پول‌های راکد شده ایران فقط منحصر به تحریم‌ها نیست بلکه به دلیل سوءمدیریت دولت قبلی بخشی از سرمایه کشورمان در پروژه‌های انبوه و نیمه‌تمام دولت قبل راکد مانده است

آفتاب یزد- علی اکبر سمیعی: اگر موضوع پروژه‌های ناتمام عمرانی قصه اش پرغصه تر از هدفمندی یارانه‌ها نباشد کمتر از آن نیست. در طول سالهای پس از جنگ، پروژه‌های ناتمام همواره دغدغه‌ای بوده که ذهن دلسوزان را به خود مشغول کرده است. اما این موضوع در دولت گذشته ابعاد وسیع‌تری به خود گرفت. دولت قبل در هر سفر استانی پروژه‌های عمرانی زیادی را تصویب می‌کرد اما گذشت زمان نشان داد که نه تنها بسیاری از این طرح‌ها در زمان مقرر به بهره‌برداری نرسید بلکه به ارثیه ای دردسر ساز برای دولت یازدهم تبدیل شد. در همین حال مشاور وزیر راه و شهرسازی ضمن برشمردن اثرات نامطلوب اتلاف منابع در طرح‌های عمرانی ناتمام عمده ترین دلیل این موضوع را سوءمدیریت می‌داند.

ضعف مدیریت، 90درصد منابع را از بین برد

مشاور وزیر راه و شهرسازی می‌گوید: « در 8 سال گذشته کم منابع نداشتیم و صحبت از 700، 800میلیارد دلار است. یک مقداری از این رقم ممکن است در مجراهای فساد از بین رفته باشد، اما 90 درصد آن در اثر ضعف مدیریت و بی‌توجهی و بی‌برنامگی از 

بین رفته است.»غلامرضا سلامی می‌افزاید: «پروژه‌ها و طرح‌های عمرانی، یکی از محل‌هایی است که در آن فساد رخ می‌دهد، ولی به این معنا نیست که فساد در بخش‌های دیگر کمرنگ‌تر بوده است. برای مثال در بازارهای مالی همچون بانک‌ها، بیمه‌ها و بورس فساد رخ می‌دهد.»سلامی در پاسخ به این پرسش که ایجاد 2900 پروژه نیمه‌تمام چه معنا را دارد؟ عنوان می‌کند: «توقف پروژه‌ها و عقب‌ماندگی پروژه‌ها الزاما فساد نیست؛ البته هدررفت منابع رخ داده است، اما هر هدر رفتی و اتلاف منابعی ناشی از فساد نیست، ناشی از سوءمدیریت و ضعف مدیریت و برنامه‌ریزی است.»وی متذکر می‌شود: «اگر این همه پروژه نیمه‌کاره رها شده و منابع زیادی هدر رفته، بیشتر ناشی از ضعف برنامه‌ریزی و تخصیص بهینه منابع و ضعف مدیریت است.»مشاور وزیر راه و شهرسازی ادامه می‌دهد: «هدررفت منابع ناشی از چند عامل می‌تواند باشد؛ یکی از عوامل آن فساد است، اما ما هدررفت در نتیجه عدم کارایی، ضعف بهره‌وری و مدیریت داشتیم که الزاما همراه با فساد نیست.»سلامی یادآور می‌شود: «البته اگر بخواهیم از دید جامعه‌شناسی و روان‌شناختی به موضوع نگاه کنیم، آن هم شاید نوعی فساد در آن باشد، اما درصد اتلاف منابعی که در اثر ضعف و سوء مدیریت و ضعف کارایی و بهره‌وری در ایران وجود دارد، به مراتب بیشتر از درصدی است که در اثر فساد رخ می‌دهد.»وی با بیان این‌که در کل منابع ملی هدر می‌رود، می‌گوید: «ما در 10 سال گذشته کم منابع نداشتیم و صحبت از 700، 800 میلیارد دلار است. یک مقداری از این رقم ممکن است در مجراهای فساد از بین رفته باشد، اما 90 درصد آن در اثر ضعف مدیریت و بی‌توجهی و بی‌برنامگی از بین رفته است.»

راکد خوابیدن بخشی از سرمایه کشور

این در حالی است که یک عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی هم در گفتگو با آفتاب یزد تصریح کرد: یکی از دلایل تاخیر در اجرا و تکمیل طرح‌های ناتمام عمرانی عدم اعتقاد به برنامه ریزی است. دلیل دیگر هم عدم اعتقاد به خصوصی سازی است. این تفکر که همه کارها را باید دولت انجام دهد همواره وجود داشته اما در دولت‌های نهم و دهم بیشتر به چشم می‌آمده است. بنابراین عدم اعتقاد به برنامه و عدم اعتقاد به بخش خصوصی دو مشکل اصلی درخصوص طرح‌های نیمه تمام است که هردوی این مشکلها ناشی از سوءمدیریت بوده است زیرا وقتی سوءمدیریت باشد عدم اعتقاد به برنامه ریزی شکل می‌گیرد. وی افزود:در دولت گذشته کلنگ زنی‌های زیادی انجام شد بدون اینکه اعتقاد جدی به برنامه ریزی درباره این کلنگ زنی‌ها وجود داشته باشد. جعفرزاده گفت: پروژه‌های نیمه تمام به معنای راکد خوابیدن بخشی از سرمایه کشور است. بخشی از سرمایه ما به دلیل تحریم‌ها در خارج بلوکه شده اما بخش دیگری همین پروژه‌های نیمه تمام است که راکد مانده است. اینکه مثلا چند صد میلیارد تومان برای آزادراه 

تهران‌-شمال هزینه شده و هنوز به بهره برداری نرسیده یک مشکل جدی است.وی افزود: دولت باید دندان طمع را از پروژه‌های عمرانی کشیده و آن را واگذار کند. البته این دولت استراتژی اش تکمیل پروژه‌های اولویت دار و با درصد فیزیکی بالاست که اقدام خوبی است اما به هر حال دولت باید خودش را کوچک کرده و این پروژه‌ها را واگذار کند. جعفرزاده گفت: مدیران دولت گذشته مدیران بزرگ و ملی نبودند و در حد مدیریت یک استان فکر می‌کردند نه در حد یک کشور و سوءمدیریت در پروژه‌های عمرانی هم ناشی از این موضوع است.