مواضع متناقض نمایندگان مجلس در مورد تصویب برجام در پارلمان | روزنو

Roozno | پایگاه خبری تحلیلی روزنو

به روز شده در: ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۹:۰۰
کد خبر: ۱۵۲۱۲۲
تاریخ انتشار: ۱۰:۴۹ - ۱۰ شهريور ۱۳۹۴
از همان آغازین روزهای جلوس شان بر کرسی‌های سبزرنگ بهارستان، یکی به نعل زدند و یکی به میخ. سیاست‌های دو پهلو و یک بام و دو هوا، خط مشی‌شان بود. با وجود آنکه به خانه ملت رنگ اصولگرایی پاشیده بودند و می‌بایست از نهاد قانون گذاری بوی یک دستی 
و وحدت به مشام می‌رسید اما آنچه به عنوان خروجی در این سه سال و شش ماه از نهمین اجاره نشینان ساختمان بهارستان بیرون آمد، آنچنان چیزی نبود که خواست اکثریت مردم باشد و در خیل عظیمی از تصمیمات کلان کشوری به دلیل همین عدم وحدت رویه، همواره سردرگم و بلاتکلیف بودند. 
1275 روز بر صندلی‌های مجلس نهم نشستند حتی از جناح و حزبی که به آن تعلق داشتند هم یک صدا بیرون نیامد. 
دو سال اول حضورشان در خانه ملت را فقط برابر سیاست‌های ناکارآمد دولت محمود احمدی نژاد در سکوت گذراندند اما نیمه دیگر عمر خود را در بهارستان تنها با سنگ اندازی به سیاست‌های مدبرانه حسن روحانی سپری کردند. در همین نوع نگاهشان به دولت‌ها نیز می‌توان سیاست‌های یک بام و دو هوا را یافت و بلاتکلیفی شان را در اخذ تصمیمات خرد و کلان مشاهده کرد.
نمونه بارز این سردرگمی‌ها و بلاتکلیفی ها، در نوع نگاه خانه ملتی‌ها به «برجام یا برنامه جامع اقدام مشترک» است. اینکه ماهیت برجام را مطابق اصل 77 قانون اساسی تعیین کنند یا اصل 125؟ اینکه برجام باید باز جانب دولت به صورت لایحه تقدیم مجلس شود یا اگر به صورت لایحه درآید ناقض منافع ملی می‌شود؟
یک بام و دو هوای بهارستانی‌ها 
در طول دوسالی که از عمر دولت حسن روحانی می‌گذرد، برخی از بهارستانی‌ها از به کار بردن هیچ حربه‌ای برای تخریب دولت تدبیر و امید دریغ ننمودند.
اما بی شک اعطاء 13 کارت زرد در این 24 ماه و ایجاد مانع به بدنه کابینه دولت یازدهم کاری بس خسته کننده است و خانه ملتی‌ها در این واپسین روزهای جلوسشان و احتمالا وداع دائمی شان با صندلی‌های بهارستان، در پی موضوعی داغ تر و جذاب تر از سوال و جواب از وزرا بودند، بنابراین با حصول توافق تاریخی ایران با کشورهای 1+5 نانشان در روغن افتاد و برجام پس از مدت‌های مدید، بهارستانی‌ها را به تکاپو انداخت. اما این وسط برجام نیز از سیاست‌های یک بام و دو هوای مجلس نشینان در امان نماند. از همان آغازین لحظات حصول توافق جامع بین دولت و مجلس در خصوص ماهیت قانونی برجام، طناب کشی به راه افتاد و دست آخرزور خانه ملت به دولت چربید و بالاخره
به سر منزل مقصود رسیدند و کمیسیونی را تشکیل دادند که
بیش از نیمی از اعضاء آن، مخالفان برجام و دلواپسان پایداری 
هستند و قرار است با حضور سعید جلیلی مذاکره‌کننده هسته‌ای دولت احمدی نژاد جلسه‌ای درخصوص بررسی برجام برگزار نمایند که خود این اتفاق هم علامت سوال‌های فراوانی را در افکار عمومی درباره اینکه چرا فردی باید به جلسات بررسی برجام دعوت شود که در زمان خدمت وی شدیدترین قطعنامه‌ها بر علیه کشور صادر شد. البته دعوت از چنین شخصی از چنین کمیسیونی چندان بعید هم نبود! اما در طرف دیگر ماجرا مجلسی‌ها خواهان ارائه لایحه برجام از سوی دولت به مجلس هستند که این قضیه به خودی خود چالشی عظیم است و حکایت غریبی است از رفتارهای ضد و نقیض بهارستانی ها!
