یک گزارش درباره گور خوابی عده ای از مردم همین حوالی، در صفحه نخست یک روزنامه و بعد، انتشار گسترده آن درصفحات مجازی، یک نامه از اصغر فرهادی به حسن روحانی و سپس آغاز واکنش‌های مسئولین و مقامات به اینکه "گور خوابی در ایران ؟! مگر می‌شود؟ وامصیببتا! رسیدگی کنید... "


به گزارش روز نو؛ دم دمای انتخابات است. در این روزها همیشه بعضی چیزها که اصلا شاید فکرش را نمی‌کردید، می‌شود اسباب بازی سیاست ورزان. برای آنکه با همین بعضی چیزها، پتکی بسازند وبرسر یکدیگر بکوبند و از کوباندن آن، خویش را منجی و رقیب را اهریمنی توصیف کنند.
سیاسیون از وقتی سرو صدای گورخوابی چندین و چند ساله برخی از مردم زیر پوست شهربلند شده؛ هریک تصمیم گرفته اند تا خویش را از دیگری متاثرتر نشان دهند و مصمم‌تر در برطرف کردن این ماجرا؛ حق دارند! آخر سه ماه تا اردیبهشت 96 بیشتر نمانده.
شاید برای همین است که حسن روحانی؛ سراسیمه، در باره دریافت نامه یک هنرمند که از متن آن بغض کرده سخن گفت و ادامه داد: "کارتن خواب دیده بودیم، فقر دیده بودیم اما گورخواب ندیده بودیم. " حسن روحانی که می‌داند عدم واکنش او نسبت به این نامه به ضرر خودش در آستانه انتخابات، تمام خواهد شد،تاکید کرد که نباید در جامعه شاهد چنین مسائلی باشیم و...البته از درنصیحت‌های حکیمانه برآمد و به اصطلاح غصه مردمانش را هم می‌خورد که نباید چنین کسانی را در کشور داشته باشیم.
ماجرا آنقدر بغرنج شد و دیدگاه منفی نسبت به دولت، شهرداری و دیگر نهادها زیاد شد که همه مسئولین در راستای پاک کردن صورت مسئله دست به کار شده و برای جمع آوری گورخواب‌های قبرستان شهریار به هر نحوی که شده با زور یا با زبان خوش، با بردن آنها (گورخواب‌ها) به گرمخانه و یا یک جای نامعلوم، این ماجرا را حل و فصل کردند.
کمک یا نمایش؟
در این بین رئیس دولت یازدهم نیز که می‌دید مخالفین او در چند ساعت همه گناه این معضل اجتماعی را به گردن وی انداخته‌اند، به جای سخن، وارد عمل شد. نمونه‌اش حضور عصر پنجشنبه محمد نهاوندیان رئیس دفتر رئیس جمهوری به اتفاق جمعی از مسئولان بود که پس از بازدید از گورستان نصیرآباد باغستان شهریار، گفت: "در راستای درمان، جمع آوری و ایجاد فرصت شغلی برای معتادان(اکثر گورخواب‌ها معتادبودند)، گزارش‌هایی از اقدامات صورت گرفته ارائه شد. "
نهاوندیان تاکید کرد: "باید بر امکانات موجود افزوده شود و در این خصوص هم تصمیمات خوبی در رابطه با احداث مرکز گرمخانه و مرکز اقامت و خوابگاه اتخاذ شد و امیدواریم در فاصله زمانی بسیار کوتاه احداث شود. "
در همین رابطه علی ربیعی وزیر کار هم گفت: "معتادان متجاهر دفترچه بیمه سلامت دریافت می‌کنند، "او همچنین خبر از بستری شماری از معتادان گورخواب در یکی از مراکز ترک اعتیاد داد.
حرف‌های ربیعی، نهاوندیان، رئیس جمهور و عکس‌ها و تصاویری که یکی پس از دیگری از دیدار آنها از این افراد (معتادین گورخواب و کارتن خواب) گرفته می‌شود.شاید بیش از هرچیز شائبه تبلیغاتی بودن و "شوآف" مسئولین دولتی را در اذهان تداعی می‌کند اما قضیه آن است که گورخوابی ده‌ها نفر در این شهر، برای خیلی‌های دیگرنیز فرصت تبلیغاتی انتخابات خوبی ایجاد کرده است.
**هولوکاست مولاوردی؟
نمونه‌اش حملات رسانه‌های اصولگرا به دولت و از جمله کسانی مثل "مولاوردی" معاون رئیس جمهور است، مثلا روزنامه وطن امروز که در شماره پنجشنبه خود با تیتر: "هولوکاست بینوایان " با استناد به مصاحبه ای که مولاوردی در اواخر آبان 1394، در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر آنکه «آیا دولت برنامه‌ای برای عقیم کردن زنان کارتن خواب معتاد مبتلا به ایدز دارد یا نه؟» انجام داده، «در باره پیشنهاد ضد بشری عقیم سازی کارتن خواب‌ها و حاشیه‌نشین‌ها از زبان معاون رئیس‌جمهور و روشنفکر نمایان»داد سخن می‌دهد و چنین وانمود می‌کند که گویی پیشنهاد مولاوردی در یکی دو روز اخیر و ناظر بر قضیه گورخوابی بوده است، تا به این شکل معاون رئیس جمهور را متهم به آن کنند که راهبردش عقیم‌کردن گورخواب‌هاست!
