فدراسیون فوتبال ایران پس از موج انتقادات از سوی برخی رسانه ها، از کیفیت لباس‌های قبلی از لباس هایی با لوگوی آدیداس استفاده کرده که حالا خبرساز شده است.
مدیر تیم های ملی در رأس تصمیم گیری درباره انتخاب لباس جدید تیم ملی بود و محمدرضا ساکت با هدایت مهدی تاج، صلاح را در این دیدند که به سراغ یکی از دو کمپانی بزرگ تولید البسه ورزشی در دنیا بروند و از آنها نقدا و بدون هیچ گونه تخفیفی خرید کنند. همین حرکت تیم ملی فوتسال را در آستانه جام جهانی کلمبیا تا مرز عریانی(!) پیش برد، چون فدراسیون از قبل برندی خاص را به فدراسیون جهانی معرفی کرده بود که با اقدام تاج و ساکت، دیگر اسپانسر تیم های ملی محسوب نمی شد.
بلافاصله پس از نخستین مسابقه ایران در مقدماتی جام جهانی مقابل قطر، انتقادها از طرح بسیار ساده لباس جدید تیم ملی شروع شد و فدراسیون که با فشار کی روش تن به خرید نقدی پوشاک بازیکنان داده بود، هزینه های هنگفت این خرید دلاری را روی دوش حساب بدهکار خود احساس کرد. این لباس ها شباهت زیادی به طرحی داشتند که در شبکه های اجتماعی به زیرپیراهن تیم ملی شهرت یافته بود؛ لباسی که هیچ طرحی روی خود ندارد و از طرح سابق هم ساده تر است تا مشخص شود این لباس ها آماده خریداری شده و هیچ قراردادی هم با آدیداس برای تحویل یا طراحی این پیراهن ها در کار نبوده است.
همچنین برخی رسانه ها و کارشناسان در اصل بودن این لباس ها هم شک جدی وارد کرده اند و از آنجا که نمایندگی رسمی شرکت آدیداس در ایران وجود خارجی ندارد و استایل این لباس ها روی بدن بازیکنان و شاگردان کارلوس کی‌روش در دو دیدار اخیر خود مقابل قطر و چین در مرحله نهایی مسابقات انتخابی جام جهانی 2018 زار می زده، می شود دریافت که احتمالا این لباس‌ها تولید شرکت های فرعی آدیداس با جنس درجه دو یا حتی سه هستند.
حالا در رسانه ها این خبر منتشر شده که فدراسیون فوتبال که لباس یکدست سفید آدیداس را با قیمت های هنگفت خریداری کرده، به دلیل بالا بودن بهای این البسه تولید آدیداس، تنها یک دست لباس از فروشگاه این شرکت آلمانی آن هم از شعبات خارج کشور خریداری کرده که بعد از بازی با قطر و چین جمع‌آوری شده‌اند و پس از شست‌وشو دوباره در اختیار ملی‌پوشان قرار داده می‌شود!
ابهام بعدی این است که تیم ملی مقابل حریفانی که سفیدپوش هستند، چه رنگ لباسی خواهد پوشید. شاید پاسخ این پرسش در بازی مقابل ازبکستان مشخص شود، چون رنگ دوم تیم ملی قرمز است و هنوز لباسی با این رنگ تولید شده توسط آدیداس به رسانه ها معرفی نشده است.
این فاجعه تدارکاتی برای تیم ملی در حالی است که فدراسیون فوتبال برای راضی کردن سرمربی پرتغالی اش، غرامت و خسارت ده میلیاردی ایتالیایی ها در دادگاه سوییس را هم به جان خریده و اکنون به دنبال فرار از آن جریمه سنگین از راه مذاکره و جلب رضایت طرف مقابل است.
لباس های جدید در مسابقه با چینی ها در شن یانگ، به شدت خیس شده و به تن ملی پوشان چسبیده بود. همچنین دوخت این البسه اصلا شبیه نمونه های پوشیده شده در تیم های یورو 2016 نبود و در اندام بازیکنان تیم ملی، حالت افتاده و آزاد داشت؛ نکته ای که از سوی مدیران و سرمربی تیم ملی مورد انتقاد بود.
