آيت‌ا... مصباح‌يزدي مي‌گويد كه «در مساله ولايت‌فقيه، من در بين سياسيون فرد كاملا باورمند به ولايت‌فقيه بر اساس قرائت امام خميني را سراغ ندارم. البته برخي به خاطر ساكت كردن مردم يا ملاحظاتي سخناني درباره ولايت‌فقيه بر زبان مي‌آورند، اما نوع رفتار و برخي ديدگاه‌هاي آنان نشان مي‌دهد كه در دل چندان به اين موضوع اعتقاد و باور ندارند.»
آيت‌ا... مصباح‌يزدي مي‌گويد كه «در مساله ولايت‌فقيه، من در بين سياسيون فرد كاملا باورمند به ولايت‌فقيه بر اساس قرائت امام خميني را سراغ ندارم. البته برخي به خاطر ساكت كردن مردم يا ملاحظاتي سخناني درباره ولايت‌فقيه بر زبان مي‌آورند، اما نوع رفتار و برخي ديدگاه‌هاي آنان نشان مي‌دهد كه در دل چندان به اين موضوع اعتقاد و باور ندارند.»
به گزارش روز نو؛ نكته قابل تامل در اين اظهارات خطاب او به همه سياسيون اعم از اصلاح‌طلب و اصواگراست و تفاوتي ميان آنها قائل نشده است و بي‌ترديد مخالفت‌هايي درباره آنچه علامه مصباح بيان كرده وجود دارد؛ چرا كه او بدون لحاظ كردن معيارهاي لازم و بدون ارزيابي ميزان ولايتمداري سياسيون آنها را به عدم باورمندي به ولايت فقيه بر اساس قرائت امام خميني متهم كرده است. اين مشي مصباح‌يزدي يعني باورمند نبودن سياسيون به ولايت فقيه البته بااظهارات قبلي او به ميزاني همخواني ندارد، چنانكه در سايت مصباح‌يزدي به نقل از او آمده است: «درحكومت اسلامي پيوندي عاطفي و معنوي بين حاكم و مردم برقرار است و هم حاكم به كار و حكومت خود از دريچه ارادي وظيفه و تكليف شرعي نگاه مي‌كند و هم مردم به قصد قربت و انجام يك واجب شرعي از نظام اسلامي اطاعت و حمايت مي‌كنند. از اين رو در نظام اسلامي از صدر تا ذيل روح ايمان و تقوا حاكم است و به همين سبب نيز تعهد و صفا و صميميت در آن بسيار پررنگ است. به راستي چقدر فاصله است بين چنين نظامي و بين نظام و حكومتي كه مردم قلبا هيچ تعهد و عاطفه‌اي نسبت به آن ندارند و دستگاه حاكم را مشتي افراد فاسد و رانت‌خوار مي‌دانند كه به جاي منافع مردم تنها به منافع خويشان و دوستان و حزب متبوعشان فكر مي‌كنند.» از آنجا كه بخش عمده‌اي از سياسيون كشور ما در قالب حزب در حكومت اسلامي فعال هستند پس ادعاي عدم باورمندي آنها به ولايت فقيه با پيوند عاطفي مورد اشاره علامه مصباح در گذشته همخواني ندارد.
اظهاراتي براي اعلام پايان سياست‌ورزي؟
از سوي ديگر درباره اظهارات اخير مصباح‌يزدي كه سياسيون اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا را به باورمند نبودن به ولايت‌فقيه بر اساس قرائت امام خميني متهم كرده است مي‌توان گمانه ديگري را مطرح كرد. آیت‌ا... مصباح در زماني كه بسياري از بزرگان و علما خود را از ورود صريح و شفاف به سياست منع كرده بودند، به حمايت از احمدي‌نژاد پرداخت و پس از نااميد شدن از نتايج پيش‌بيني شده از سوي خود و در نتيجه اين حمايت‌ها رهبري جبهه پايداري را عهده‌دار شد كه متشكل از وزراي جدا شده از كابينه احمدي‌نژاد و تعدادي از شاگردان خودش بود كه اين جبهه هم دوام زيادي نداشت و با خروج تدريجي اعضاي آن زير چتر مصباح‌يزدي، جبهه پايداري ديگر معنا و مفهوم يك محفل سياسي با برنامه‌هاي در نظر گرفته از سوي مصباح‌يزدي را نداشت. بنابراين علامه در قم تنها ماند و شايد اين اظهارات راهكاري براي اعلام پايان سياست‌ورزي آيت‌ا... مصباح‌يزدي بوده باشد.
