اينكه دولت به فصل ترميم كابينه رسيده است را بايد به فال نيك گرفت. ترميم هميشه يادآور اصلاح و بهبودي اوضاع است و بار معنايي مثبتي دارد. ترميم كابينه يعني رئيسجمهور به عنوان سكاندار دولت اراده و عزمش بر بهبود عملكرد و كارايي دولت است، دولتي كه «تدبير و عقلانيت» را پيشه كرده و عزم خود را بر حركت بر مدار درايت و رفتارهاي عقلايي گذاشته است. اين الگوهاي رفتاری به وجه شاخص دولت يازدهم بدل شده است و در اين راستا همه اعضاي كابينه و مردان دولت ملزم به حركت در اين مسير شدهاند. در طول سه سال و اندي گذشته رئيسجمهور و كابينهاش تلاش كردند تا بر اساس نيازها و مطالبات مردم حركت كنند؛ همان مطالباتي كه مردم بر اساس آنها به رئيسجمهور منتخبشان راي دادند، همان خواستهايي كه بايد آنها را مباني و اصول راهبردي دولت يازدهم خواند. بر اين اساس است كه وقتي رئیس جمهور بخواهد دستي بر سر و روي دولت بكشد از آن استقبال خواهد شد. البته بايد چند نكته را در اين خصوص يادآور شوم: نخست اينكه دولت بايد اين تغييرات را زودتر در دستور كار قرار ميداد و در ماههاي باقيمانده تا انتخابات شايد وزراي جديد نتوانند به دليل محدوديت زمان، سياستهاي دولت در وزارتخانه متبوع خويش را پيش برند. دوم اينكه به نظرم تغيير وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي با وجود سابقه سياسي و رويكردهاي همسو با سياستهاي دولت يازدهم، نه تغيير براي اصلاح امور كه تغيير در برابر فشارهاي مخالفان ممكن است تلقي شود و از اين منظر پذيرش استعفاي علي جنتي از سوي رئيسجمهور را در اين شرايط به صلاح دولت نميدانستم؛ چرا كه اين تغيير اگرچه با نيت ترميم و اصلاح امور صورت گرفته است اما در سنگر مخالفان دولت جشن پيروزي را به راه انداخته است و اين امر مخالفان را ترغيب ميكند تا در ماههاي پاياني دولت يازدهم در مقابل كابينه دولت تدبير و اميد سنگاندازي كنند و با نيت تخطئه و تخريب دستاوردهاي دولت از رويكردهاي قهري دريغ نورزند. نكته ديگر اينكه بايد در راس اين وزارتخانهها افرادي روي كار آيند كه بيشترين همراهي را با دولت در ماههاي پاياني داشته باشند و بتوانند به سرعت مطالبات مردم را پيش برند و اگر تعللي در اين امر خطير اتفاق افتد طبيعتا نتيجهاي كه به بار خواهد آورد نتيجهاي مطلوب براي مردم و دولت نخواهد بود. بايد گفت كه انتخاب افراد مناسب در مسند وزارت فرايندي است كه نيازمند صبوري و همراهي مردم با دولت است تا زير فشارهاي سنگين سياسي مخالفان دولت كه سوداي قدرت در سر دارند، شعارهاي دولت كه منافع ملي برايش در اولويت نخست قرار دارد محقق شود. بر اين اساس است كه در ماههاي پاياني دولت بايد بيش از هر زمان ديگري تعامل و همسويي با دولت را پيشه كرد.