یک سهامدار حقیقی از احتمال کاهش بهره مالکانه شرکت های سنگ آهنی در بودجه 96 خبر داد.

سید علیرضا ناجی در گفت و گو با خبرنگار بورس 24 اعلام کرد که خوشبختانه بدعت های گذاشته شده توسط دولت قبل در دولت کنونی در حال فروپاشی است و پس از اصلاح قیمت خوراک گار پتروشیمی ها که به تعیین فرمولی بلند مدت و نسبتا منطقی منتج شد هم اکنون بهره مالکانه شرکت های سنگ آهنی به صورت شناور محاسبه می شود.

وی با بیان این که تخمین اولیه نشان می دهد که شرکت های تولید کننده سنگ آهن حاضر در بورس فقط در سه سال گذشته چیزی در حدود 5 هزار میلیارد تومان بهره مالکانه به دولت پرداخت کرده اند،تصریح کرد:این پرداخت های سنگین سرعت حرکت این شرکت ها برای تولید محصول نهایی یعنی فولاد را کند کرده است.

ناجی گفت:متاسفانه در دولت گذشته فشار به شرکت های تولید کننده سنگ آهن برای دریافت بهره مالکانه افزایش یافت و کار به جایی رسید که این شرکت ها 30 درصد از فروش خود را باید بابت حق دولت پرداخت می کردند اما در نهایت تلاش خبرگان و البته دلسوزان صنعت سبب شد تا بهره مالکانه از 15 تا 18 درصد به صورت شناور تعیین شود به گونه ای که شرکت هایی که بیشتر به سمت محصول نهایی حرکت کرده اند بهره مالکانه کمتری را بپردازند حال آن که این پرداخت ها هنوز هم بالاست و سبب شده سالانه عددهای درشتی از جیب سهامدار که دولت ادعای حمایت از آن ها را دارد به جیب دولت برود.از طرفی دیگر بیش از 9 هزار میلیارد تومان پروژه جدید از گندله سازی گرفته تا فولاد خام در شرکت هایی همچون چادرملو و گل گهر پیش بینی شده که این پرداخت های سنگین شرکت های مزبور را در پیشبرد این پروژه ها با مشکل مواجه ساخته است.

این سهامدار حقیقی با بیان این که در مذاکره با کمیسون اقتصادی مجلس و کمیسیون تلفیق بودجه دغدغه های صنعت سنگ آهن مطرح شده است و خوشبختانه نمایندگان دلسوز نسبت به آینده کشور برای خودکفایی در تولید فولاد به این جمع بندی اولیه رسیده اند که بهره مالکانه جا برای کاهش دارد.البته درخواست ما کاهش 30 درصدی نسبت به سال گذشته است که امیدواریم به این مهم توجه شود.

این فعال حقیقی بازار سرمایه با اشاره به ترکیب سهامداران سنگ آهنی گفت:این صنعت در بورس مورد هجمه سفته بازان قرار نگرفته است و سهامداران آن قدیمی و وفادار هستند و با دید کمک به صنعت سنگ آهن و منتفع شدن از سرمایه گذاری بلند مدت سهام شرکت های تولید کننده سنگ آهن را مورد انتخاب قرار داده اند.از طرفی سهامداران عدالت و بازنشستگان هم در این صنعت سهم دارند.پس به نظرم دولت و مجلس نباید به این صنعت مثل سایر صنایع نگاهی انتفاعی داشته باشد چرا که وقتی مردم با سرمایه گذاری خرد در این شرکت های تولید کننده ماده اولیه فولاد مشارکت کرده اند می خواهند این پیام را به مسئولان امر بدهند که حمایت از این صنعت و صیانت از منابع معدنی ایران و هدایت آن ها در راه رسیدن به خودکفایی در تولید محصول مهمی چون فولاد چقدر اهمیت دارد.

این کارشناس بازار سرمایه در برابر این سوال که با توجه به رشد قیمت سنگ آهن در بازارهای جهانی چرا همچنان به دنبال کاهش بهره مالکانه هستید،گفت:قیمت تابعی از مکانیزم عرضه و تقاضاست.قرار نیست هر شرکتی که با افزایش نرخ مواجه شده را خالی کرد به بهانه این که پولدار است.متاسفانه همین نگاه غلط در دولت گذشته سبب شد تا خیلی از بنگاه های تولیدی ورشکست شده یا در آستانه ورشکستی قرار بگیرند.چطور سوال نمی کنید زمانی که سنگ آهن به 30 دلار یا حتی کمتر آن رسیده بود این شرکت ها چگونه ادامه حیات می دادند و سهامداران و ذی نفعان آن چگونه با عدم دریافت سود سعی کردند شرکت ها را زنده نگاه دارند!الان این صنعت همچنان بابت بهره مالکانه سنگین سال های قبل به دولت بدهکار است و اساسا توان پرداخت ندارد.در این حال یک مقام سنگ آهنی مذاکرات با خانه ملت برای کاهش بهره مالکانه را سازنده خواند.

مرتضی علی اکبری معاون اقتصادی و مالی سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات در گفت و گو با بورس 24 مذاکره با خانه ملت و نمایندگان دولت در خصوص کاهش بهره مالکانه در بودجه 96 را تائید کرد و گفت: در اغلب کشورهای دنیا این رقم به دلیل رکود از شرکت ها اخذ نمی شود اما در کشور ما بهره مالکانه بخش عمده ای از سود تولید کنندگان این صنعت را می بلعد.

بنیادی نگر:

تکمیل زنجیره تولید یعنی تولید سنگ آهن تا فولاد توسط سنگ آهنی ها در حال تکمیل می باشد ازسوی دیگر بهره برداری از طرح های افزایش تولید و فروش در کنار رشد قیمت ها سبب روند رو به رشد سودآوری در شرکت های این گروه شده که چشم انداز مثبتی را نیز برای سال 96 به همراه دارد.

البته در مقطع فعلی به دلیل رشد شتابان قیمت سنگ آهن صادراتی به نسبت فروش داخلی شکاف عمیقی در قیمت فروش به وجود آمده و به نوعی ارزان فروشی در محصولات سنگ آهنی ها سبب شده که از رشد قیمت های جهانی سنگ آهن تاثیر شایسته ای را نپذیرندهمین امر احداث کارخانجات تولید فولاد و تکمیل هر چه سریعتر زنجیره فولاد را توسط این شرکت ها توجیه پذیر و به نظر می رسد طی سال های آتی شاهد مشخص شدن تاثیرات این حرکت مثبت سنگ آهنی ها باشیم.

با وضعیت موجود کاهش بهره مالکانه حداقل کمکی است که می توان به این صنعت برای رشد سریعتر به منظور تامین نیازهای داخلی نمود فراموش نشود تا چند سال آتی با افتتاح طرح های فولادی نیاز به کنسانتره و گندله افزایشی و در صورت عدم توسعه صنعت سنگ آهن واردات این محصولات و خروج ارز اجتناب ناپذیر خواهد بود پس در نهایت کاهش بهره مالکانه و صرف این هزینه ها در طرح های توسعه ای شرکت های سنگ آهنی سبب تامین نیازهای داخلی و عدم نیاز به واردات خواهد شد.