ما اهالی تئاتر دغدغه‌های فراوانی داریم که در دوره‌های مختلف آنها را مدام مطرح می‌کنیم. در مورد وعده‌های دولت یازدهم در خصوص بهبود وضعیت تئاتر هم باید بگویم که هیچکدام تا به امروز عملی نشده است. تمام قول‌هایی که آقای روحانی قبل از انتخابات ریاست جمهوری دادند را ما به خاطر داریم. می‌توانم برخی از دغدغه‌هایمان را با ذکر نمونه توضیح بدهم؛ در تئاتر ما حداقلش این بود که کرایه سالن از گروه‌های تئاتری نمی‌گرفتند و تئاتر حرفه‌ای برای خودش سالن داشت. اما حالا این سالنها تبدیل به دکان‌های کاسبی شده‌اند مثل تالار وحدت که شش میلیون در یک شب می‌گیرد یا تالار حافظ که شبی یک میلیون و 200 هزار تومن کرایه سالن می‌گیرد. پیش‌تر قرار بود که تمام کارهای حوزه تئاتر کشور به دست نهادهای تئاتری بیافتد که عملی نشد. مثلاً بیمه خانواده تئاتر مختل شد، قرار بود که در بخش سانسور، قانون مشخصی داشته باشیم که این را هم نداریم. بسیاری از قول‌هایی که دولت یازدهم در خصوص تئاتر داد، متاسفانه هنوز اجرایی نشده است. اما ما همچنان امید داریم که این مطالبات شنیده شود و در جهت تحقق آن کارهای لازم صورت بگیرد. اگر بخواهم بخشی از اولویت‌های امروز جامعه تئاتر را در این نوشتار مطرح کنم؛ یکی تشکیل سازمان مستقل تئاتر است، دوم امنیت شغلی برای کارکنان تئاتر، سوم دل بستن به ایجاد سخت‌افزارهایی برای این هنر مانند سالن، چهارم کنار کشیدن دولت از حوزه تئاتر و بخشیدن ادای تئاتر به لقایش و سپردن آن به کارکنان تئاتری‌ است و اینکه اجازه بدهند جامعه تئاتری کار خودش را بکند. این‌ها بخشی از خواسته‌های اهالی تئاتر است. در مورد بحث صنفی هم ما باید سندیکا داشته باشیم که فعلاً این اجازه را به ما نمی‌دهند. شورایی هم که الان به عنوان خانه تئاتر دارد و تنها نهاد مردمی و بین‌المللی تئاتر است، بودجه‌اش را درست نمی‌دهند و بسیاری از مشکلات دیگر.. قرار بود برای تأمین نیازهای مرکزی که سه هزار عضو دارد، دولت دویست میلیون در ماه بپردازد. البته این عدم پرداخت تنها محدود به دولت آقای روحانی نیست. ما به آقای روحانی سند دادیم و اداره کشور را با توجه به این سند از ایشان انتظار داریم. ایشان هم قول دادند که مطالعه کنند و در جهت تحقق آن یاری برسانند. اما هنوز خبری نشده است. ما حتی خواهش کردیم که انتخاب مسئولین تئاتر شورایی شود که آن موقع ایشان استقبال کردند، اما بعد فراموش شد. ما تمام این خواسته‌ها را قبل از کاندیداتوری ایشان در انتخابات ریاست جمهوری به نمایندگانی که در جامعه معرفی کرده بودند، گفته‌ایم. البته این بدان معنی نیست که فقط دولت روحانی این وعده‌ها را عملی نکرده است، بلکه رییس‌جمهوران دولت‌های سابق هم محقق نکردند. تنها کسی که با ما رفتار دموکراتیک داشت رئیس دولت اصلاحات بود. در دوره احمدی‌نژاد هم تنها به ساخت ساختمان خانه تئاتر کمک شد. ابداً قصد تبلیغ او را ندارم، چون توجه کنید که ساخت یک بنا کجا و این همه مطالبات معوقه کجا.. در دوران رئیس دولت اصلاحات مدیریت این حوزه مقداری بهتر بود، چون او خودش ادیب بود و اگر عمل نمی‌کرد، حداقل به حرف‌های ما گوش می‌داد. در آن دوران هنوز سانسور با این حجم از قلدری به میدان نیامده بود، چون او با ما رفاقت می‌کرد.