تدریجی کار کردن مهمترین وسیله برای تصویب تصمیم های دشوار است که شهروندان با آنها مخالف هستند.امروز دولت عربستان دم از فروش فقط 5 درصد از سهام شرکت آرامکو می زند و پس از آن که شهروند عادت کند و این اقدام را هضم نموده با آن همزیستی کرد آن وقت فروش کمیت های بیشتری از سهام در آینده از امور عادی و معمولی می شود دقیقا به مانند تحمیل مالیات های با نسبت های پایین و نیز لغو سوبسیدهای کالاهای اساسی و مواد سوختی.

به گزارش روز نو، روزنامه رأی الیوم درسرمقاله خود به آخرین تحولات در عربستان پرداخت و نوشت:دغدغه ها و دلهره های شهروندان عربستانی این روزها«سنگین» است؛ جنگ فرسایشی در یمن وجود دارد که کشورشان در آن گرفتار است و جنگ دیگری در سوریه وجود دارد که باز هم کشورشان در آن دست دارد، مالیات های علنی و پنهانی  روز افزون در چارچوب سیاست ریاضت اقتصادی غیرمنتظره که توقعش را نداشتند و آن را درک نمی کنند و دلایلش را نمی فهمند نیز وجود دارد، لیکن دغدغه برجسته تر  نزدیک شدن به اجرای  تصمیم دولت برای فروش شرکت نفتی«آرامکو»در سال آینده یا به عبارتی بهتر فروش 5 درصد از آن به شکل ارائه اولیه سهام آن در چارچوب طرح«چشم انداز 2030» شاهزاده «محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد برای تنوع بخشیدن به منابع درآمدزا و تکیه نکردن بر نفت است.

شرکت آرامکو درجه قداست اقتصادی و ملی و معنوی را نزد اکثریت قاطع شهروندان عربستانی اشغال کرده و آن را میراث سیاسی و ملی می دانند که نباید به آن خدشه ای وارد کرد به رغم آن که آنها اطلاعات زیادی درباره شرکت و مدیریت آن و حجم درآمدش و نیز طرف هایی که پول این شرکت به جیب آنها می رود، ندارند. برخی می گویند که 90 درصد از سود شرکت به جیب دولت و اعضای خاندان حاکم می رود این در حالی است که بقیه سودش نیز فرایند کاری و حقوق کارکنانش را تامین می کند. نزدیک شدن به  اسرار این شرکت به دلیل آن که بخشی از اسرار امنیت ملی به شمار می رود،ممنوع است.

علاوه بر آن چه گفته شد از دیگر دلایل نگرانی مردمی وجود 66 هزار کارمند است که 86 درصد از آنها از شهروندان عربستانی هستند و  پروژه های خصوصی سازی در همه کشورهای جهان به ضرر کارمندان تمام می شود و باعث اخراج بیشتر آنها و جایگزین کردن شان با کارمندان خارجی است.

آقای«جمیل فارس» میلیاردر و قطب صنعت جواهر آلات در عربستان همه را شگفت زده کرد زمانی که نگرانی اکثریت عربستانی را با درخواستی که از «ماجد القصیبی» وزیر سرمایه گذاری عربستان، نشان داد و گفت:« من چیز خاصی از اقتصاد نمی دانم لیکن از شما  و مسئولان خواهش و استدعا می کنم که آرامکو را نفروشید...نه 5 درصد و نه 1 درصد.»

آقای القصبی به این درخواست تاثیرگذار که مورد توجه بسیاری در شبکه های اجتماعی قرار گرفت با این گفته پاسخ داد که « اقتصاد عربستان از فروش سهام شرکت که انتظار می رود در جهان بزرگترین باشد و میلیارد ها دلار مهیا می کند استفاده می برد» لیکن این پاسخ برای هزاران نفری که در نشان دادن مخالفت شان روی هاشتاگ« ملت با فروش آرامکو مخالف است» و دیگری«آرامکو عزیز است» قانع کننده نبود.

