ما را اگر بخواهیم بر اساس سلیقه کسی را تخریب کنیم. ما سوگند خوردیم و اعتقاداتی داریم. من پزشکیان را دوست دارم، او مرد متشرع و آزاده‌ای است.

نماینده مردم شاهین شهر درباره فریاده و لحن سخنانش اینگونه توضیح داد: «ما انتظار عدالت داریم اما خیلی وقتها رعایت نمی‌کنند. صحبت کردن بر اساس حق تقدم و ترتیب است اما اینها سیستم قرعه‌کشی را گذاشته‌اند. اینها هر کدام اخلاق خاصی دارند. من گفتم قلدری برای این بود که میکروفون من را قطع کرد. من سه دقیقه فرصت دارم حرف بزنم و اگر حرف خلاف شأن یا شرع بزنم یا خدای نکرده فحاشی بکنم حق دارد قطع کند.»

او البته معتقد است: «توان مدیریتی پزشکیان و مطهری ضعیف است و به آیین نامه مسلط نیستند». و ادامه می دهد: «در زمان این دو نفر انتقادها بیشتر می‌شود و صداها بالاتر می‌رود چون آقای لاریجانی حواسش هست و بر اساس آیین نامه عمل می‌کند اما اینها ظاهر و باطنشان همین است.»

ماجرا از روزهای اول کلید خورد

علی لاریجانی برخلاف مجلس قبلی در این دوره، کمتر صندلی ریاست را ترک می‌کند، در مجلس نهم در اغلب روزها معمولا بین ساعت 10 تا 11 صحن را ترک می‌کرد تا یکی از نواب رییس عهده دار اداره مجلس شود. دو نواب رییسی که از قضا سابقه مدیریت جلسه علنی را هم داشتند. اما در این دوره جلسات زیادی از ابتدا تا کنون بوده که او از ابتدا تا انتها ریاست جلسه را برعهده داشته است. 

اولین بار در ساعت پایانی روز هفدهم خرداد، او صندلی ریاست را به پزشکیان داد و دومین بار در فردای آن روز صندلی را به مطهری سپرد در حالی که پزشکیان هم در جلسه بود. در این روز دو حاشیه پیش آمد، اول تذکرات پیاپی نمایندگان که چرا در حضور نایب رئیس اول، نایب رئیس دوم بر صندلی نشسته است و دوم، دعوای یوسفیان ملا، نماینده مردم آمل با خلیل آقایی، معاون پارلمانی وزارت جهاد کشاورزی. در این روز رسانه‌های دلواپس با خوشحالی از مدیریت ضعیف مطهری نوشتند و لحاظ نکردند که او برای اولین بار بر این جایگاه تکیه زده است.

ماجرای دنباله‌دار انتقادها

انتقادها ادامه داشت. اگرچه در برخی از آنها می‌شد ردپای اتفاقات بیرون پارلمانی را هم مشاهده کرد. انتقادهایی که تلاش داشت با ارتباط دادن آن مباحث برون پارلمانی به مباحث  درون پارلمان از نواب رییس چهره ای ناکارآمد ساخته شود. مثل وقتی که نامه علی مطهری به پورمحمدی درباره فایل صوتی آیت الله منتظری درباره اعدام‌های سال 67 دستمایه انتقاداتی در مجلس شد و میکروفون‌های زیادی در انتقاد به او باز شدند. یکی از آنها محسن کوهکن بود که گفت مطهری تا زمانی که نایب رئیس است نمی‌تواند چنین کارهایی را بکند و حتی او را به رای ندادن تهدید کرد.

یا در جلسه ای دیگر یکی از نمایندگان صراحتا به مطهری توهین کرد. جبار کوچکی‌نژاد، نماینده مردم رشت در بخشی از نطق میان دستورش زمانی که خواست در مورد فعالیت موشکی کشور صحبت کند، با طعنه خطاب به مطهری گفت: اخیرا یکی از همکاران همگام با بیگانگان گفت مانور موشکی ایران خلاف عقل است. هر چند عقلش ضعیف است.

یکی دیگر از حاشیه سازی‌ها برای نواب رئیس زمانی بود که مسعود پزشکیان حاضر نشد روی صندلی ریاست مجلس بنشیند و در حالی که او در صحن حضور داشت، علی مطهری به جایگاه هیات رئیسه رفت. پزشکیان که در زمینه شورای عالی بیمه نطق پرشوری کرده بود حاضر نشد در غياب لاريجاني، اداره مجلس را به دست گيرد تا مبادا جهت‌گيري شخصي‌اش در روند اداره مجلس تأثيرگذار باشد. این اتفاق اعتراض‌های پیاپی ای را به دنبال داشت تا آنجا که پزشکیان برای خاتمه ماجرا، صحن علنی را ترک کرد.