ديدگاه ميانه مصباح‌يزدي درباره دولت
مصباح‌يزدي به موضوعات ديگر هم اشاره كرده بود. او با اشاره به اينكه در هر عرصه‌اي افراط و تفريط وجود دارد، افزود:«در حال حاضر برخي سياه نمايي مي‌كنند كه با اين اوضاع واحوال انقلاب و اسلام ازدست‌رفته و كاري نمي‌شود كرد و از آن‌سو كساني را داريم كه مي‌خواهند همه‌چيز را توجيه كنند و حال‌آنكه روش درست اين است كه با نگاه اميدوارانه به آينده، واقع‌نگر باشيم.» اين استاد حوزه همچنين با اشاره به اينكه وضع فرهنگي فعلي جامعه به‌ويژه در رابطه با بخش عظيمي از اقشار تحصيلكرده و دانشگاهي متاثر از فرهنگ غربي است، بيان كرد: «بي‌شك نقش دولت و وزارت علوم و ارشاد هم بسيار مهم است و اين‌طور نيست كه ما فقط اتكاي به چند همايش و سمينار و مقاله علمي كنيم و از حوزه اجرا و سیاستگذاري غافل شويم.» در اين بخش آيت‌ا... مصباح‌يزدي موضع متفاوت با افراد را در نظر گرفته و اتهامات بزرگي را متوجه دولت نكرده، بلكه به آنها توصيه كرده كه بيشتر به موضوعات فرهنگي بپردازند، اما درباره بخش نخست كه نسبت به سياه نمايي درباره انقلاب انتقاد كرده است مي‌توان درباره چرايي اين ديدگاه علامه مصبح گمانه‌هايي را مطرح كرد؛ از جمله اينكه او با نادرست دانستن دو ديدگاه درباره انقلاب مسيري را مشخص كرده كه نگاه اميدوارانه به آينده است. به نظر مي‌رسد اين بخش از اظهارات مصباح‌يزدي كه پس از متهم كردن سياسیون به عدم ولايت باورمندي سياسيون به ولايت فقيه بيان شده، براي كاستن از موج انتقادات است.
به گزارش روز نو؛ نكته قابل تامل در اين اظهارات خطاب او به همه سياسيون اعم از اصلاح‌طلب و اصواگراست و تفاوتي ميان آنها قائل نشده است و بي‌ترديد مخالفت‌هايي درباره آنچه علامه مصباح بيان كرده وجود دارد؛ چرا كه او بدون لحاظ كردن معيارهاي لازم و بدون ارزيابي ميزان ولايتمداري سياسيون آنها را به عدم باورمندي به ولايت فقيه بر اساس قرائت امام خميني متهم كرده است. اين مشي مصباح‌يزدي يعني باورمند نبودن سياسيون به ولايت فقيه البته بااظهارات قبلي او به ميزاني همخواني ندارد، چنانكه در سايت مصباح‌يزدي به نقل از او آمده است: «درحكومت اسلامي پيوندي عاطفي و معنوي بين حاكم و مردم برقرار است و هم حاكم به كار و حكومت خود از دريچه ارادي وظيفه و تكليف شرعي نگاه مي‌كند و هم مردم به قصد قربت و انجام يك واجب شرعي از نظام اسلامي اطاعت و حمايت مي‌كنند. از اين رو در نظام اسلامي از صدر تا ذيل روح ايمان و تقوا حاكم است و به همين سبب نيز تعهد و صفا و صميميت در آن بسيار پررنگ است. به راستي چقدر فاصله است بين چنين نظامي و بين نظام و حكومتي كه مردم قلبا هيچ تعهد و عاطفه‌اي نسبت به آن ندارند و دستگاه حاكم را مشتي افراد فاسد و رانت‌خوار مي‌دانند كه به جاي منافع مردم تنها به منافع خويشان و دوستان و حزب متبوعشان فكر مي‌كنند.» از آنجا كه بخش عمده‌اي از سياسيون كشور ما در قالب حزب در حكومت اسلامي فعال هستند پس ادعاي عدم باورمندي آنها به ولايت فقيه با پيوند عاطفي مورد اشاره علامه مصباح در گذشته همخواني ندارد.