در حالی که تصور می شد با تغییر رئیس فدراسیون فوتبال، سوء مدیریت در فدراسیون این رشته ورزشی تقلیل یابد، گویا برخی حرکات و تصمیمات احساسی و نمایشی برای جلب رضایت افکارعمومی، کار را به جایی کشانده که حتی در عادی ترین مسائل مثل لباس تیم ملی هم دچار مشکل شده ایم. درز این خبر به تیم ها و کشورهای رقیب و همچنین دیدن این نکته که لباس های مسابقه شسته می شوند و دوباره برای پوشیدن به بازیکنان تحویل داده می شوند، افت روحیه بازیکنان تیم ملی را در پی خواهد داشت.
مدیر تیم های ملی در رأس تصمیم گیری درباره انتخاب لباس جدید تیم ملی بود و محمدرضا ساکت با هدایت مهدی تاج، صلاح را در این دیدند که به سراغ یکی از دو کمپانی بزرگ تولید البسه ورزشی در دنیا بروند و از آنها نقدا و بدون هیچ گونه تخفیفی خرید کنند. همین حرکت تیم ملی فوتسال را در آستانه جام جهانی کلمبیا تا مرز عریانی(!) پیش برد، چون فدراسیون از قبل برندی خاص را به فدراسیون جهانی معرفی کرده بود که با اقدام تاج و ساکت، دیگر اسپانسر تیم های ملی محسوب نمی شد.
بلافاصله پس از نخستین مسابقه ایران در مقدماتی جام جهانی مقابل قطر، انتقادها از طرح بسیار ساده لباس جدید تیم ملی شروع شد و فدراسیون که با فشار کی روش تن به خرید نقدی پوشاک بازیکنان داده بود، هزینه های هنگفت این خرید دلاری را روی دوش حساب بدهکار خود احساس کرد. این لباس ها شباهت زیادی به طرحی داشتند که در شبکه های اجتماعی به زیرپیراهن تیم ملی شهرت یافته بود؛ لباسی که هیچ طرحی روی خود ندارد و از طرح سابق هم ساده تر است تا مشخص شود این لباس ها آماده خریداری شده و هیچ قراردادی هم با آدیداس برای تحویل یا طراحی این پیراهن ها در کار نبوده است.
حالا در رسانه ها این خبر منتشر شده که فدراسیون فوتبال که لباس یکدست سفید آدیداس را با قیمت های هنگفت خریداری کرده، به دلیل بالا بودن بهای این البسه تولید آدیداس، تنها یک دست لباس از فروشگاه این شرکت آلمانی آن هم از شعبات خارج کشور خریداری کرده که بعد از بازی با قطر و چین جمع‌آوری شده‌اند و پس از شست‌وشو دوباره در اختیار ملی‌پوشان قرار داده می‌شود!
ابهام بعدی این است که تیم ملی مقابل حریفانی که سفیدپوش هستند، چه رنگ لباسی خواهد پوشید. شاید پاسخ این پرسش در بازی مقابل ازبکستان مشخص شود، چون رنگ دوم تیم ملی قرمز است و هنوز لباسی با این رنگ تولید شده توسط آدیداس به رسانه ها معرفی نشده است.
این فاجعه تدارکاتی برای تیم ملی در حالی است که فدراسیون فوتبال برای راضی کردن سرمربی پرتغالی اش، غرامت و خسارت ده میلیاردی ایتالیایی ها در دادگاه سوییس را هم به جان خریده و اکنون به دنبال فرار از آن جریمه سنگین از راه مذاکره و جلب رضایت طرف مقابل است.
لباس های جدید در مسابقه با چینی ها در شن یانگ، به شدت خیس شده و به تن ملی پوشان چسبیده بود. همچنین دوخت این البسه اصلا شبیه نمونه های پوشیده شده در تیم های یورو 2016 نبود و در اندام بازیکنان تیم ملی، حالت افتاده و آزاد داشت؛ نکته ای که از سوی مدیران و سرمربی تیم ملی مورد انتقاد بود.
در حالی که تصور می شد با تغییر رئیس فدراسیون فوتبال، سوء مدیریت در فدراسیون این رشته ورزشی تقلیل یابد، گویا برخی حرکات و تصمیمات احساسی و نمایشی برای جلب رضایت افکارعمومی، کار را به جایی کشانده که حتی در عادی ترین مسائل مثل لباس تیم ملی هم دچار مشکل شده ایم. درز این خبر به تیم ها و کشورهای رقیب و همچنین دیدن این نکته که لباس های مسابقه شسته می شوند و دوباره برای پوشیدن به بازیکنان تحویل داده می شوند، افت روحیه بازیکنان تیم ملی را در پی خواهد داشت.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
