خبرگزاری امریکایی "بلومبرگ" با انتشار گزارشی تحت عنوان "چرا اوباما اجازه داد تا انقلاب سبز ایران شکست بخورد" مسائلی را درباره حوادث پس از انتخابات 88 و مواضع دولت امریکا پس از آن مطرح کرده است.
به گزارش خرداد، این خبرگزاری می نویسد:"در سال 2009 میلادی اوباما توجهی به معترضان به نتیجه انتخابات نداشت. پرسش این است اگر او از معترضان حمایت می کرد چه روی می داد؟ به خوبی معلوم شده است که او واکنش قاطعانه ای از خود نشان نداد. چند دلیل وجود دارد که نشان می دهند چرا اوباما نمی خواست از معترضان حمایت کند. نخست آن که او باور نداشت نامزدهای انتخاباتی معترض به نتایج انخابات خواستار تعییرات اساسی در ایران باشند. اما دلیل مهم تر عدم همبستگی اوباما با معترضان به نتیجه انتخابات آن بود که می ترسید مذاکرات پنهانی با ایران لطمه ببیند. در کتاب جدید "جی سولومون" خبرنگار روزنامه وال استریت ژورنال" تحت عنوان "جنگ های ایران" او اشاره می کند که اوباما از کمک به معترضان خودداری کرد چرا که در پشت پرده در حال تلاش برای پیشبردن مسائل هسته ای با ایران برای دستیابی به یک موفقیت دیپلماتیک بود".
این خبرگزاری در ادامه می نویسد:"سولومون در کتاب خود گزارش می دهد که اوباما به سیا دستور داد بود که ارتباط خود را با معترضان در ایران را قطع کند. آژانس امنیتی امریکا طرح هایی احتمالی را برای ارائه پول یا کمک به تسهیل برقراری ارتباطات میان مخالفان در کشورهای مختلف جهان انجام داده است. اما در مورد ایران قضیه فرق می کرد. در آن زمان گزارش های مختلفی به کاخ سفید می رسیدند. ساکنان ایرانی خارج از کشور خواستار حمایت دولت اوباما از معترضان بودند اما در داخل عده ای می گفتند که حمایت امریکا از معترضان وضعیت را بدتر می کند. اوباما در نهایت هیچ کاری نکرد".
بلومبرگ در ادامه می نویسد:"این در حالیست که وزارت خارجه امریکا در سایر کشورها به معترضان کمک کرده بود. برای مثال، دولت امریکا در سال 2000 میلادی از طریق سفارت خود در مجارستان برنامه آموزش فعالان صرب را برای مبارزات بدون خشونت علیه دولت کشورشان پیش برد. در نهایت میلوسویچ از قدرت کناره گیری کرد. به طور مشابه در گرجستان نیز با اعتراضات سال 2003 میلادی شواردنازه از قدرت کناره گیری کرد در آن زمان حورج دابلیو بوش، جیمز بیکر را نزد او فرستاده بود تا از او بخواهد که به صورت مسالمت آمیز از قدرت کناره گیری کند. دولت اوباما نیز از اقدامات اعتراضی در مصر در سال 2011 و اوکراین در سال 2014 میلادی حمایت کرد. داستان ایران اما متفاوت بود. اوباما از آغاز زمان ریاست جمهوری خود تلاش می کرد تا ایران را از دشمن به دوست تبدیل کند. او حتی در زمانی نیز که تحریم ها را بر اقتصاد ایران وضع کرد خواستار تغییر رفتار و موضع ایران بود. هدف اوباما هیچ گاه براندازی نظام سیاسی ایران نبود".
خبرگزاری بلومبرگ در ادامه اشاره می کند که موضع اوباما در قبال ایران سبب شد تا موضع اوباما را در قبال سایر مسائل خاورمیانه نیز تحت تاثیر قرار دهد و در این باره می نویسد:"سولومون در کتاب خود اشاره می کند که عدم مداخله نظامی امریکا در سوریه علیه اسد پس از نقض خط قرمز اوباما درباره استفاده از سلاح شیمیایی نیز به دلیل هراس او از تاثیرگذاری این موضوع بر مذاکرات با ایران به خصوص در زمینه برنامه هسته ای آن کشور بود".
این خبرگزاری اما با رویکرد انتقادی از دولت اوباما می نویسد:"برجام حاصل شد اما ایران کماکان به ازمایش های مشوکی خود و نقض قطعنامه شورای انیت سازمان ملل متحد ادامه می دهد. البته هیچ تضمینی وجود نداشت که مداخله اوباما در اعتراضات پس از انتخابات منحر به دگرگونی اساسی در ایران شود اما ارزش امتحانش را داشت".
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