**لباس رزم قالیباف
اما حمله به دولت واستفاده تبلیغاتی و انتخاباتی از موضوع گورخواب‌ها مختص رسانه‌های اصولگرا نیست، بلکه از قرار معلوم، کاندیداهای احتمالی سال 96 که از همین الان خیز خود را برای ریاست بر قوه مجریه در سال 96 برداشته‌اند هم این معضل را بهانه خوبی برای مانور تبلیغاتی شان می‌دانند. در این میان چه کسی بهتر از محمد باقر قالیباف که در اینستاگرامش می‌نویسد: روحانی باید با زندگی در بین این مردم متوجه پدیده گورخواب‌ها می‌شدو نه با نامه یک هنرمند! و این باعث شرمندگی است ! " کنایه قالیباف هر چند بسیار کنایه گزنده ای است اما تنها حرف تبلیغاتی و انتخاباتی وی نیست بلکه او نیز دست به " شو آف‌های " دلسوزانه خاص خودش زده است... شوآف‌هایی ازجنس شوآف‌های گرمخانه‌ای!!"
**گرمخانه از کجا شروع شد؟
سال 86 بود ! برف زمستانی آن سال، رکورد نیم قرن پایتخت در سرما را شکست. دمای آن روزها حتی به زیر 15 درجه رسید؛ و این یک فاجعه برای شهرداری تهران و محمد باقر قالیباف بود. افزایش فوت کارتن خواب‌ها براثر سرما.
از همان سال به طور جدی تاسیس و ساخت سوله‌هایی تحت عنوان گرمخانه در دستور کار قرار گرفت تا آمار مرگ و میر ناشی ازیخ زدگی کارتن‌خواب‌ها را کاهش دهد و فشار را از روی دوش شهرداری نیز همین طور.
سوله‌هایی که کمی بعد به ابزار خوب تبلیغاتی قالیباف تبدیل شد؛ اوهر ساله گروهی از خبرنگاران را به این گرمخانه‌هامی برد و با انتشار چند عکس از این سوله‌های موسوم به گرمخانه؛ خودی نشان می‌داد. گرمخانه‌هایی که یک شب تا صبح در اختیار بی‌خانمان‌ها، معتادین یا متکدیان بود تا تاریکی شب را درجایی به غیر از کنار جوی‌های آب یا کوچه‌های خلوت و یا خرابه‌های ترسناک سر کنند.
ابزار تبلیغاتی گرمخانه ای! قالیباف اما امسال خیلی معنادارتر به کار آمد ! او چهارشنبه هفته گذشته درست بعداز ماجرای گور خواب‌های شهریار، گرمخانه‌ها را برای خبرنگاران، رو کرد ! تا بگوید وضعیت شهریار با تهرانی که من شهردار آنم،زمین تا آسمان فرق می‌کند او با نمایش هفته پیش گرمخانه‌ها به خبرنگاران، کنایه‌هایش به حسن روحانی را تکمیل کرد.
از سویی اگرچه در گذشته از خیلی از این گرمخانه‌ها بوی تعفن می‌آمد و کسی کاری به این نداشت که این افراد(متکدیان و معتادین پناه برده به گرمخانه ) به حمام می‌روند یا نه و بهداشت‌شان چگونه است؟، اما این بار برای آنکه این عده خیلی بهتر در جلوی دوربین‌ها به چشم بیایند و رسیدگی مسئولین به این افراد هم بیشتر "برند" شود و قالیباف عزیزتر موهایشان‌ کوتاه شد، به حمام رفتند و با لباس‌هایی متحدالشکل در مقابل خبرنگاران قرار گرفتند. نمادی دیگر از تبلیغاتی بودن گرمخانه‌های آقای شهردار در واپسین روزهای سال 95.
**جلیلی با قالیباف درافتاد!
" چیزی که عوض دارد گله ندارد "این مثال، حکایت قالیباف است و کنایه ای که سعید جلیلی دوروزپیش درباره مسئله گورخواب‌ها نثار او می‌کند.
سعید جلیلی دیگر کاندیدای محتمل سال 96، نیز اکنون به بازی گورخواب‌ها اضافه شده و هم به روحانی و البته هم به قالیباف طعنه می‌زند ؛ با این جمله که:" نگرانی نسبت به کارتن خواب‌ها زمانی می‌تواند درست باشد که از حقوق‌های نجومی و املاک نجومی هم شرمسار باشید."
