سوده ناطق‌نوری طی متنی با عنوان «هرچه بگندد نمکش می‌زنند...» به اظهارات اخیر آیت الله صادق آملی لاریجانی، رئیس قوه قضاییه، در وبلاگ شخصی‌اش واکنش نشان داد.

در ادامه متن کامل یادداشت  دختر علی‌اکبر ناطق‌نوری آمده است:

 

به نام خدای صابر

هرچه بگندد نمکش میزنند...

 شروع هفته قوه قضاییه، مجالی بود برای اینکه جناب آقای آملی لاریجانی، به معدود نقاط قوت سازمان تحت مدیریتشان پرداخته و به برخی از انتقاداتی که اخیرا از نظام قضایی صورت گرفته است، پاسخ دهند که این امر البته خود تبدیل به پرده‌برداری از نقاط ضعف تأمل‌برانگیز بیشتری شد. ایشان علی‌رغم تاکید زیادی که بر انتقادپذیری و دوری از تعصب داشتند، عملا در مقام اشاره به برخی از انتقادات، آن‌چنان برآشفته شدند که حتی نتوانستند بر محتوای انتقادات، متمرکز شوند و مستقیما به شخص آقای ناطق‌نوری که در شب بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان در مرقد مطهر امام راحل (ره) نسبت به برخی نارسایی‌ها و مشکلات قوه قضاییه انتقاد کرده بودند، حمله کردند. ریاست قوه قضاییه، در قسمتی از بیاناتشان اظهار داشته‌اند که: «در شب‌های قدر که شب معنویت است... به جای تشکر در هفته قوه قضاییه، افرادی با استدلال‌های سخیف علیه قوه قضاییه سخن گفته‌اند.»؛ در این زمینه بایستی متذکر شد، تا جایی که از آموزه‌های دینی و انقلابی متوجه هستیم، میان دین و سیاست فاصله‌ای نیست. شب قدر، شب بیداری صرفا ظاهری نیست بلکه شبی است که در آن بایستی زمینه بیداری باطنی و معنویت واقعی و توجه دادن مسئولین به آفاتی که به جان ایمان مردم این مرز و بوم افتاده و آنان را نسبت به خدا، دین و معنویت بدبین و ناامید کرده است، فراهم شود و این مسئله نه تنها منافاتی با معنویت ندارد بلکه عین معنویت است.

به جناب آقای آملی باید گوشزد کرد شخصی که انتقادش از سیستم مدیریتی شما تا این اندازه به مذاقتان ناخوش آمده است، «هرکسی که از راه می‌رسد» نیست. بلکه او فردی است با سوابق فاخر و درخشان در انقلاب (و نیز به واسطه مسئولیتش در بازرسی رهبری) در معرض شکایات و تظلمات متعدد و روزانه مردم گرفتار، و نقش به‌سزا و موثر او در موقعیت‌های دشوار انقلاب بر کسی پوشیده نیست.

رئیس محترم قوه قضایی در قسمت دیگری از سخنانشان، با بیانی نامناسب که البته تجدیدکننده خاطره تلخ اظهارات عوام‌فریبانه و غیراخلاقی رئیس‌جمهور سابق در رسانه ملی بود، اظهار داشته‌اند که «کسانی که تمام موهبت‌های انقلاب را زیر سوال می‌برند نگاهی به خودشان بیندازند، نگاهی به آقازاده‌هایشان بیندازند، به سرمایه‌داران مفسدی که با آن‌ها ارتباط دارند نگاه کنند»؛ سوالی که شایسته است از ایشان پرسیده شود اینکه، آیا نبایستی میان اظهار نظر شما که بر ترازوی عدالت این سرزمین تکیه زده‌اید و اظهار نظر شخصی که سابقا به طمع میز ریاست، با دستمایه قرار دادن متعالی‌ترین مفاهیم دینی و اخلاقی، چنین ادعاهای نخ‌نماشده و بی‌اساسی را طرح کرده است، تفاوتی وجود داشته باشد؟! به فرض که اطرافیان برخی از مسئولین و حتی نزدیکان رؤسای قوای کشور، رفتارهای خلاف قانونی مرتکب شده‌اند، آیا این خود موید ضعف سیستم تحت مدیریت شما نیست که هنوز به این رفتارهای خلاف قانون رسیدگی نشده و این افراد مورد بازخواست و (به فرض اثبات اقدام خلاف قانونشان) مورد مجازات واقع نشده‌اند؟ باور بفرمایید که تکرار این اتهامات، این بار از زبان شما و در مراسم گرامیداشت هفته قوه قضاییه، دو فرض را بیشتر به ذهن متبادر نمی‌سازد: یا سیستم تحت مدیریت شما از توان کافی در برخورد با بی‌قانونی بهره‌مند نیست که این تایید دیگری است بر انتقادی که از سیستم تحت مدیریت شما شده است، و یا اتهامات وارد شده از سوی شما، آن‌هم در مقام قاضی‌القضات، محلی از اعراب قانونی ندارد و تکرار همان روش‌های عوام‌فریبانه و سخیف است، که این خود جای بسی تأسف است!