«محمد الصبان» مشاور سابق «علی النعیمی» وزیر نفت  برکنار شده عربستان سکوت را شکست و به خبرگزاری رویترز گفت که پس از ارائه سهام آرامکو برای فروش عربستانی ها به شکل واقعی نگران شده اند این در حالی است که  دکتر« عمر المنیع» استاد دانشگاه «محمد بن سعود» در قیمت واقعی شرکت تردید کرد و گفت که قیمت آن به مرز 384 میلیار دلار در سایه مالیات بر درآمد دولتی که نزدیک به 84 درصد و قراردادهای امتیازی، می رسد و این رقم بسیار کمتر از ارزیابی های رسمی است که می گوید قیمت اش از دو تریلیون بیشتر است.

کارشناسان در خبرگزاری جهانی بلومبرگ با دکتر منبع موافق هستند و می گویند که قیمت واقعی آن کمتر از دو تریلیون دلار است و به مرز 500 میلیارد دلار می رسد و فروش 5 درصد از سهام آن برای خزانه دولت فقط 25 میلیارد دلار یا کمی بیشتر به ارمغان می آورد. مشتری ها نیز به چندین مساله پیش از خریدن توجه می کنند از جمله توان و قدرت عربستان سعودی برای حفظ ثباتش در منطقه ملتهب خاورمیانه و راضی کردن شهروندان نگران از سیاست های ریاضتی و نبود اصلاحات سیاسی و افزایش مالیات ها و کاهش حمایت از کالاهای اساسی و خدمات.

درست است که پادشاه عربستان در سفر به مالزی و اندونزی موفق به تضمین فروش نزدیک به 520 هزار بشکه در روز به شرکت پتروناس مالزی  که در آن هفت میلیارد دلار سرمایه گذاری کرده و نیز به پالایشگاه«سیلاکاپ» اندونزی شد لیکن تولید عربستاان سعودی بیش از ده میلیون بشکه در روز است و رشد دوباره تولید صخره ای آمریکا در سایه پیش بینی ها برای ماندن قیمت نفت در سقف  زیر 60 دلار در هر بشکه حداقل تا پایان سال جاری، یک منبع دیگر نگرانی برای عربستان را شکل می دهد.

اگر به آن چه شرکت هلندی «شل»درباره منابع انرژی های جایگزین و توسعه خودروهای برقی گفته و نیز پیش بینی های شرکت تویوتا درباره تولید همه خودروهایش با موتورهای هیدروژنی در سال 2050 توجه کنیم بنابراین به این نتیجه می رسیم که این جایگزین ها، تولید کنندگان نفت در خاورمیانه را در وضعیت دشواری قرار می دهد.

تجربه های گذشته به ما یاد داه است که تدریجی کار کردن مهمترین وسیله برای تصویب تصمیم های دشوار است که شهروندان با آنها مخالف هستند.امروز دولت عربستان دم از فروش فقط 5 درصد از سهام شرکت آرامکو می زند و پس از آن که شهروند عادت کند و این اقدام را هضم نموده با آن همزیستی کرد آن وقت فروش کمیت های بیشتری از سهام در آینده از امور عادی و معمولی می شود دقیقا به مانند تحمیل مالیات های با نسبت های پایین و نیز لغو سوبسیدهای کالاهای اساسی و مواد سوختی.

فروش سهام شرکت آرامکو حتما با اعتراض هایی قوی توسط ملت عربستان مواجه می شود لیکن گرفتن زهر این اعتراض ها کار آسانی نیست. این یک آزمون واقعی برای رهبران عربستان است که در سایه بحران های اقتصادی و جنگ های منطقه ای باز به روی همه احتمال ها، صورت می گیرد و ما در این روزنامه رأی الیوم نگرانی ملت عربستان را درک می کنیم و صدای مان را با صدای اش همراه می کنیم و با خصوصی سازی این شرکت که برای عربستانی ها از زمان دولتی کردنش در تقریبا شصت سال پیش و بازگرداندن مالکیت آن با صاحبانش برای، تخم طلا می گذارد، مخالفت می کنیم.