جلیلی با این کنایه اش به املاک نجومی ثابت کرد که در انتخابات 96 بازهم خواهد آمد و البته هرگز هم قرار نیست با کسی مثل محمد باقر قالیباف در یک جبهه قرار بگیرد بلکه با او به رقابت می‌پردازد، حتی اگر مجبور شود گورخواب‌ها را هم به املاک نجومی و حقوق‌های نجومی ربط دهد و حتی اگر مجبور شود با شهردار تهران درافتد.
**تکاپو برای... ؟!
مسئله گورخواب‌ها اکنون خیلی‌هارا به تکاپو انداخته، تکاپوبرای نمایش... نمایش خوب بودن، نمایش دلسوز بودن،نمایش به فکر مردم بودن.
و البته بهانه خوبی نیز هست برای از خجالت رقبای سال 96 درآمدن !
شاید مسئله گورخوابی شهریار، به طور ضربتی، لا اقل در ظاهر هم که شده! حل شد؛ اما پرسش اصلی اینجاست که اگر موضوع گزارش گورخواب‌ها نه در سه ماه مانده به انتخابات 96، بلکه در میانه‌های دولت حسن روحانی نیز رخ داده بود تا همین حد نسبت به آن در سطح مقامات واکنش نشان داده می‌شد؟
مسئله گورخواب‌ها هم در داخل کشور و هم در خارج از آن واکنش‌های زیادی داشت، اما آنجایی دردناک است که بدانیم نه درداخل و نه در خارج، این واکنش‌ها به خاطر خود موضوع گورخواب‌ها نبود ؛
تنها نگاهی به واکنش‌های بین المللی به این موضوع می‌تواند این مطلب را عیان کند که خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های متعدد اروپایی، ترکیه‌ای، عربی این گزارش (گورخوابی شهریار) را فرصت خوبی برای امیال مغرضانه خود بدانند و گورخوابی را نمادی از ایران معرفی کنند تا از این طریق، کشورما را عقب مانده ترو فقیرتر از خیلی دیگر از جهان سومی‌ها نشان دهند. (درحالی که این اتفاق در پیشرفته‌ترین کشورهای غربی هم دیده می‌شود.)
**فرصت عرض اندام
اما ماجرای تلخ تر از آنجایی شروع می‌شود که حسن روحانی‌ها، قالیباف‌ها و سعید جلیلی‌ها نیز این زمان را فرصتی برای عرض اندام‌های تبلیغاتی و انتخاباتی خود دانسته و نه ریشه کنی اصل موضوع.
ازسویی هر چند روحانی در صحبت‌هایش پیشنهاد می‌دهد که برای حل این معضل باید اختلافات جناحی کنار رود اما قالیباف و جلیلی با عکس‌العمل‌هایشان نشان دادند که پیشنهاد روحانی برای آنها محلی از اعراب ندارد.
به طور مسلم، آنچه در مسئله گورخواب‌ها در داخل کشور روی داده است اتفاقی یک ساله یا ده ساله نیست؛ مسئله چهاردهه است.
و از آنجایی که ریشه کنی فقر و اعتیاد، همواره یکی از شعارهای کاندیداهای ریاست جمهوری ایران بوده، هست و خواهد بود – هرچند هیچ وقت به‌تحقق نپیوندد- اکنون سوداگران ریاست جمهوری سال96، با استفاده ابزاری از مسئله (گورخواب‌ها) دست به یک تجارت سیاسی و کثیف از طریق بازی با حیثیت گروهی از مردم این شهر زده‌اند و با بهره‌برداری از فلاکت عده ای بخت برگشته در شهریار! به خودنمایی و تبلیغات خویش مشغولند تا شاید با این روش رای آوری شان فزون‌تر شود و کامیابی‌شان در اردیبهشت آینده محتمل تر.
روحانی، جلیلی، قالیباف و رسانه‌های اصولگرا، امروز در آزمونی قرار گرفته اند که از این طریق زوایای پنهان خود را بیش از گذشته به نمایش گذاشتند.

از آنجایی که ریشه کنی فقر و اعتیاد، همواره یکی از شعارهای کاندیداهای ریاست جمهوری ایران بوده، هست و خواهد بود – هرچند هیچ وقت به تحقق نپیوندد- اکنون سوداگران ریاست جمهوری سال 96، با استفاده ابزاری از مسئله (گورخواب‌ها) دست به یک تجارت سیاسی و کثیف از طریق بازی با حیثیت گروهی از مردم این شهر زده اند و با بهره برداری از فلاکت عده ای بخت برگشته در شهریار ! به خودنمایی و تبلیغات خویش مشغولند

مسئله گورخواب‌ها اکنون خیلی هارا به تکاپو انداخته، تکاپوبرای نمایش... نمایش خوب بودن، نمایش دلسوز بودن، نمایش به فکر مردم بودن.
و البته بهانه خوبی نیز هست برای از خجالت رقبای سال 96 درآمدن !

*آفتاب يزد