اظهاراتي براي اعلام پايان سياست‌ورزي؟
از سوي ديگر درباره اظهارات اخير مصباح‌يزدي كه سياسيون اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا را به باورمند نبودن به ولايت‌فقيه بر اساس قرائت امام خميني متهم كرده است مي‌توان گمانه ديگري را مطرح كرد. آیت‌ا... مصباح در زماني كه بسياري از بزرگان و علما خود را از ورود صريح و شفاف به سياست منع كرده بودند، به حمايت از احمدي‌نژاد پرداخت و پس از نااميد شدن از نتايج پيش‌بيني شده از سوي خود و در نتيجه اين حمايت‌ها رهبري جبهه پايداري را عهده‌دار شد كه متشكل از وزراي جدا شده از كابينه احمدي‌نژاد و تعدادي از شاگردان خودش بود كه اين جبهه هم دوام زيادي نداشت و با خروج تدريجي اعضاي آن زير چتر مصباح‌يزدي، جبهه پايداري ديگر معنا و مفهوم يك محفل سياسي با برنامه‌هاي در نظر گرفته از سوي مصباح‌يزدي را نداشت. بنابراين علامه در قم تنها ماند و شايد اين اظهارات راهكاري براي اعلام پايان سياست‌ورزي آيت‌ا... مصباح‌يزدي بوده باشد.
ديدگاه ميانه مصباح‌يزدي درباره دولت
مصباح‌يزدي به موضوعات ديگر هم اشاره كرده بود. او با اشاره به اينكه در هر عرصه‌اي افراط و تفريط وجود دارد، افزود:«در حال حاضر برخي سياه نمايي مي‌كنند كه با اين اوضاع واحوال انقلاب و اسلام ازدست‌رفته و كاري نمي‌شود كرد و از آن‌سو كساني را داريم كه مي‌خواهند همه‌چيز را توجيه كنند و حال‌آنكه روش درست اين است كه با نگاه اميدوارانه به آينده، واقع‌نگر باشيم.» اين استاد حوزه همچنين با اشاره به اينكه وضع فرهنگي فعلي جامعه به‌ويژه در رابطه با بخش عظيمي از اقشار تحصيلكرده و دانشگاهي متاثر از فرهنگ غربي است، بيان كرد: «بي‌شك نقش دولت و وزارت علوم و ارشاد هم بسيار مهم است و اين‌طور نيست كه ما فقط اتكاي به چند همايش و سمينار و مقاله علمي كنيم و از حوزه اجرا و سیاستگذاري غافل شويم.» در اين بخش آيت‌ا... مصباح‌يزدي موضع متفاوت با افراد را در نظر گرفته و اتهامات بزرگي را متوجه دولت نكرده، بلكه به آنها توصيه كرده كه بيشتر به موضوعات فرهنگي بپردازند، اما درباره بخش نخست كه نسبت به سياه نمايي درباره انقلاب انتقاد كرده است مي‌توان درباره چرايي اين ديدگاه علامه مصبح گمانه‌هايي را مطرح كرد؛ از جمله اينكه او با نادرست دانستن دو ديدگاه درباره انقلاب مسيري را مشخص كرده كه نگاه اميدوارانه به آينده است. به نظر مي‌رسد اين بخش از اظهارات مصباح‌يزدي كه پس از متهم كردن سياسیون به عدم ولايت باورمندي سياسيون به ولايت فقيه بيان شده، براي كاستن از موج انتقادات است.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