سوال دیگری که پاسخش را به وجدان ایشان و سایر خوانندگان بیدار این سطور واگذار می‌کنم، اینست که آیا نظامی که در آن بالاترین مقام قضایی‌اش، به این راحتی و بدون هیچ دغدغه دنیوی و اخروی، در مقابل دیدگان میلیون‌ها نفر، مرتکب عملی می‌شود که قابلیت تفسیر در چهارچوب یکی از مواد قانون تعزیرات آن نظام همچون نشر اکاذیب را دارد، الگوی مناسبی برای سایر کشورهاست؟ پاسخ روشن است؛ خیر! چنین روشی نه تنها الگوی دیگران نیست بلکه بیشتر به عبرتی می‌ماند که بایستی درس‌هایی ژرف و بزرگ از آن گرفت!

حضرت آقای آملی، شگفتم از اینکه حضرتعالی در همان سخنرانی کذایی، همکاران خود را به رعایت اخلاق توصیه می‌فرمایید که «اگر عزیزان در دستگاه قضایی اخلاق حرفه‌ای را مراعات کنند بسیاری از مشکلات حل می‌شود.»؛ این چه تناقض آشکاری در تعابیر شماست! مگر رفتار خود جنابعالی، در همین سخنرانی، وجهه‌ای از تعهدتان به اخلاق دارد که سایرین را در دستگاه قضایی دعوت به رعایت اخلاق می‌کنید؟ اتفاقا یکی از علل لرزیدن مردم در مواجهه با دستگاه قضایی همین است که به ظاهر، کسانی دم از اخلاق می‌زنند ولی در موارد فراوانی در عمل به درجاتی به مراتب پایین‌تر از بی اخلاقی رفتار می‌کنند.

حضرت آیت‌الله؛ شما در کسوت مبلغ دینی که پیامبرش برای تکمیل مکارم اخلاق آمد و در جایگاهی که می‌بایست یکی از معتبرترین نمادهای اخلاق و انسانیت باشد، چنین بیانات غیراخلاقی و غیرمسئولانه‌ای را طرح می‌کنید و آن گاه تنها با شنیدن این نکته از زبان یک پیشکسوت انقلاب که: «مردم نبایستی در مواجهه با سیستم قضایی به لرزه بیفتند» چنین بی‌حساب آشفته می‌شوید؟

جناب آقای آملی؛ شما با اپوزیسیون خواندن آقای ناطق‌نوری نشان داده‌اید که احتمالا یا درک جامعی از مفهوم اپوزیسیون ندارید و یا شناخت کاملی از ایشان. این ادعای حضرتعالی البته ادعای سنگینی است که بایستی توسط خود شما به اثبات برسد: «البینة علی  المدعی». نکته دیگر این که آیا مصادیق اپوزیسیون را شما تعیین می‌کنید یا دین یا عقل یا قانون اساسی یا رهبری؟ شما جایگاهتان را از رهبری و به واسطه انتصاب ایشان دارید اما آیا هیچ حکمی در اختیار دارید که نشان دهد حضرتعالی صلاحیت تعیین مصادیق مخالفان با نظام و رهبری را هم دارید؟ شخصی که شما  اپوزیسیون می‌خوانیدش، رئیس دفتر بازرسی رهبری است که سال‌ها پیش از حضور جنابعالی در مسندهای بالای کشور، مسئولیت‌های حساس و سرنوشت‌سازی در انقلاب داشته است و بارها حکم خود را از امام راحل (ره) و رهبری انقلاب دریافت کرده و هنوز هم مورد اعتماد ایشان و دلسوز نظام است. چنانکه رهبری انقلاب در خطبه‌های تاریخی بیست‌ونهم خرداد ماه ۸۸ تصریح فرمودند که: «در دلبستگی ایشان به این نظام و انقلاب هیچ شکی نیست» چنین اظهار نظری از جانب شما، نه تنها ظلم در حق شخص ایشان، که ظلم در حق نظام و رهبری و زیر سوال بردن انتخاب‌ها و معتمدین ایشان نیز هست.

سوال پایانی اینکه مخالفت آقای ناطق‌نوری با چه چیزی این قدر برای حضرتعالی گران تمام شده است؟ اگر یکی از دلسوزان نظام، به برخی از نابسامانی‌ها و بی‌عدالتی‌ها و نقاط ضعف موجود در قوه قضاییه انتقاد می‌کند، این مخالفت با کل نظام و رهبری است؟ مگر خدای ناکرده، نظام به دنبال ترویج این معضلات و رذائل است که انتقاد از آن‌ها مخالفت با نظام و رهبری باشد؟ ای کاش رویه شهید بزرگوار و مظلوم، دکتر بهشتی در سعه صدر و تحمل انتقاد، همچنان رویه و روش مسئولان بود تا اینگونه شاهد سیر قهقرایی در این حوزه نبودیم و در انتها چنانچه در مقام مدیر یک نظام قضایی، احساس تکلیف می‌کنید که در مقابل انتقادات وارد بر سیستم تحت مدیریتتان عکس‌العمل نشان دهید، شایسته آنست که با حفظ شأن جایگاه قاضی‌القضاتی و با نگاهی به مشی و سیره علی (ع) اقدام بفرمایید.

سوده ناطق نوری

تیرماه ۱۳۹۵