برای سومین بار است که در ستون "دیروزنامه"می خواهم از بعضی هنرمندانِ خودشیفته بنویسم!

اولی دختری بود که در دو تله فیلم، نقشهای کوچکی بازی کرده و بعد از طرف هوادران(!) برای خودش سایت راه انداخته و عکسهای آنچنانی از خودش آپلود می کرد.

دومی خواننده ای بود که عُمر میکروفن به دست گرفتنش به دو سال نمی رسد و تنها پنج تا آهنگ خوانده و در کمال خودشیفتگی، رفته مراسم دیدار با طرفدارانش را تدارک دیده...

و حالا دختری را بهتان معرفی می کنم که اسم خودش را ترانه سرا گذاشته و با اینکه تا حالا فقط یکی از ترانه هایش توسط خواننده ای گمنام خوانده شده، برای خودش مدیر برنامه(!) گرفته تا خواننده هایی که قصد خواندن آثار او را دارند به جناب مدیر برنامه مراجعه کنند و وقت او را نگیرند!

جالب است بدانید که پارسال وقتی برای جمع کردنِ آلبوم یکی از دوستان، دنبال ترانه بودم؛ شخصا با پنج ترانه سرای مطرح کشور تماس گرفتم (چه تلفنی چه از طریق صفحات اجتماعی شان) که همگی خودشان جوابگو بودند نه مدیر برنامه شان.