اصلاح طلبان و حامیان دولت باید بدانند که وقت چندانی برای بررسی و تحلیل آرای مردم ندارند و اگر تعلل کنند، در آینده ای نه چندان دور نتیجه اعمال خود را خواهند دید،چرا که تصمیمات سیاسی مردم ایران را در هیچ بازه زمانی نمی شود پیشبینی کرد.

به گزارش روز نو، اصولگرایان تمام برنامه های خود را در همین چند مدت گذشته برای جامعه فاش کردند و تنها انتخاب یک گزینه برای کاندیداتوری در کارزار 96 را پیش روی دارند. در این میان نیز گزینه هایی همچون قالیباف، ضرغامی و حتی جلیلی مطرح هستند و چهره های اصولگرا اعلام کرده اند گزینه های فراوانی را برای بررسی و انتخاب گزینه نهایی دارند.
 
دلخوشی کاذب
 
از سوی دیگر جریان اصلاح طلب و حامیان روحانی با وجود نزدیکی به انتخابات گویی دل به آرای سال 92 و 94 خوش کرده اند و منتظر مانده اند تا مردم با اتکا به همان وعده ها و شعارها، به پای صندوق بیایند و رای خود را به گزینه مورد نظر آنها تقدیم کنند.
 
بدون شک آقای روحانی و دولت وی در بسیاری از عرصه های مدیریت اجرایی به موفقیت های چشم گیری دست پیدا کرده اند ولی نمی توان از به نتیجه رسیدن تمام وعده ها در این دولت سخن گفت.
 
اهمیت آرای خاکستری
 
درانتخابات سال 92 و همچنین 94 بسیاری از کارشناسان، پیروز اصلی میدان را کاندیدایی معرفی می کردند که بتواند رای خاکستری را به خود اختصاص دهد.
 
صاحبان این آرای خاکستری که علاقه خاصی به جناح بازی های سیاسی نداشته و از میدان سیاست به دور هستند و با توجه به وعده هایی که کاندیداها در برنامه های خود ارایه می کنند، آنها را انتخاب و به گزینه مورد نظر رای می دهند.
 
بدون شک جریان حامی رییس جمهور و به ویژه اصلاح طلبان باید بدانند که بسیاری از مردمی که در سال 92 به دلیل رویکرد روحانی به وی رای دادند، امروز با توجه به ناموفق بودن دولت در برخی مسائل سیاست داخلی و اقتصاد، دلخورند و میلی به تکرار رای ندارند.
 
با توجه به همین موضوع اصلاح طلبان و حامیان دولت باید هر چه سریع تر دست به کار شده و با تشکیل کارگروه هایی، تحلیل رفتار بدنه اجتماعی را در آستانه انتخابات مورد بررسی قرار دهند و نتیجه را به مسئولان و کادر اجرایی و انتخاباتی نزدیکان روحانی ارایه کنند.
 
متاسفانه برخی از شخصیت ها و گروه های سیاسی نزدیک به جریان اصلاحات همچنان بعد از گذشت سال ها از انتخابات سال 92 به دنبال آن هستند که حسن روحانی با کمک آنها به ریاست جمهوری رسید یا خیر! ادعایی که با نگاهی سطحی به انتخابات سال 94 و رای لیدر آنها در انتخابات ریاست مجلس به خوبی مشخص می کند باید از آن عبور کرد و به فکر راهکار رسیدن به موفقیت در انتخابات آتی بود.
 
اشتباه بخشی از اصلاح طلبان در سال 84 را همگان به خاطر دارند و آنها باید به گونه ای در این روزها برخورد کنند که راه 24 خرداد 92 بازهم ادامه پیدا کند در غیر این صورت مسیر سختی پیش روی آنها خواهد بود.
 
تغییر استراتژی
 
جریان هایی که به رای آوری مجدد حسن روحانی برای ریاست جمهوری دوازدهم چشم دوخته اند، باید با طراحی و تنظیم برنامه هایی جدید که برگرفته از نیازهای جامعه پسابرجام است، بازی را به گونه جلو ببرند که طرفداران سال 92 همچنان پایبند به رای خود باقی بمانند.
 
نیروی های جریان حامی دولت و به ویژه اصلاح طلبان باید برای جلوگیری از وقوع اتفاقات پیشبینی نشده مانند سال 84، برنامه های خود را به گونه ای تنظیم و ارایه کنند که مورد قبول همه لایه های جامعه واقع شود.
 
توسعه سیاسی، حقوق شهروندی و هزاران وعده ای که در دولت روحانی ارایه و دولت نیز کم وبیش آن را اجرایی کرد، برای بخش قابل توجهی از جامعه که بیشتر از هر موضوع دیگری به مسائل معیشتی خود اهمیت می دهند، در اولویت نیست.
 
از سویی دیگر اصلاح طلبان و حامیان دولت باید بدانند که وقت چندانی برای بررسی و تحلیل آرای مردم ندارند و اگر تعلل کنند، در آینده ای نه چندان دور نتیجه اعمال خود را خواهند دید، چرا که تصمیمات سیاسی مردم ایران را در هیچ بازه زمانی نمی شود پیشبینی کرد.

*نامه نيوز