آیا اتحاد میان روسیه، ترکیه و ایران یک ائتلاف سه گانه استراتژیک و بلند مدت است یا صرفا اتحادی تاکتیکی و کوتاه مدت خواهد بود؟

به گزارش روز نو؛  روزنامه اسرائیلی "جروزالم پست" با انتشار گزارشی با اشاره به ائتلاف غیر منتظره ایران، ترکیه و روسیه می نویسد:"از یک سال پیش تمرکز اخبار درباره رابطه روسیه با ترکیه بر روی بحران میان دو کشور  از زمان ساقط شدن جنگنده های روس بر اثر حمله هوایی نیروهای ترکیه بود. فارین پالسی و اکونومیست در تیتر و عنوان گزارش های خود از بازی و رودر رویی تزار در برابر سلطان سخن می گفتند. درحال حاضر اما مثلث استراتژیک  تشکیل شده است و به به نظر می رسد در شکل دهی به خاورمیانه حدید موثر خواهد بود. ایران و ترکیه در حال مذاکره درباره ائتلاف میان سزار رو سلطان هستند و در این میان ایران سرزمین شاهان نقش میانجی را برعهده دارد. ترکیه اصلی ترین حامی معترضان سنی در سوریه است و ایران و روسیه از اسد حمایت می کنند. منافع آنان اساسا متفاوت از یکدیگر است پس چه شده که آنان در کنار یکدیگر قرار گرفته اند؟ آیا این ائتلاف تاکتیک و کوتاه مدت است یا یک اتحاد بلند مدت می باشد؟ درباره انگیزه ترکیه اردوغان پس از تماسی تلفنی با روحانی در ماه جولای گفته بود که ترکیه با همکاری ایران وروسیه خواستار حل و فصل بحران های منطقه ای و تلاش برای تقویت صلح و ثبات در منطقه است. روابط انکار با غرب اسیب دیده است و اردوغان با سرکوب های پس از کودتای نافرجام به سمت اقتدارگرایی حرکت می کند. اردوغان با واکنش مثبت تهران نسبت به خود در زمان کودتا آن هم بلافاصله در ساعات اولین آن مواجه شد. حتی قبل از کودتا نیز سیاست خارحی ترکیه بیش تر عملگرا و کمتر ایدئولوژیک بود و عذرخواهی ترکیه از روسیه به دلیل حادثه سقوط جنگنده و عادی سازی روابط با اسرائیل نشانه ای از آن بود که هجوم گسترده پناهجویان به ترکیه اردوغان را تحت فشار قرار داده است و او نگران دستاوردهای کردهای در سوری نیز می باشد".  
 
به گزارش خرداد، جروزالم پست در ادامه می نویسد:"ایران در میانه بحران سوریه مشتاق گرم شدن روابط میان روسیه و ترکیه است و از این موضوع به عنوان یک فرصت به منظور ریارویی با عربستان سعودی و محور ضد ایرانی تحت رهبری آن می نگرد. روسیه در تلاش است که از وضعیت کنونی در منطقه به نفع خود استفاده کند. روسیه از تعمیق شکاف میان انکاراز یک سو و تضعیف حمایت از معارضان سوری از سوی دیگر استقبال می کند.  
 
این روزنامه در ادامه به نظر برخی از کارشناسان اسرائیلی درباره اتحاد سه گانه اخیر پرداخته است. "الدادو پاردو" استاد دانشگاه عبری روابط ترکیه و ایران را به عنوان دو کشوری که پیش تر امپراتوری های بزرگی بوده اند مورد بررسی قرار می دهد و هم چنین روسیه که خود را در قامت یک ابر قدرت می بیند. و می گوید:"هر سه در مانورهای تاکتیکی نقش دارند و فکر می کنند که می توانند پیشدستی کنند". "گالیا لیندن اشتراوس" محقق مرکز مطالعات امنیت ملی اسرائیل می گوید که هنوز خیلی زود است که بخواهیم صحبتی از اتحاد به میان آوریم. او می گوید که پرسش اساسی این است که آیا ترکیه در سیاست خود تغییری ایجاد خواهد کرد و بشار اسد را در قدرت برای دوره ای انتقالی می پذیرد و ایا این موضوع تغییری اساسی در سیاست های آن کشور در حوزه میدانی ایجاد می کد؟ "نیکلای کوژانف" از موسسه چتم هاوس که کارشناس مسائل روسیه است نیز با احتیاط از تشکیل مثلث استراتژیک  می گوید و در این باره می افزاید:"واقعیت آن است که هر سه طرف در حال تلاش برای جلو افتادن از دیگری هستند". "هارولد رود" که دانش گسترده ای درباره روابط ایران و ترکیه دارد می گوید:"در حالی که دو کشور دارای منافع متفاوت هستند در برخی از موارد می توان اتحاد تاکتیکی موقت میان روسیه، ایران و ترکیه را متصور شد چرا  همگی آنان با داعش مشکل دارند. او می گوید:"در نهایت اما منافع آنان در تضاد و رو در روی یکدیگر است. من فکر نمی کنم این سه طرف بتوانند درباره سوریه به توافقی واقعی دست یابند".

خرداد