همین هفته پیش نیز حشمت الله فلاحت پیشه،‌ که از شیوه عملکرد مسعود پزشکیان ناراضی بود خطاب به او گفت: اگر نمی‌توانی جلسه را اداره کنی، پشت آن میز ننشین. او البته روز بعد از تریبون مجلس از پزشکیان عذرخواهی کرد.

شاید بخاطر همین عذرخواهی بود که عبدالکریم حسین زاده نایب رئیس فراکسیون امید می‌گوید: پیش می‌آید در صحن افراد دچار شرایط خاصی می‌شوند و حرفی را می‌زنند. روز بعدش هم از تریبون رسمی عذرخواهی کنند. این نشان می‌دهد عمدی در کار نبوده شاید در آن لحظه دچار شور یا فضای ناراحتی شده بودند اگر عذرخواهی نمی‌کردند می‌شد گفت جهت دار بوده اما با توجه به شناختی که شخصا از آقای فلاحت پیشه دارم همچین آدمی نیست که به عمد همچین کاری بکند.

جعفرزاده: به هر بهانه‌ای داد و فریاد می‌کنند 

اما آیا استنباط سروش درباره برنامه‌ریزی شده بودن این روند، را سایر نمایندگان نیز درک کرده‌اند؟ نایب رئیس فراکسیون مستقلین با سروش هم نظر است. غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی به خبرآنلاین می‌گوید: استنباط می‌شود مقداری انتقادها در این مقاطع زمانی بوی تخریب می‌دهد. بیشتر بهانه‌گیری حساب می‌شود. فکر می‌کنم دوستان ما باید سعی کنند در انتقادات خود منطقی را داشته باشند،

وی با بیان اینکه من قضاوت نمی‌کنم اما فضای عمومی مجلس اینگونه است، وی درباره مصداق‌هایی که دیده، می‌گوید: به هر بهانه‌ای داد و فریاد می‌کنند که هیات رئیسه ضعیف است. آنها از الان برای سال آینده یک بستر فکری آماده می‌کنند. متاسفانه هیات رئیسه هم بعضی اوقات بهانه دست اینها می‌دهد. یعنی وضعیت جلسه در زمانی که لاریجانی بنشیند با زمانی که این دو نفر بنشینند، فرق می‌کند. تفاوت فاحشی بین مدیریت آقای لاریجانی و دو عزیز دیگر وجود دارد که دستمایه‌ای برای شلوغ کاری می‌شود. در نحوه اداره جلسه، تفاوت ادبیات، رفتار و تسلط این دو نفر مشهود است.

جعفرزاده البته تاکید می‌کند: این تفاوت را در ادوار گذشته هم می‌دیدیم. وقتی آقای لاریجانی می‌رفت و نوابش بر کرسی ریاست می‌نشستند تفاوت حس می‌شد اما اینقدر سروصدا نبود. آن زمان چون همه یک دست بودند خیلی ایراد نمی‌گرفتند اما الان نه، خیلی سریع بزرگنمایی می‌شود، در بوق و کرنا می‌رود، داد و بیداد می‌شود، هیچ اغماضی وجود ندارد. انتظار دارند جلسه معادل آقای لاریجانی مدیریت شود اما هر کسی خودش است.

نماینده مردم رشت درباره برنامه‌ریزی شده بودن این اتفاق می‌گوید: «بالاخره بدون برنامه هم نیست». و وقتی می‌پرسیم آیا از برنامه‌ریزی شده بودن اطلاع موثق دارد؟ می‌گوید: تقریبا. بوی چنین چیزهایی می‌آید. وقتی یک طیف خاص با هم داد و بیداد می‌کنند بیانگر این است که گویی پشت دست برنامه ریزی شده است. البته من تایید نمی‌کنم اما کسی هم نمی‌تواند این را تکذیب کند چون همه از یک مجموعه هستند.

او درباره اینکه این افراد در کدام دسته بندی مجلس تعریف می‌شوند، می‌گوید: «مشخص است طیف مقابل امید.» و در پاسخ به اینکه آیا می‌توان به همه نمایندگان ولایی تعمیمش داد؟ پاسخ می‌دهد: خیر. تعدادی که معروف به تندروها هستند.

