ليست مشترك كه هيچ، تنور رقابت فراكسيونهاي اصلي مجلس آنقدر داغ شد كه حتي اعلام ليست نامزدهايشان براي انتخابات هيات رييسه را به ساعت ٦ امروز صبح موكول كردند؛ تاكتيكي براي غافلگيري رقيب. بازي انتخاباتي اصولگرايان باز هم از يك سوداي «وحدت» شروع شد و به يك شكاف عميق ختم؛ شكافي كه قرار است از دل آن هيات رييسه چهارم مجلس نهم بيرون بيايد. حالا ديگر سال آخر است و در بازار رقابت سياسي ارزش كرسيهاي هيات رييسه بد جور بالا رفته است؛ رقابتي كه امروز آغاز علنياش است و ٧ اسفند پايان آن. ديروز از جلسات پيدا و پنهان فراكسيونها خبر خاصي بيرون نيامد جز رودر رويي «دست راست»هاي فرماندهان مجلس؛ كاظم جلالي و عليرضا زاكاني. اولي زبان گوياي لاريجاني است و دومي حرفهاي حدادعادل را ميزند. جلالي و زاكاني دو روز مانده به انتخابات هيات رييسه را تا توانستند از خجالت هم در آمدند. قبل از آن سخن از جلسات هماهنگي بود؛ جلسات مشترك لاريجاني و حدادعادل. اقليت دنبال ائتلاف ميگشت و اكثريت براي ليست مشترك راه نميداد. حاصل جلسات هيچ نبود جز اعلام عقبنشيني اقليت. عقبنشيني ناخواسته اكثريتيها اينبار مثل ماههاي قبل شكاف نداشتند، شكافشان كه قدري پر شد اعتماد به نفس براي عقب راندن رقيب جاي آن را گرفت. حالا از اوضاع اين طور بر ميآيد كه رهروانيها با دستي پرتر از سال قبل به مصاف رقيب ميروند. هيچ كس روي نامزدي لاريجاني و ابوترابيفرد براي رياست و نايب رييس اول بحثي ندارد، نه تنها در فراكسيون اكثريت بلكه در ميان كل نمايندگان مجلس. واقعيت اين است كه كسي را ياراي رقابت با اين دو در صحن علني نيست. شكاف در اقليت با سوداي گرفتن كرسي باهنر همه بازي انتخابات امروز از صندلي محمدرضا باهنر شروع ميشود؛ همان صندلياي كه پارسال بد جور زير پايش لرزيد. نه تنها در صحن كه حتي در فراكسيون رهروان. باهنري كه «لابي»گرياش در مجلس شهره است در انتخابات داخلي فراكسيون با غلامرضا تاجگردون مساوي شد و تنها به لطف كنارهگيري رقيب اصلاحطلبش راهي صحن گرديد. آنجا هم تنها با ١٠ راي از الياس نادران جلو افتاد. امسال اما باهنر بدون رقيب از فراكسيون رهروان به صحن معرفي ميشود. كسي با او به رقابت بر نخاست و سادهترين معناي اين وضعيت يعني وضعيت بهتر در مجموعه اكثريت. اكثريتي كه پارسال يك صندلي را به اقليتيها وانهاد تا صداي ترك خوردن بدنهاش در بهارستان بپيچد. فراكسيون اصولگرايان هم امروز با وضعي متفاوت پا به ميدان رقابت ميگذارد؛ ١٢ ماه قبل خيلي راحت توانسته بودند ليست نامزدهايشان براي صحن علني را مشخص كنند. ديروز اما سه بار رايگيري كردند و هر بار بينتيجهتر از دفعه قبل زنگ پايان جلسهشان را زدند. رايگيري ديروزشان بار اول بر سر اين بود كه دوباره پيشنهاد ليست مشترك را با رهروانيها زنده كنند يا نه. نتيجه راي اعضا منفي بود. بار دوم بحثشان بر سر حفظ تركيب كنوني هيات رييسه بود. قسمتي از اعضا اما نظر ديگري داشتند؛ تاكيدشان بر وارد كردن الياس نادران به تركيب هياترييسه بود. سودايي كه تاكتيك دوم را هم از روي ميز كنار زد. رايگيري سوم اما براي مشخص شدن تركيب ليست اختصاصي فراكسيون اقليت بود. ليستي كه تهيه آن را به جلسه ساعت ٩ ديشب موكول كردند؛ يعني ساعتي بعد از پايان جلسه رهروانيها. شايد ميخواستند تركيب نامزدهاي اكثريت را متوجه شوند، اكثريت اما سياست به خرج داد و اعلام فهرست نامزدهايش را به ساعت ٦ صبح امروز موكول كرد. حالا با اين وضعيت گويا قرار است رهروانيها با قدمهاي محكمتري وارد جلسه رايگيري شوند. تاكتيك «وحدت» زير سايه هراس از شكست تاكتيك «ليست مشترك» و «حفظ وضع موجود» اقليت قدري بوي نگراني ميداد. بوي احساس شكست كه قبل از واقعه به مشام ميرسد. شايد همين بو به مشام رهروانيها هم رسيده بود كه براي ائتلاف به رقيب راه ندادند و گذاشتند تا حداقل كرسي وانهاده سال قبل را امسال پس بگيرند. كاظم جلالي در همان رودررويي رسانهاي ديروزش با عليرضا زاكاني گفت كه «ساعت ٥ عصر روز يكشنبه جلسهاي با حضور دكتر لاريجاني