جدال بر سر یک لایحه
نمایندگان مردم خواستار ارائه لایحه‌ای از سوی دولت هستند که در صورت تصویب آن توسط مجلس بنا به گفته دولت، منافع ملی در خطر می‌افتد به طوری که رئیس جمهوری اول هفته جاری در نشست خبری خود در این باره گفت: « براساس اصل ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی باید توافقنامه و معاهده‌ای که رئیس جمهور امضا می‌کند، برای تصریح به مجلس برود، اما آنچه که در مذاکرات صورت گرفته یک معاهده جدید نیست و بحث درباره معاهده‌ای است که بیش از این ایران پذیرفته بود و تمام مذاکرات هم از ابتدا بر این اساس بود که برنامه ایران صلح‌آمیز است و صلح‌آمیز بودن آن به همه ثابت شده است. تصویب این معاهده موجب خواهد شد که دولت ایران به انجام ملزم شود و رئیس جمهور و وزیر خارجه آن را امضا کنند و به مجلس بفرستند، در حالی که هیچ کدام از کشورهای غربی این کار را نکرده است، حال چرا می‌خواهیم فشاری به مردم بیاوریم که هیچ الزامی به آن نداریم».روحانی با اشاره به اینکه سبک برجام این بود که معاهده مورد نظر طرفین در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شود و این اتفاق افتاد، گفت: «این مسئله مثل بیانیه سعدآباد و توافق پاریس است که نیازی به تصویب آن در مجلس نیست. البته بعضی از نهادهای قانونی به طور طبیعی به این معاهده نظارت دارد، مثل شورای عالی امنیت ملی که به طور طبیعی به‌‌ همان اصول مورد نظر نظام احاطه دارد.» شایان ذکر است که بنا به گفته عباس عراقچی بسیاری از بندهای برجام به صورت داوطلبانه انجام خواهد شد و اگر به صورت لایحه دربیاید آن بندها صورت قانونی به خود می‌گیرند و لازم الاجرا خواهند بود. 
لایحه جناحی
دولت با صراحت مخالفت خود را با تبدیل برجام به صورت لایحه اعلام کرده است. اما در این میان بهارستانی‌های یک دست اصولگرا، هنوز نمی‌دانند برجام باید 
به صورت لایحه به مجلس ارائه شود یا خیر. 
در یک سو اصولگرایان سنتی چون محمدرضا باهنر نائب رئیس مجلس و جواد جهانگیرزاده عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی قرار گرفته اند و با نظر دولت هم سو هستند. به طوری که باهنر روز گذشته در این باره اظهار داشته است:« برخی نمایندگان می‌گویند حتما باید لایحه داده شود و برخی می‌گویند نباید لایحه بدهند. من خودم احتمال زیاد می‌دهم که دادن لایحه به مجلس و تصویب آن نمی‌تواند منافع ملی را حفظ کند؛ زیرا دست دولت را می‌بندد و نمی‌تواند منافع ملی را حفظ کند. البته این نظر شخصی من است و نظر مجلس نیست.» 
در سویی دیگر اصولگرایان و دلواپسان تندرویی چون علیرضا زاکانی، رئیس کمیسیون ویژه بررسی برجام و سید حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون ویژه بررسی برجام، بر ارائه لایحه متن توافق از سوی دولت اصرار می‌ورزند و بیانیه می‌دهند و برای مجبور کردن دولت به ارائه لایحه از نمایندگان مردم امضا می‌گیرند.
به طوری که نقوی حسینی به شدت به سخنان روحانی در 
خصوص عدم ضرورت ارائه لایحه برجام به مجلس واکنش نشان داده و گفته است:« رئیس جمهور گفته اند که اگر این متن در مجلس تصویب شود برای ایران لازم الاجرا است حال این مبحث مطرح می‌شود که آیا بدون مصوبه مجلس اجرای برجام لازم الاجرا نیست؟ آیا برجام کاغذپاره است؟ برخی از دوستان در دولت می‌گویند چون مجالس دیگر کشورهای مذاکره کننده، برجام را بررسی و تصویب نکرده اند ما هم ضرورتی ندارد این کار را انجام دهیم. ما ضامن اجرای قانون اساسی دیگر کشورها نیستیم، ما مسئول اجرای قانون اساسی کشور خودمان هستیم و از دیگر سو این متن در کنگره و سنای آمریکا در حال بررسی است.این که برخی می‌گویند این توافق، توافق جدیدی نیست بنابراین نیاز به تصویب مجلس ندارد، حرف درستی نیست.» در این میان باید به نقوی حسینی خاطر نشان نمود که حتی خود بهارستانی‌ها هم اعتقادی به ارائه لایحه برجام ندارند و بهتر نیست ابتدا خود مجلسی‌ها تکلیفشان را با این مسئله روشن نمایند و بعد به مجادله با دولت بپردازند؟
بلاتکلیفی بهارستانی‌ها درخصوص تصمیمات کلان اتفاق تازه‌ای نیست و در اکثر موارد هم پای منافع جناحی شان در میان است. اما این سردرگمی برسر برجام کاملا با منافع ملی گره خورده است و باید از آن‌ها پرسید آیا در این لحظات آخر حضورشان در بهارستان هم حاضر نیستند از لاک منافع جناحی خود بیرون آیند و کمی هم به انجام مسئولیت هایشان بپردازند و تعیین کنند، بودن یا نبودن منافع جناحی را. چراکه اکنون مساله این است!
نظر شما
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
نام:
ایمیل:
* نظر:
عکس روز
خبر های روز