همه چیز از بالا رفتن تعداد ملی پوشان پرسپولیس شروع شد. سرخ ها در بازار تابستانی خریدهای خوبی کردند. بیرانوند، حسینی و امیری و اضافه شدن این نفرات ملی پوش به ملی پوشان قدیمی‌تر مثل طارمی، رضاییان و انصاری مولودی داشت به اسم «بالا رفتن ملی پوشان پرسپولیس» اتفاقی که هم خوب است و هم بد. خوبی آن در این است که قدرت پرسپولیس بالا می‌رفت که رفت و بدی این اتفاق هم در این است که برانکو در دوران تعطیلات تیمش را به صورت کامل در اختیار نداشت.

سرمربی سرخ پوشان اولین واکنش نسبت به این موضوع را همان ابتدای فصل بروز داد. او چنان گرد و خاکی کرد که فدراسیون و سرمربی یک دنده تیم ملی را وادار به عقب نشینی کرد. اردوی تیم ملی در ارمنستان لغو شد تا برانکو با بیشترین نفراتش دوران آمادگی پیش از فصلش را سپری کند. اتفاقی که بهرحال به سود پرسپولیس شد.

تنش فروکش کرده بین برانکو و کی روش بر سر ملی پوشان پرسپولیس در نیم فصل هم تکرار شد. برانکو که یکبار با این شیوه نتیجه گرفته بود، دوباره گرد و خاک کرد و این بار هم از کرده خود نتیجه گرفت. اردوی تیم ملی در امارات نیمه کاره و کم اثر رها شد. اما کی روش این بار نخواست کوتاه بیاید و در مقابل مصاحبه طوفانی برانکو علیه تیم ملی و اردوهای آن و سرمربی‌اش به شدت موضع گرفت. 

اولین اقدام کی روش بیرون کردن همه ملی پوشان پرسپولیس از اردوی امارات و سپس لغو کردن کل اردو بود. اما این اقدامات دل کی روش خنک نکرد و او طبق معمول یک بیانیه آتشین نوشت. در حالی که انتظار می‌رفت برانکو هم محکم تر از قبل پاسخ کی‌روش را بدهد تا جنگ مربیان سابق و فعلی تیم ملی بر سر چند بازیکن ملی پوش داغ تر از قبل شود، برانکو با یک چرخش صد و هشتاد درجه ای نه تنها پاسخ کی روش را نداد، بلکه از در دوستی و تعامل با وی در آمد. 

یکی دو روز قبل از انتشار بیانیه کی روش، مهدی تاج که از تنظیم این بیانیه توسط مربی عاصی تیم ملی‌اش آگاه بود و نتوانسته بود او را از این تصمیم منصرف کند، راه چاره را در تعامل با جبهه مقابل در این دعوا می‌جوید. برگزاری جلسه‌ای نه چندان محرمانه اما پشت درهای بسته با علی اکبر طاهری مدیرعامل پرسپولیس. جلسه‌ای که از مفاد مطروحه آن خبری در دست نیست، اما خروجی‌اش سکوت برانکو در برابر کی روش بود. برانکویی که خودش آتش این دعوا را روشن کرده بود.

گویی بعد از قانع شدن مدیرعامل پرسپولیس، سرمربی این تیم هم قانع می‌شود که از این سکوت ضرر نخواهد کرد. 

از اصلی ترین معضلاتی که این روزها دامنگیر باشگاه پرسپولیس شده و حتی این باشگاه را با خطر کسر امتیاز از سوی فیفا مواجه کرده، خطر کسر امتیاز به خاطر بدهی به یک سرمربی سابق است. تنبیهی که ممکن است به دلیل پرونده قطور شکایت ژوزه مانوئل از باشگاه پرسپولیس از سوی فیفا نسبت به این باشگاه اعمال شود.

آرامش نسبی باشگاه پرسپولیس در مواجهه شدن با این خطر قدری سئوال برانگیز است. به خصوص بعد از تعاملی که بین مدیران ارشد فوتبال ایران و مدیران باشگاه پرسپولیس پیش آمد. تعاملی که منجر به سکوت معنادار برانکو در مقابله با حملات تند کی‌روش و حتی گمانه زنی‌های عجیب رسانه‌ها در مورد وی شد. در این میان اما آرامش مدیران باشگاه توام با سکوت همزمان و معنا دار برانکو بعد از گرد و خاک اولیه‌اش ایجاد سئوال می‌کند. 

یکی از سئوالات متبادر در ذهن این است که آیا در بین تعاملات نا نوشته پرسپولیس و فدراسیون در مقابل بر هم نزدن آرامش کی روش و تیم ملی در سال جام جهانی از سوی برانکو با پیشه کردن سیاست سکوت، پرداخت مطالبات ژوزه مانوئل از محل مطالبات فدراسیون فوتبال از فیفا هم دیده شده یا خیر؟

اتفاقی که اگر روی دهد می‌تواند به قیمت اجحاف به همه باشگاه های فوتبال ایران، امنیت و آرامش را برای پرسپولیس به ارمغان بیاورد. چرا که بهرحال اگر فدراسیون مطالباتی از فیفا داشته باشد، این پول به همه فوتبال ایران تعلق دارد نه فقط پرسپولیس.

هرچند اگر این اتفاق هم بیفتد، قطعا این پول از سوی باشگاه پرسپولیس بعدها به فدراسیون باز گردانده خواهد شد. اما چه زمان و به چه طریق، مشخص نیست.