و آقايان باهنر، ابوترابيفرد و من برگزار شد، در آنجا باهنر در اتاق مجاور با حداد عادل تماس گرفت و بعد از اين تماس نزد ما آمد و اعلام كرد كه به نظر ميرسد آقاي حداد عادل نتوانسته دوستانش را قانع كند. از طرف ديگر شاهد بوديم كه آقاي مهرداد بذرپاش در اين مدت تلاشهايي را انجام ميداد و حتي تماسهايي را با خود دكتر لاريجاني در اين موضوعات داشت و پيامهاي وي از طريق رييس مجلس به ما منتقل ميشد، ولي متاسفانه تنها آقاي بذرپاش بود كه اين مطالب را پيگيري ميكرد.» در مقابل ژنرال اقليت در رقابت امروز به احتمال زياد كسي جز الياس نادران نيست، نمايندهاي كه اسب خود را براي گرفتن كرسي نايبرييسي دوم مجلس زين كرده است. اما همينكه ديروز محمدرضا باهنر بدون رقيب از صحن فراكسيون به صحن مجلس معرفي شد، شانس نادران را قدري بر باد ميدهد. پارسال در اوج انتقادات داخلي رهروانيها به باهنر، او ١٠ راي بيشتر از نادران آورد. حالا كه رهروانيها قدري شكاف را پوشاندهاند شايد اين فاصله بيشتر هم بشود. نادران اگر ١٠٠ راي اقليت را تمام و كمال داشته باشد، براي پيروزي در صحن علني بايد چشم به قسمتي از راي رهروان بدوزد، همان قسمتي كه در ماههاي اخير به منتقدان دولت نزديك شدند. زعامت اين جمع اما بر دوش محمدرضا باهنري است كه نادران بايد با او رقابت كند. با اين وضعيت مشخص است كه حداقل روي كاغذ بايد ادامه حضور باهنر بر كرسي نيابت دوم مجلس را پذيرفت. با اين وضعيت شايد خيلي ديگر مهم نباشد كه ليست رهروان براي انتخابات امروز چيست. پر كردن شكاف يك ساله ميتواند قدري موفقيت اين ليست را از قبل تضمين كند. هر چند صفر نعيمي تركيب نامزدهاي رهروان براي دبيري هيات رييسه را اينگونه معرفي كرد؛ احمدرضا دستغيب، عليرضا منادي، جواد جهانگيرزاده و شاهين محمدصادقي. از رقابت ٥ خرداد تا رويارويي ٧ اسفند نتيجه انتخابات امروز در فاصله چند ساعتي اندك مشخص ميشود. اما صفكشيهاي ديروز ميرود تا فرداي اصولگرايان را براي انتخاباتي حياتيتر بسازد. «يلان» دو فراكسيون ديروز وقتي با هم در خبرگزاريها «سرشاخ» شدند همه حرفشان براي همان فردا بود؛ فردايي از ٦ خرداد تا ٧ اسفند. حالا اين انتخابات داخلي مجلس تبديل شده به «خشت اول» ديوار ائتلاف اصولگرايان كه «كج» گذاشته شد و قرار است تا «ثريايي» كه در هفت اسفند جا خوش كرده، همينطور «كج» برود. هر دو طرف درگير در جبهه اصولگرايي اين را ميدانند. از يك سو عليرضا زاكاني با گلايه شديد از جلالي درباره پيشنهاد حدادعادل براي ائتلاف دو فراكسيون گفته بود: «اين پيشنهاد كه آقاي حداد ضرورتي براي رقابت نميبيند، بلكه امروز دقتشان بر تفاهم و انسجام است، ماهها قبل از طرف آقاي باهنر به آقاي لاريجاني رسيده بود. آقاي حداد معتقدند كه اين اتفاق يك نماد و نمود جدي براي جامعه در حوزه وحدت اصولگرايان دارد؛ لذا دو هفته قبل اين پيشنهاد از سوي آقاي حداد به آقاي لاريجاني داده شد و در اثناي اين دو هفته نيز آقاي حداد ديداري با آقاي لاريجاني داشتند.» در آنسو هم وقتي كاظم جلالي به پاسخ زاكاني برخاست، مانند او بحث وحدت اصولگرايي را پيش كشيد و باز هم مانند او طرف مقابل را مسوول بر هم زدن اين وحدت معرفي كرد: «ما فكر ميكنيم كه آقاي حداد عادل صادقانه و مسوولانه اين پيشنهاد را مطرح و پيگيري و رييس مجلس هم صادقانه و مسوولانه اين موضوع را پيگيري كرد و ما هم بر اساس رهنمود دكتر لاريجاني حركت كرديم و فكر ميكنيم كه اين موضوع ميتوانست به عنوان مقدمهاي براي وحدت اصولگرايي باشد، اما متاسفانه دوستان همراهي نكردند و نشان داد كه برخي تنها در شعار موضوع وحدت را مطرح ميكنند، اما در عمل راه خودشان را ميروند.» روز پنج خرداد اما نه تنها مقدمهاي براي وحدت اصولگرايان نشد بلكه نبرد «پهلوانان» دو گروه، رويارويي دير يا زود را بشارت ميدهد.آنهم در شرايطي كه اصلاحطلبان و اعتداليون براي ورود به ميدان رقابت انتخابات خود را مهيا ميكند، شايد اين روزها اصولگرايان آخرين رقابتهاي بدون رقيب خود را تجربه ميكنند.