در گذشته نهچندان دور، همدردي هواداران، مسئولان، بازيكنان و مربيان پرسپوليس با استقلاليهايي كه در سوگ ناصرخانِ حجازي نشسته بودند را شاهد بوديم و حالا استقلاليها به جبران لطف قديم پرسپوليسيها، رفاقت ديرينه در كنار رقابت جانانهشان را به تصوير كشيدند.
جدا از رفتار شايسته روزنامهها كه تيتر يك، عكس يك و پوستر داخلي روزنامهشان را به ياد هادي نوروزي به اين بازيكن بااخلاق اختصاص دادند، مربيان، مسئولان و هواداران اين باشگاه حضور پررنگي در مراسم تشييع و خاكسپاري هادي داشتند كه همين امر، قوت قلبي نه تنها براي خانواده نوروزي بلكه براي تمام پرسپوليسيها بود. استقلاليها اين بار ثابت كردند رقيب قديمي هستند و رفيق حقيقي.
حالا به جاي كريخوانيهاي بعضاً زشت و بيمنطق، شاهد رويش گلهاي صلح بين هواداران دو باشگاه هستيم. چقدر اين حرفهايي كه ميخوانيم و آن پُستهايي كه ميبينيم، زيباست. هادي قلب بزرگي داشت و شايد به خاطر هادي است كه استقلاليها و پرسپوليسيها، اسلحههايشان را كنار گذاشته و حالا در كنار هم براي نوروزي فاتحهخواني ميكنند. اين تصوير زيبا، مربوط به فوتبال ايران است؛ فوتبالي كه جنجالهاي بيخود، پيرامون آن را فرا گرفته اما هنوز ميتواند در اين روزهاي سخت، راهش را پيدا كند. پرسپوليس و استقلال در واقع دو برادر خشن هستند كه به وقتش، دست يكديگر را ميگيرند.
در روزهايي كه باشگاههاي ليگبرتري به غير از انتشار پيام تسليت، كار خاصي براي فوت هادي انجام ندادند و شاهد سكوت كانون هواداران باشگاههاي ديگر بوديم، استقلاليها براي نوروزي كاپيتان پرسپوليس سنگتمام گذاشتند. حس و حال اين روزهاي فوتبال ايران و اتحاد مهربانانه بين سرخابيها كاش تا هميشه باقي ميماند اما شيطنتهايي در كار است تا هميشه پرسپوليس و استقلال را به جان هم بيندازند.