حسین‌زاده: رای مطهری بیشتر هم شده

فراکسیون امید اما مقابله با این روند را حتی بر فرض درست بودن هم در دستورکار ندارد. عبدالکریم حسین‌زاده، نایب رئیس این فراکسیون می‌گوید: من منکر این قضیه نمی‌شوم اما صددرصد هم تایید نمی‌کنم. او می‌گوید که این موضوع در فراکسیون امید بحث نشده چون چنین حسی نبوده است. و البته معتقد است: چگونگی مواجهه با چنین اتفاقی، نیاز به همدلی، هماهنگی و هوشیاری بیشتر ما دارد تا اینکه ما موضوعاتمان را در سطح گلایه مطرح کنیم.

نماینده مردم نقده و اشنویه توضیح می‌دهد:‌ فضای سیاسی یک فضای رقابت پذیر است و جناح‌ها از ابزارهای مختلف علیه رقیبشان استفاده می‌کنند. بنابراین چنین برنامه‌ریزی‌ای محتمل است. اما به نظر من بیش از آن و پیش از اینکه طرف مقابل شما چه می‌کند، این مهم است که شما چه می‌کنید. استراتژی و تاکتیک شما چیست. فرض کنید این تحلیل درست است، شما در برابر کسانی که بخواهند صحن مجلس را با هر نیتی به هم بزنند‌،‌ چه تاکتیکی دارید؟ نمی‌شود نسبت به این مسائل هم بی‌تفاوت بود.

حسین زاده چندان نیز نسبت به شکستن رای نواب رئیس نگران نیست. او می‌گوید: نایب رئیس مجلس شدن، نیاز به فرآیندهای آموزشی، فهم قانونی و... دارد. با توجه به حضور هر دو بزرگوار در مجالس قبلی و فهم خوبی که از قوانین و آیین نامه داخلی دارند، تا به این لحظه مدیریت این دو دوست و دو عزیز با توجه به اینکه اولین بار است که روی کرسی می‌نشینند را مثبت ارزیابی می‌کنم. اما باید این فرآیند را تقویت کنیم، باید دست به دست هم دهیم که هم کیفیت کار دوستان بالاتر برود و هم هماهنگی و همکاری ما با آنها بیشتر شود.

او تاکید می‌کند:‌ آقای مطهری با نوع مدیریتش در این ایام، رشد رای هم داشته است و رای آقای پزشکیان شکننده نیست و ثابت مانده است.

نقوی حسینی: این حرف توهین به همکاران من است

ادعای سروش را اصولگراهایی که به تندروها معروفند چندان واقعی نمی‌دانند. حسین نقوی حسینی، سخنگوی فراکسیون نمایندگان ولایی درباره آن به خبرآنلاین می‌گوید: واقعا بعید به نظر می‌رسد. اصلا به نظرم با واقعیت انطباق ندارد. حتی زمانی که آقای لاریجانی هست که بیشتر داد و فریاد تذکر و اخطار وجود دارد تا زمانی که آن دو نفر هستند. اتفاقا برداشت من بر اساس حرف‌هایی که از دوستان می‌شنوم این است که وقتی آنها ریاست جلسه را برعهده دارند، افراد سعی می‌کنند کمتر تذکر بدهند تا زمانی که آقای لاریجانی هست به خودش تذکر بدهند.

نماینده مردم ورامین معتقد است میزان داد و فریادها در صحن علنی هم به اینکه چه کسی رئیس باشد،‌ ارتباطی ندارد و درباره تدابیر اصولگرایان برای رسیدن به جایگاه نایب رئیسی نیز می‌گوید: اینکه فراکسیون اصولگرایان سعی می‌کند همه جایگاه‌های مجلس را بگیرد که   طبیعی است همه فراکسیون‌ها تلاش می‌کنند اما اینکه با برنامه‌ریزی کاری بکنند که نشان بدهند آقای مطهری نمی‌تواند مجلس را اداره کند، اجحاف بدی است یعنی توهین به همکاران من است. همکارانم هر زمان تشخیص بدهند تذکر یا اخطاری لازم است حتما این کار را می‌کنند و برایشان مهم نیست چه کسی رئیس است.

نقوی حسینی تاکید می‌کند: ما هیچ تدبیری نمی‌اندیشیم. موقع انتخاب هیات رئیسه، فراکسیون‌ها دور هم جمع می‌شوند و می‌نشینند  و با هم تصمیم می‌گیرند که به این سمت‌ها رای بدهند.  هیچکس از الان برای هیات رئیسه تصمیم نمی‌گیرد. همان هفته انتخابات، انتخابات داخلی برگزار می‌کنند و فراکسیون‌ها به انتخابات خود رای می‌دهد.